رسیدن به درجه قرب الهی بالاترین لذت را دارد/ نباید لذت‌های دنیوی را به لذات بی‌نهایت بهشتی ترجیح داد

به گزارش گروه سیاسی ، آیت‌الله محمد تقی مصباح یزدی،  در جلسه درس اخلاق که در دفتر مقام معظم رهبری در قم برگزار شد با اشاره به محبت دنیا اظهار کرد: انسان همانگونه که دنیا را دوست دارد، راحتی‌ها و خوشی‌هایش را دوست دارد، و شرعا هم مذموم نیست که انسان مثلا دلبسته پدر، مادر و فرزندش باشد، بلکه حتی می‌تواند این مسائل موجب تقرب و قرب الهی شود، آن چیزی که مذموم است، این است که دلبستگی به زینت‌های دنیا، انسان را از رسیدن به لذت‌های برتر باز دارد.

وی ادامه داد: انسان باید ببیند دنیا را برای چه می‌خواهد، اصل هدف در این مسئله مهم است، انسان اگر دنیا را برای این می‌خواهد که توشه‌ای برای آخرت خود جمع آوری کند و دنیا را برای آخرت می‌خواهد، این پسندیده است. مهم شناخت هدف است تا انسان با برنامه‌ریزی بتواند که به آن هدف خدا پسند که موجب رستگاری می‌شود، برسد.

استاد برجسته حوزه علمیه قم افزود: قرآن سعی کرده انسان را از محبتی جدا کند که او را از محبت و سعادت ابدی و محبت خداوند و جهاد در راه خدا باز می‌دارد تا بشر به انسانی تبدیل شود که خداوند را دوست داشته باشد و خدا هم او را دوست داشته باشد.

آیت‌الله مصباح‌یزدی گفت: عامل اصلی برای حرکت انسان، جلب لذت و فرار از رنج و عذاب است. با توجه به علاقه‌ای که انسان برای کسب لذت دارد، وقتی که می‌بیند در امور دنیا لذت‌هایش با یکدیگر تزاحم دارد، می‌فهمد که باید انتخاب کند، او لذتی را انتخاب می‌کند که دو ویژگی داشته باشد، یا اینکه از لحاظ کمیتی بیشتر باشد یا اینکه از لحاظ کیفی برتر باشد.

وی ادامه داد: قرآن می‌گوید که انسان‌ها مدام در مقام تعارض لذت‌های دنیا و آخرت هستند، البته آنها به طبع، اول لذت‌های دنیا را انتخاب می‌کنند، چون در دنیا زندگی می‌کنند، اما این انتخاب درستی نیست، چون لذت‌های آخرت کیفیت بالاتری دارد و از لحاظ کمیت هم بیشتر از لذت‌های دنیا است.

استاد برجسته حوزه علمیه قم افزود: ذکر این موارد در قرآن کریم برای این است که انسان را به فکر وا دارد و مقایسه‌ای بین این دو لذت داشته باشد و با درک ارزش بالای لذت‌های آخرت، از وابستگی به دنیا رهایی پیدا کند.

آیت‌الله مصباح یزدی اظهار کرد: کسی که آخرت را قبول دارد، آن را به عنوان یک عالم ابدی قبول کرده است، وقتی که انسان می‌داند آخرت ابدی است، چگونه یک لذت آنی را انتخاب می‌کند، این مسئله با هیچ منطقی سازگار نیست.

وی ادامه داد: ما در اصل برای رسیدن به قرب الهی آفریده شده‌ایم، اما به درستی نمی‌فهمیم که لذت قرب الهی چگونه است، برای کسی در این دنیا بویی از عشق و محبت برده باشد، می‌توان گفت که قرب الهی لذتی بسیار فراتر از لذت محبت و عشق این دنیا را دارد.

استاد برجسته حوزه علمیه قم افزود: قرآن برای افرادی که لذت محبت الهی را درک نمی‌کنند، از لذت‌های بهشتی به گونه‌ای سخن گفته که تا حدی برای انسان قابل درک باشد. در قرآن آمده که در بهشت، نهرهای عسل و میوه‌های خوب وجود دارد و چون در دنیا شبیه این موارد را دیدم، تا حدی قابل درک است، و ما باید بدانیم که لذت‌های بهشتی بسیار فراتر از لذت‌های دنیوی بوده و این لذت‌ها بی‌نهایت است.

آیت‌الله مصباح یزدی تصریح کرد: اصیل‌ترین راه قرآن برای بازداشتن انسان از وابستگی به دنیا، بیان لذت های آخرت و لذت قرب الهی می باشد تا انسان در تزاحم لذت‌ها، لذت‌های آخرت را به دنیا ترجیح بدهد و راه رسیدن به لذت‌های ابدی آخرت را انتخاب کند و رستگار شود.