سرمایه گذاران خارجی صاحب خانه یا مستاجران بازار ایران؟

ایران نیز به تبع پیروی از قوانین اقتصادی و با توجه به نیازها سهمی از این تجارت را به خود اختصاص داده است که با تغییر شرایط سیاسی و افزایش رفت و آمدهای هیئت‌های اقتصادی به ایران و بازدید از بنگاه‌های اقتصادی در نهایت منجر به قراردادهای سرمایه گذاری مشترک در داخل شد.

بدون شک ورود سرمایه به ایران به عنوان عملی مثبت برای اقتصاد کشورمان به حساب می‌آید و به اذعان کارشناسان اقتصادی در شرایط حال حاضر منابع داخلی به تنهایی پاسخگوی نیاز تولید‌کنندگان نیست، از همین رو سرمایه گذاری خارجی به عنوان راه حلی در شرایط فعلی به حساب می‌آید.

در این میان تولیدکنندگان داخلی از یک سو خوشحال از ورود سرمایه به کشور به امید تامین سرمایه در گردش و سوی دیگر نگران از دست دادن بازار حداقلی خود هستند.

این دل‌نگرانی برای صنایعی همچون صنعت برق با بیش از 50 درصد در دست بخش خصوصی بیشتر است.

تولید‌کنندگان این حوزه معتقدند به هیچ عنوان نگران ورود پول‌های خارجی به کشور نیستند، ولی در حال حاضر یک فضای بزرگ برای واردات و حذف شرکت‌های داخلی ایجاد شده که اگر در شرایط فعلی به آن توجه نشود می‌توان گفت که صنعت برق از بین خواهد رفت.

این تولید کنندگان در نظر دارند هنگام ورود شرکت‌های خارجی به ایران سرمایه‌گذاری‌ مشترک با شرکت خصوصی داخلی صورت گیرد تا در واقع بحث انتقال تکنولوژی و جذب سرمایه‌گذاری مستقیم هدف نهایی باشد.

در حقیقت بخش خصوصی اعلام آمادگی کرده تا در زمینه ورود سرمایه‌گذاران خارجی به دولت کمک کند ولی در این بین فراموش نشدن جایگاه این تولیدکنندگان آن هم در شرایطی که این بنگاه‌ها چراغ صنایع را در زمان تحریم روشن نگه داشتند قابل توجه است.

دولتمردان تاکنون بارها اعلام کرده‌اند که قوانین و مقررات برای حمایت از تولیدکنندگان داخلی تدوین شده که امیدواریم خلاهایی در نحوه اجرا این قوانین وجود نداشته باشد.

این نکته قابل تامل است در صورتی که سرمایه‌گذاری‌های خارجی بدون حضور بخش خصوصی داخلی باشد چه بسا دوباره مسیر اشتباهات گذشته را تکرار خواهیم کرد.  

حال باید منتظر ماند و دید صنایع داخلی دوشادوش صنایع خارجی در داخل فعالیت خواهند کرد و یا به دلیل مهمان نوازی ایرانیان به سرمایه گذاران خارجی بیش از داخلی‌ها توجه خواهد شد.
 
انتهای پیام /