چرا برخی افراد معتقدند، ازدواج مساوی با بدبختی است

0:00 - 28 ارديبهشت 1395
کد خبر: ۱۷۴۳۴۸
برخی از افراد معتقدند که ازدواج مساوی با بدبختی است و بر همین اساس هرگز تن به ازدواج نمی دهند و مجرد باقی می مانند. در این گزارش به بررسی دلایل این موضوع می پردازیم.
به گزارش گروه فضای مجازی ، رسم بر این است که والدین تسهیل کننده ازدواج فرزندانشان باشند، اما گاهی ناخواسته به مانع آن تبدیل می شوند. ریشه این ماجرا به نوع رابطه ای که فرزند در زمان کودکی از والدین خود شاهد بوده برمی گردد.

به عبارت دیگر، اگر آنچه که کودک از رابطه پدر و مادر می بیند، دوستی و تفاهم باشد یک تاثیر بر تمایل او به ازدواج می گذارد و اگر شاهد خصومت ورزی های آن ها باشد یک تاثیر دیگر.

مجردهایی که معتقدند «ازدواج مساوی با بدبختی است» و یا «نمی توانند از این دوران طلایی (مجردی) دل بکنند»، شاید با چنین تجربه هایی مواجه بوده اند.

دکتر ابراهیم اندرخورا جامعه شناس  و مدرس دانشگاه در خصوص انگیزه اصلی که باعث می شود افراد مجردی را با دوران تاهل ترجیح دهند گفت: ترس های ناخودآگاه ممکن است در دوران کودکی ایجاد شود و هم در طی دوره های بعدی زندگی. برخی افراد در ارتباطات با جنس مخالف خود دچار ترس از صمیمیت می شوند و همین امر باعث می شود زمانی که باید برای زندگی مشترک تصمیم گیری کنند ترس از انتخاب همسر داشته باشند.

دکتر اندرخورا در ادامه بیان کرد: کمبود عزت نفس و اعتماد به نفس نیز دو فاکتور دیگری است که باعث می شود افراد از ازدواج هراس داشته باشند. کمبود عزت نفس، افکار و رفتار افراد را تحت تاثیر قرار داده و به کاهش شانس ازدواج کمک زیادی می کند. در این وضعیت افراد، رفتارهایی شامل بستن راه های ارتباطی با افراد جدید، منفی بافی و رضایت به ازدواج با فردی که از استانداردهای مورد نیاز برای ازدواج فاصله دارد را از خود بروز می دهند.

به گفته این جامعه شناس، خطاهای فکری و افکاری که شامل «همه یا هیچ» می شود نیز ترس از ازدواج را تشدید می کند.

وی افزود: در شرایطی که افراد به خطاهای فکری مبتلا می شوند به «حدس زدن افکار دیگران» می پردازند و «خیلی کلی یا خیلی جزئی به دیگران نگاه می کنند» این موارد از جمله خطاهای فکری هستند که احتمال مجرد ماندن را افزایش می دهد.

این مدرس دانشگاه تصریح کرد: ترس از دست دادن منطقه امن نیز باعث مجرد ماندن افراد می شود و آنها را از تشکیل خانواده و زندگی مشترک دور می کند. همه افراد برای خودشان منطقه امنی دارند چون همه به احساس کنترل بر زندگی نیاز دارند. وقتی در روابط مان تجربه تلخی پیدا می کنیم، مرزهای روانی - عاطفی را برای این جنبه از روابط مان تعیین کرده و در آن بدون اضطراب زندگی می کنیم. گاهی هم تحت عنوان عادت کردن به زندگی به یک رویه مشخص، به این منطقه پناه می بریم. در این شرایط به سادگی راضی به از دست دادن امنیت ساختگی مان نمی شویم.

این جامعه شناس در ادامه بیان کرد: معیارهای بلند پروازانه و انزوا نیز دو فاکتور و مولفه اساسی است که افراد را از ازدواج می هراساند و آنها را به سوی زندگی مجردی سوق می دهد.

راهکارهای حل موانع ازدواج

دکتر اندرخورا با اشاره به راهکارهای لازم در خصوص حل بحران ازدواج گفت: بالا و پایین های زندگی زخم هایی را بر روان افراد برجا می گذارد. بعضی زخم ها مثل یک خراش می مانند و با گذر زمان خود به خود خوب می شوند اما بعضی آن قدر عمیق اند که ممکن است عفونی شوند.

راه پیشگیری از این وضعیت توجه کردن آگاهانه به «خود» است. یعنی فکر کردن به اتفاقات گذشته و تاثیرات آنها بر خود و نترسیدن از مواجه شدن با ترس ها و گره های روانی. به چالش کشیدن صدای منتقد درونی نیز کمک می کند عزت نفس و اعتماد به نفس افراد بهبود پیدا کند و در نتیجه شبکه ارتباطاتی گسترده تر می شود.

/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

منبع: آستان


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *