کشف یک همدم جدید برای زمین و قدیمی‌ترین و دورترین اکسیژن جهان
تیمی از ستاره‌شناسان با استفاده از رصدخانه آلما برای نخستین بار توانسته‌اند یکی از دورترین کهکشان‌ها را در جهان مرئی شناسایی کنند که از قدیمی‌ترین اکسیژن مشاهده شده در فضا برخوردار است. همچنین یک سیارک عجیب در مدار نزدیک زمین کشف شده که بیش از 50 سال است که به همراه زمین به دور خورشید می‌چرخد.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه فضای مجازی به نقل از مشرق، تیمی از ستاره‌شناسان با استفاده از رصدخانه آلما برای نخستین بار توانسته‌اند یکی از دورترین کهکشان‌ها را در جهان مرئی شناسایی کنند که از قدیمی‌ترین اکسیژن مشاهده شده در فضا برخوردار است.
کهکشان باستانی SXDF-NB1006-2 در فاصله حدود 13.1 میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد و زمانی بوجود آمده که نور برای اولین بار به سفر از میان فضای تاریک پرداخته است.
انفجار بزرگ یا بیگ‌بنگ حدود 13.8 میلیارد سال قبل اتفاق افتاد و نور، نخستین بار صدها میلیون سال پس از آن مشاهده شده است. ستاره شناسان در زمان کشف این کهکشان دوردست، در حال بررسی ترکیبات شیمیایی آن برای یادگیری در مورد طبیعت این اجسام کهنه بودند.
پیش از شکل‌گیری اجسام سماوی، جهان با گاز الکتریکی خنثی پوشیده شده بود. زمانی که نخستین نور درخشید، تابش الکترومغناطیسی در فرآیندی موسوم به یونیزاسیون کیهانی شروع به یونیزه کردن این ماده کرد.
جستجو به دنبال اکسیژن یونیزه شده در خانواده دوردست ستارگان شامل بررسی کهکشان‌ها برای تعیین امکان وجود اکسیژن در فاصله‌های زیادی مانند محل کهکشان SXDF-NB1006-2 بود. محققان دریافتند که این عنصر را می‌توان حتی از فاصله بیش از 13 میلیارد سال نوری اندازه‌گیری کرد. غلظت این ماده حدود 10 درصد مشاهده شده در خورشید بود.
این میزان قابل پیش‌بینی بود، اما محققان همچنین در کمال تعجب توانستند مقادیر کوچکی از غبار را در این سیستم شناسایی کنند.
کشف اکسیژن در این کهکشان نشان می‌دهد که چندین ستاره با اندازه‌های بسیار بزرگتر از خورشید، SXDF-NB1006-2 را در نور فرابنفش غوطه‌ور کرده و گاز را یونیزه کرده‌اند.
همه عناصر سنگین‌تر از لیتیوم توسط ستارگان مرده ایجاد شده‌اند، از این رو این یافته‌ها نشان می‌دهد که حداقل یک نسل از ستارگان در این کهکشان مرده‌اند.
زمانی که SXDF-NB1006-2 در سال 2012 توسط ستاره‌شناسان کشف شد، قدیمی‌ترین کهکشان شناخته‌شده نام گرفت. اما از آن زمان تاکنون محققان توانسته‌اند چندین کهکشان پیرتر را در فاصله دورتر از آن شناسایی کنند.
یک سیارک عجیب در مدار نزدیک زمین کشف شده که بیش از 50 سال است که به همراه زمین به دور خورشید می‌چرخد.
سیارک 2016 HO3 که به "شبه ماه" زمین شهرت یافته، تا به امروز ناشناخته مانده بود، اما به گفته دانشمندان ناسا، این جسم تا مدتها از زمین دور نخواهد شد.
محاسبات نشان داده که این سیارک برای بیش از نیم قرن همراه دائمی زمین بوده است. این الگو برای چندین سال آینده ادامه خواهد داشت.
قطر 2016 HO3 بین 37 متر تا 91 متر تخمین زده شده و توسط تلسکوپ پان‌استارز در آوریل امسال شناسایی شده است.
فاصله این سیارک از زمین بسیار زیاد بوده و احتمال برخورد با آن بسیار کم است. در واقع این جسم در فاصله 14 میلیون کیلومتری در اطراف زمین گردش می‌کند. همچنین فاصله این سیارک بسیار دورتر از آن است که یک قمر واقعی برای زمین باشد، اما در واقع 2016 HO3 ثابت‌ترین مثال تا به امروز از یک همدم نزدیک به زمین یا شبه‌ماه برای آن بوده است.
به گفته محققان، یک سیارک دیگر موسوم به 2003 YN107 بیش از 10 سال قبل در الگویی مشابه در اطراف زمین گردش می‌کرد اما در نهایت از سیاره دور شد. البته 2016 HO3 بسیار وفادارتر از 2003 YN107 به زمین است.
این سیارک در سفر سالانه خود به دور خورشید، حدود نیمی از زمان‌ها در فاصله نزدیکتری به میزبان منظومه شمسی قرار داشته و در جلوی سیاره ما حرکت می‌کند. همچنین در نیمی دیگر از زمان، 2016 HO3 در فاصله دورتر حرکت کرده و پشت زمین می‌افتد.
به گفته دانشمندان، مدار این سیارک کمی شیب داشته و باعث می‌شود که هر سال در صفحه مداری زمین بالا و پائین بپرد. در نتیجه 2016 HO3 در یک "بازی جفتک چارکش" با زمین قرار گرفته که قرن‌ها بطول خواهد انجامید.
حرکت دوار سیارک در اطراف زمین، هر سال کمی دورتر می‌شود اما زمانی که 2016 HO3 در فاصله بسیار جلوتر یا عقب‌تر از زمین قرار بگیرد، گرانش سیاره به حدی قوی هست که آن را به جای اول خود برگرداند. از این رو، این سیارک هیچگاه دور از مسافت 100 برابر نسبت به ماه قرار نخواهد گرفت. همچنین این رویکرد باعث می‌شود تا 2016 HO3 هیچگاه در فاصله 38 برابر ماه از زمین قرار نگیرد.
به گفته محققان، این رویداد نادری است زیرا سیارک در مدار مشابه زمین حرکت می‌کند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
کهکشان باستانی SXDF-NB1006-2 در فاصله حدود 13.1 میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد و زمانی بوجود آمده که نور برای اولین بار به سفر از میان فضای تاریک پرداخته است.
انفجار بزرگ یا بیگ‌بنگ حدود 13.8 میلیارد سال قبل اتفاق افتاد و نور، نخستین بار صدها میلیون سال پس از آن مشاهده شده است. ستاره شناسان در زمان کشف این کهکشان دوردست، در حال بررسی ترکیبات شیمیایی آن برای یادگیری در مورد طبیعت این اجسام کهنه بودند.
پیش از شکل‌گیری اجسام سماوی، جهان با گاز الکتریکی خنثی پوشیده شده بود. زمانی که نخستین نور درخشید، تابش الکترومغناطیسی در فرآیندی موسوم به یونیزاسیون کیهانی شروع به یونیزه کردن این ماده کرد.
جستجو به دنبال اکسیژن یونیزه شده در خانواده دوردست ستارگان شامل بررسی کهکشان‌ها برای تعیین امکان وجود اکسیژن در فاصله‌های زیادی مانند محل کهکشان SXDF-NB1006-2 بود. محققان دریافتند که این عنصر را می‌توان حتی از فاصله بیش از 13 میلیارد سال نوری اندازه‌گیری کرد. غلظت این ماده حدود 10 درصد مشاهده شده در خورشید بود.
این میزان قابل پیش‌بینی بود، اما محققان همچنین در کمال تعجب توانستند مقادیر کوچکی از غبار را در این سیستم شناسایی کنند.
کشف اکسیژن در این کهکشان نشان می‌دهد که چندین ستاره با اندازه‌های بسیار بزرگتر از خورشید، SXDF-NB1006-2 را در نور فرابنفش غوطه‌ور کرده و گاز را یونیزه کرده‌اند.
همه عناصر سنگین‌تر از لیتیوم توسط ستارگان مرده ایجاد شده‌اند، از این رو این یافته‌ها نشان می‌دهد که حداقل یک نسل از ستارگان در این کهکشان مرده‌اند.
زمانی که SXDF-NB1006-2 در سال 2012 توسط ستاره‌شناسان کشف شد، قدیمی‌ترین کهکشان شناخته‌شده نام گرفت. اما از آن زمان تاکنون محققان توانسته‌اند چندین کهکشان پیرتر را در فاصله دورتر از آن شناسایی کنند.
یک سیارک عجیب در مدار نزدیک زمین کشف شده که بیش از 50 سال است که به همراه زمین به دور خورشید می‌چرخد.
سیارک 2016 HO3 که به "شبه ماه" زمین شهرت یافته، تا به امروز ناشناخته مانده بود، اما به گفته دانشمندان ناسا، این جسم تا مدتها از زمین دور نخواهد شد.
محاسبات نشان داده که این سیارک برای بیش از نیم قرن همراه دائمی زمین بوده است. این الگو برای چندین سال آینده ادامه خواهد داشت.
قطر 2016 HO3 بین 37 متر تا 91 متر تخمین زده شده و توسط تلسکوپ پان‌استارز در آوریل امسال شناسایی شده است.
فاصله این سیارک از زمین بسیار زیاد بوده و احتمال برخورد با آن بسیار کم است. در واقع این جسم در فاصله 14 میلیون کیلومتری در اطراف زمین گردش می‌کند. همچنین فاصله این سیارک بسیار دورتر از آن است که یک قمر واقعی برای زمین باشد، اما در واقع 2016 HO3 ثابت‌ترین مثال تا به امروز از یک همدم نزدیک به زمین یا شبه‌ماه برای آن بوده است.
به گفته محققان، یک سیارک دیگر موسوم به 2003 YN107 بیش از 10 سال قبل در الگویی مشابه در اطراف زمین گردش می‌کرد اما در نهایت از سیاره دور شد. البته 2016 HO3 بسیار وفادارتر از 2003 YN107 به زمین است.
این سیارک در سفر سالانه خود به دور خورشید، حدود نیمی از زمان‌ها در فاصله نزدیکتری به میزبان منظومه شمسی قرار داشته و در جلوی سیاره ما حرکت می‌کند. همچنین در نیمی دیگر از زمان، 2016 HO3 در فاصله دورتر حرکت کرده و پشت زمین می‌افتد.
به گفته دانشمندان، مدار این سیارک کمی شیب داشته و باعث می‌شود که هر سال در صفحه مداری زمین بالا و پائین بپرد. در نتیجه 2016 HO3 در یک "بازی جفتک چارکش" با زمین قرار گرفته که قرن‌ها بطول خواهد انجامید.
حرکت دوار سیارک در اطراف زمین، هر سال کمی دورتر می‌شود اما زمانی که 2016 HO3 در فاصله بسیار جلوتر یا عقب‌تر از زمین قرار بگیرد، گرانش سیاره به حدی قوی هست که آن را به جای اول خود برگرداند. از این رو، این سیارک هیچگاه دور از مسافت 100 برابر نسبت به ماه قرار نخواهد گرفت. همچنین این رویکرد باعث می‌شود تا 2016 HO3 هیچگاه در فاصله 38 برابر ماه از زمین قرار نگیرد.
به گفته محققان، این رویداد نادری است زیرا سیارک در مدار مشابه زمین حرکت می‌کند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *