واکنش رئیس اتاق ایران به حادثه واژگونی اتوبوس سربازان/طرح سرباز صنعت در اتاق ایران
رئیس اتاق بازرگانی ایران گفت: در اتاق ایران طرحی را با عنوان "سرباز صنعت" در دست مطالعه و بررسی داریم و امیدواریم با اجرای آن بتوانیم قدری از این مسائل (حادثه مرگبار واژگونی اتوبوس حامل سربازان) را کم کنیم.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه اقتصاد ،محسن جلالپور در کانال تلگرامی خود به حادثه مرگبار واژگونی اتوبوس حامل سربازان پرداخت و از دست مطالعه بودن طرح "سرباز صنعت" در اتاق بازرگانی ایران خبر داد.
سربازان چه غریبانه جان سپردند. آمده بودند مشق خدمت کنند اما در سیاه مشق مدیریت و تدبیر جان دادند. سالهای طولانی است که پیران و جوانان ما در جادهها جان میسپارند. ما سلاطین پروندههای همیشه باز مانده هستیم. پرونده جاده و سربازی، سالهای طولانی است که در محافل ما باز است اما مثل خیلی پروندههای دیگر بی آن که به فرجامی برسد، هر روز حادثه میآفریند و قلبهایمان را آزرده میکند.
مسئله خیلی ساده است. ما پیچیدهاش میکنیم. ساز و کار سربازی از دوره پهلوی اول به یادگار مانده و ما هنوز دستش نزدهایم. لُر را به کردستان میفرستیم. تُرک را به خوزستان. عرب را راهی خراسان میکنیم و فارس را به آذربایجان. این همه پدیدههای اطراف ما تغییر میکنند. ما اما از تغییر هراس داریم.
سالگی طولانی است که بازنگری در ساز و کارهای سربازی، به مطالبه جوانان ما تبدیل شده اما هیچ نهادی حاضر نیست این تاروپود کهنه را بازبینی کند.
در اتاق ایران طرحی را با عنوان "سرباز صنعت" در دست مطالعه و بررسی داریم و امیدواریم با اجرای آن بتوانیم قدری از این مسائل را کم کنیم.
در جاده هم همین طور. سالهای طولانی است که در راهها جان میبازیم و در آسمان تلف میشویم اما نتیجه چه شده است؟ چه کسی به یاد دارد که دستگاهی بی آن که دیگران را مقصر بداند به وظیفه خود در باره جاده و امنیت و مسافر عمل کند؟
جاده، خودرو، کیفیت، امنیت و هزاران پرونده پرهزینه دیگر. واقعاً چقدر خوب، بد مدیریت میکنیم.
به خانوادههای سربازان در جاده در گذشته صمیمانه تسلیت می گویم. روحشان شاد و یادشان گرامی.
انتهای پیام/
سربازان چه غریبانه جان سپردند. آمده بودند مشق خدمت کنند اما در سیاه مشق مدیریت و تدبیر جان دادند. سالهای طولانی است که پیران و جوانان ما در جادهها جان میسپارند. ما سلاطین پروندههای همیشه باز مانده هستیم. پرونده جاده و سربازی، سالهای طولانی است که در محافل ما باز است اما مثل خیلی پروندههای دیگر بی آن که به فرجامی برسد، هر روز حادثه میآفریند و قلبهایمان را آزرده میکند.
مسئله خیلی ساده است. ما پیچیدهاش میکنیم. ساز و کار سربازی از دوره پهلوی اول به یادگار مانده و ما هنوز دستش نزدهایم. لُر را به کردستان میفرستیم. تُرک را به خوزستان. عرب را راهی خراسان میکنیم و فارس را به آذربایجان. این همه پدیدههای اطراف ما تغییر میکنند. ما اما از تغییر هراس داریم.
سالگی طولانی است که بازنگری در ساز و کارهای سربازی، به مطالبه جوانان ما تبدیل شده اما هیچ نهادی حاضر نیست این تاروپود کهنه را بازبینی کند.
در اتاق ایران طرحی را با عنوان "سرباز صنعت" در دست مطالعه و بررسی داریم و امیدواریم با اجرای آن بتوانیم قدری از این مسائل را کم کنیم.
در جاده هم همین طور. سالهای طولانی است که در راهها جان میبازیم و در آسمان تلف میشویم اما نتیجه چه شده است؟ چه کسی به یاد دارد که دستگاهی بی آن که دیگران را مقصر بداند به وظیفه خود در باره جاده و امنیت و مسافر عمل کند؟
جاده، خودرو، کیفیت، امنیت و هزاران پرونده پرهزینه دیگر. واقعاً چقدر خوب، بد مدیریت میکنیم.
به خانوادههای سربازان در جاده در گذشته صمیمانه تسلیت می گویم. روحشان شاد و یادشان گرامی.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *