این علائم هشداردهنده بیماری معده را جدی بگیریم
گاستریت یا التهاب لایه مخاطی معده از موذی‌ترین بیماری‌های دستگاه گوارش است که در درازمدت ممکن است به زخم معده و در نهایت به سرطان بیانجامد. اما نکاتی وجود دارد که رعایت آن می‌تواند از پیشروی بیماری جلوگیری کند.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش گروه فضای مجازی به نقل از عصر خبر، گاستریت یا التهاب لایه مخاطی معده از موذی‌ترین بیماری‌های دستگاه گوارش است که در درازمدت ممکن است به زخم معده و در نهایت به سرطان بیانجامد. اما نکاتی وجود دارد که رعایت آن می‌تواند از پیشروی بیماری جلوگیری کند.
دستگاه گوارش ما گاه تحت تاثیر عواملی چون خشم، فشار روانی و یا رفتارهای غذایی مانند خوراکی‌های تند و نوشیدن بیش از اندازه الکل و قهوه واکنش نشان می‌دهد. این ناراحتی با تهوع، درد در بخش فوقانی شکم یا احساس کسالت بروز می‌کند. حتی امکان مشکلات گوارشی چون اسهال نیز وجود دارد. این‌ها می‌توانند از نشانه‌های التهاب دیواره یا ورم معده باشند.
اغلب افراد با بروز این ناراحتی‌ها به داروخانه می‌روند و بعد از مشاوره داروهای مجاز بدون نسخه پزشک را خریداری و استفاده می‌کنند. ممکن است گاهی استفاده از این داروها برای تسکین درد کافی باشد اما نمی‌توان به خوددرمانی بسنده کرد. اگر این ناراحتی‌ها بیش از دو هفته به درازا بکشند و یا ناگهانی بروز کنند، باید به پزشک مراجعه شود.
پزشک پرسش‌هایی در باره رفتارهای غذایی و شیوه زندگی از بیمار می‌پرسد. از بخش فوقانی شکم او سونوگرافی می‌کند و برای تشخیص دقیق‌تر بیماری واکنش‌های معده را نیز مورد بررسی قرار می‌دهد.
گونه‌های مختلف بیماری
ورم حاد معده (گاستریت حاد) با خوردن غذای آلوده، نوشیدن الکل و برخی داروها آشکار می‌شود و زود نیز فروکش می‌کند.
ورم مزمن معده (گاستریت مزمن) به گونه‌ای دیگر پیشروی می‌کند. نخست هیچ نشانه‌ای ندارد و سپس موذیانه گسترش می‌یابد. ممکن است علائم هشداردهنده‌ای چون درد در بخش فوقانی شکم، نفخ، بوی بد دهان و احساس سنگینی شدید در معده آشکار شود. انواع مختلف ورم مزمن معده را با گونه‌های آ، بی و سی متمایز می‌کنند.
ورم معده نوع B از دیگر گونه‌ها شایع‌تر است. این گونه از طریق هلیکوباکتر پیلوری که گونه‌ای از باکتری هلیکوباکتر است ایجاد می‌شود. این باکتری در معده اغلب خود را با علائمی خفیف و گذرا به صورت تهوع، درد شکمی، اسهال و بی‌اشتهایی نشان می‌دهد.
گاه نیز هیچگونه علائمی ندارد. اما گاه نیز مکانیسم دفاعی معده را ضعیف کرده و موجب عفونت دیواره معده می‌شود. در این صورت چنانچه به موقع مداوا انجام نشود ممکن است به زخم معده یا سرطان منجر شود. درمان با مصرف آنتی‌بیوتیک به مدت دو تا سه هفته صورت می‌گیرد.
ورم معده نوع A شیوع کمتری نسبت به نوع B دارد و التهاب خودایمن نیز نامیده می‌شود و علت آن حمله پادتن‌ها (آنتی‌‌بادی‌ها) به سلول‌‌های دیواره معده است. در این موارد باید از داروهای ضد اسید معده استفاده شود.
ورم معده نوع C در اثر التهاب شیمیایی داروهای مسکن حاوی آسپرین یا ایبوپروفن (ایبوبروفن) به وجود می‌آید. کسانی که از این داروها استفاده می‌کنند باید با پزشک خود مشورت کنند.
افرادی که مبتلا به نوع پیشرفته التهاب معده هستند باید به طور مرتب زیر نظر پزشک معالج خود باشند زیرا در برخی موارد خطر ابتلا به سرطان نیز وجود دارد. تشخیص هر چه زودتر تومورهای سرطانی امکان درمان به موقع را افزایش می‌دهد.
به طور کل توصیه می‌شود افراد کمتر در معرض استرس قرار گیرند، رژیم غذایی کم‌چرب داشته باشند و تعداد وعده‌های غذایی کوچک و کم حجم را در طی روز افزایش دهند.
/انتهای پیام/
دستگاه گوارش ما گاه تحت تاثیر عواملی چون خشم، فشار روانی و یا رفتارهای غذایی مانند خوراکی‌های تند و نوشیدن بیش از اندازه الکل و قهوه واکنش نشان می‌دهد. این ناراحتی با تهوع، درد در بخش فوقانی شکم یا احساس کسالت بروز می‌کند. حتی امکان مشکلات گوارشی چون اسهال نیز وجود دارد. این‌ها می‌توانند از نشانه‌های التهاب دیواره یا ورم معده باشند.
اغلب افراد با بروز این ناراحتی‌ها به داروخانه می‌روند و بعد از مشاوره داروهای مجاز بدون نسخه پزشک را خریداری و استفاده می‌کنند. ممکن است گاهی استفاده از این داروها برای تسکین درد کافی باشد اما نمی‌توان به خوددرمانی بسنده کرد. اگر این ناراحتی‌ها بیش از دو هفته به درازا بکشند و یا ناگهانی بروز کنند، باید به پزشک مراجعه شود.
پزشک پرسش‌هایی در باره رفتارهای غذایی و شیوه زندگی از بیمار می‌پرسد. از بخش فوقانی شکم او سونوگرافی می‌کند و برای تشخیص دقیق‌تر بیماری واکنش‌های معده را نیز مورد بررسی قرار می‌دهد.
گونه‌های مختلف بیماری
ورم حاد معده (گاستریت حاد) با خوردن غذای آلوده، نوشیدن الکل و برخی داروها آشکار می‌شود و زود نیز فروکش می‌کند.
ورم مزمن معده (گاستریت مزمن) به گونه‌ای دیگر پیشروی می‌کند. نخست هیچ نشانه‌ای ندارد و سپس موذیانه گسترش می‌یابد. ممکن است علائم هشداردهنده‌ای چون درد در بخش فوقانی شکم، نفخ، بوی بد دهان و احساس سنگینی شدید در معده آشکار شود. انواع مختلف ورم مزمن معده را با گونه‌های آ، بی و سی متمایز می‌کنند.
ورم معده نوع B از دیگر گونه‌ها شایع‌تر است. این گونه از طریق هلیکوباکتر پیلوری که گونه‌ای از باکتری هلیکوباکتر است ایجاد می‌شود. این باکتری در معده اغلب خود را با علائمی خفیف و گذرا به صورت تهوع، درد شکمی، اسهال و بی‌اشتهایی نشان می‌دهد.
گاه نیز هیچگونه علائمی ندارد. اما گاه نیز مکانیسم دفاعی معده را ضعیف کرده و موجب عفونت دیواره معده می‌شود. در این صورت چنانچه به موقع مداوا انجام نشود ممکن است به زخم معده یا سرطان منجر شود. درمان با مصرف آنتی‌بیوتیک به مدت دو تا سه هفته صورت می‌گیرد.
ورم معده نوع A شیوع کمتری نسبت به نوع B دارد و التهاب خودایمن نیز نامیده می‌شود و علت آن حمله پادتن‌ها (آنتی‌‌بادی‌ها) به سلول‌‌های دیواره معده است. در این موارد باید از داروهای ضد اسید معده استفاده شود.
ورم معده نوع C در اثر التهاب شیمیایی داروهای مسکن حاوی آسپرین یا ایبوپروفن (ایبوبروفن) به وجود می‌آید. کسانی که از این داروها استفاده می‌کنند باید با پزشک خود مشورت کنند.
افرادی که مبتلا به نوع پیشرفته التهاب معده هستند باید به طور مرتب زیر نظر پزشک معالج خود باشند زیرا در برخی موارد خطر ابتلا به سرطان نیز وجود دارد. تشخیص هر چه زودتر تومورهای سرطانی امکان درمان به موقع را افزایش می‌دهد.
به طور کل توصیه می‌شود افراد کمتر در معرض استرس قرار گیرند، رژیم غذایی کم‌چرب داشته باشند و تعداد وعده‌های غذایی کوچک و کم حجم را در طی روز افزایش دهند.
/انتهای پیام/
:
انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به
معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای
منتشر می‌شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *