چرا ایران خطری برای اروپا معرفی می شود؟

به گزارش گروه بین الملل ، آمریکا پس از برجام تهدیدات خود را به گونه های دیگر علیه ایران افزایش داده است. تهدیدات زبانی آنها همواره برای مردم ایران تکراری شده و این جمله که همه گزینه ها از جمله گزینه نظامی روی میز است، به گوش مردم آشناست.

اما برجام قرار بود که سایه تهدید و جنگ را از سر ایران اسلامی دور کند و فضا را برای سرمایه گذاری کشورهای دیگر در ایران فراهم سازد و کشورهای منطقه و همسایگان جنوبی خلیج فارس هم دست از دشمنی با ایران بردارند ،اما آمریکایی ها شرایط را به گونه ای پیش بردند که بر عکس این انتظارات اتفاق افتاد.

گرچه همگان در داخل و خارج به خوبی می دانند که اقتدار دفاعی و نظامی نیروهای مسلح کشورمان مهمترین و اساسی ترین عاملی بوده است که تاکنون باعث شده فکر اقدام نظامی علیه ایران از سوی آمریکایی ها اجرایی نشود.

دشمنی های سران مرتجع عربی منطقه علیه ایران افزایش یافته تا جایی که دست به قطع ارتباط سیاسی با جمهوری اسلامی ایران زدند و در تازه ترین اقدامی که آل سعود علیه ایران انجام داده است، سران این رژیم بر سر راه حج تمتع مانع تراشی کردند که امیدی هم با باز شدن این راه نیست.

فروش تسلیحات نظامی آن هم به طور گسترده به کشورهای عربی منطقه و استقرار نیروهای آمریکایی و انگلیسی در خلیج فارس و پایگاه های نظامی در خاک این کشورها و برنامه استقرار سامانه موشکی در خاک کویت تنها بخشی از اقدامات و تحرکات نظامی آمریکا علیه ایران است.

در همین زمینه «جینز دیفنس» رسانه تخصصی نظامی انگلیسی از قصد کویت در ساخت پایگاه های جدید دفاع موشکی که گرای آنها به سمت ایران است، خبر داده بود.

بر اساس این گزارش، مهندسین ارتش آمریکا با انتشار آگهی هایی از شرکت هایی که مایل به انجام مناقصه  برای ساخت دو پایگاه دفاع هوایی در پایگاه هوایی  «احمد الجابر » و «علی السالم» و نیز توسعه مرکز عملیات هوایی «ویستا» در جنوب شهر کویت، پایتخت این کشور هستند دعوت به همکاری نموده اند.

در اسناد منتشر شده از سوی آمریکا هنوز نوع سامانه هایی که قرار است در تاسیسات دفاع هوایی جدید مستقر شود مشخص نشده اما به احتمال زیاد این مجموعه شبیه به 5 پایگاه موشکی «پاتریوت» خواهد بود. این پایگاه های جدید  همانند نمونه های موجود در کویت مجهز به 5 سکوی پرتاب برای پرتاب کننده ها، محوطه بزرگ راداری، ایستگاه کنترل و برج مخابراتی و دیگر سازه های محافظتی خواهد بود.

جینز دیفنس  مدعی شد که تنها تفاوت اصلی بین سکوی پرتاب های جدید با نمونه های قبلی این است که گرای موشک های پاتریوت به سمت ایران است. نمونه های قبلی سامانه های موشکی پاتریوت و پایگاه های آن که در دهه 90 میلادی ساخته شد، به سوی عراق بود.

کویت یکی از همپیمانان نزدیک رژیم آل سعود است. این کشور با سیاست های عربستان در منطقه همراهی می کند و یکی از شرکای آنها در دخالت در امور عراق، سوریه یمن و بحرین است.

اما این اقدامات تنها به اینجا ختم نمی شود، بلکه آمریکایی ها علیرغم وجود سامانه ها و پایگاه های موشکی متعدد در اروپا و ترکیه، سامانه دفاع موشکی خود را در رومانی راه اندازی کرده اند.

«رابرت ورک» معاون وزیر دفاع آمریکا اعلام کرده است که راه اندازی سیستم دفاعی موشکی در رومانی توسط آمریکا با هدف مقابله با موشکهای ایران انجام شده است.

وزارت دفاع آمریکا روز پنج شنبه اعلام کرد سیستم دفاع موشکی خود را با هزینه ای معادل ۸۰۰ میلیون دلار در رومانی راه اندازی کرده است.

پیش از این دولت آمریکا اعلام کرده بود برای امنیت شرق اروپا در مقابل تهدیدات روسیه این سیستم را در رومانی مستقر کرده است.

رابرت ورک گفت: تا زمانی که ایران به آزمایش موشکی خود ادامه می دهد آمریکا نیز برای دفاع از کشورهای اروپایی از سامانه های دفاعی خود استفاده خواهد کرد.

در این زمینه چند پرسش مطرح است که باید از سوی آمریکایی ها پاسخ داده شود.

نخست این که چرا ایران برای کشورهای اروپایی یک تهدید محسوب می شود در حالی که پس از برجام تلاش ایران بر این بوده است تا روابط سیاسی و اقتصادی خود را با کشورهای اروپایی افزایش داده و بهبود بخشد.

دومین پرسش این است که توافق هسته ای آنگونه که بارها مقامات آمریکایی و اوباما رئیس جمهوری این کشور گفته اند باعث شد تا برجام خطر ایران را دفع کند. اعتقاد آنها بر این است که توافق با ایران بر سر موضوع هسته ای امنیت و صلح منطقه و دنیا را تضمین کرد و یک خطر هسته ای را برطرف نمود. پس این دستاورد اکنون کجاست؟

البته هر چند اتهامی که به ایران از سوی آمریکایی ها و دیگر هم پیاله های او علیه ایران مطرح شده است، تنها یک دروغ بزرگ بود تا ذهن افکار عمومی درگیر این ادعای دروغ شود و تبدیل به یک خواسته ای جهانی گردد. هدف آمریکا مهار ایران است و این فشارها و تهدیدات هم برای رسیدن به چنین هدفی است.

نشریه آتلانتیک در مقاله‌ای به قلم جفری گلدبرگ نوشت: باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا، از همان آغاز ریاست جمهوری‌اش با وجود انتقادات بسیار، تصمیم گرفت به سرسخت‌ترین دشمن خاورمیانه‌ای آمریکا (از غرب آسیا تا شمال آفریقا) یعنی ایران، نزدیک شود. توافق هسته‌ای که او با ایران منعقد کرد، ثابت می‌کند که اوباما ریسک‌گریز نیست.

این مقاله‌نویس نشریه آتلانتیک ادامه می‌دهد: سوزان رایس  (مشاور سابق امنیت ملی ایالات متحده آمریکا)به من (جفری گلدبرگ) گفت «توافق ایران هرگز از اساس به قصد گشودن دوره‌ای جدید در روابط بین ایران و آمریکا نبود. هدف اصلی این بود که کشوری خطرناک را کم خطرتر کنیم. کسی انتظار نداشت ایران عنصری بی‌خطر باشد.»

استقرار سامانه سپر دفاع موشکی در رومانی نه تنها از سوی ایران با واکنش روبرو شد بلکه روسیه هم خود را هدف اصلی این موشک ها می داند. روسیه اکنون در شرایط یک جنگ سرد با آمریکا قرار دارد. این جنگ سرد باعث شده تا مسابقه تسلیحاتی بزرگی میان این دو در بگیرد. رونمایی از دستاوردهای نظامی در همه زمینه ها از سوی روسیه و آمریکا شدت این جنگ سرد را نشان می دهد.

از سوی دیگر گسترش ناتو به شرق و نزدیک مرزهای روسیه افزایش یافته و روسیه خود را در معرض تهدید این نیرو می داند. اکنون آمریکا و ناتو در اوکراین هم حضور دارند. کشوری که تا پیش از این یکی از کشورهای همپیمان روسیه بود اما با دخالت آمریکا و اتحادیه اروپا دولت این کشور سرنگون شد و یک دولت وابسته به آمریکا و غرب مستقر گشت.

اکنون هم، سامانه موشکی آمریکا و ناتو در کشوری مستقر می شود که تا پیش از این یکی از کشورهای بلوک شرق بود اما اکنون به یکی از کشورهای همپیمان غرب تبدیل شده و این اجازه را داده است تا پایگاه سابق شوروی در این کشور به آمریکا و ناتو واگذار شود.

همین اتفاق برای روسیه هم ناگوار بود به گونه ای که پوتین به آن واکنش نشان داد و در نشست مشورتی با نظامیان روسی اعلام کرد ایجاد سپر موشکی ناتو با وجود نبودن خطر هسته ای از جانب ایران ادامه دارد.

رئیس جمهور روسیه گفت: به یاد بیاوریم که تا چند سال قبل مخالفان ما یکصدا می گفتند سپر موشکی برای شرکای ما در غرب، اروپا و آمریکا برای دفع خطرات موشکی و هسته ای از جانب ایران ضرورت دارد. اکنون خطرات هسته ای از جانب ایران کجاست؟ چنین خطراتی وجود ندارند اما ایجاد سپر موشکی ادامه دارد.

تحلیلگران و کارشناسات نظامی رژه نیروهای مسلح روسیه در سالروز پیروزی مردم شوروی بر فاشیسم در سال 2016 را یک نمایش قدرت به آمریکا توصیف کردند. 71 سال پیش ارتش روسیه در جنگ جهانی دوم بر ارتش آلمان نازی پیروز شد و ماشین جنگی فاشیسم از کار افتاد.

از آن پس بود که اروپا به دو بخش اروپای شرقی و اروپای غربی بین دو ابر قدرت آن زمان تقسیم شد اما با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی کشورهای بلوک شرق هم از بین رفتند و غربگرا شدند.

آمریکایی ها با بهره بردن از ناتو همواره حوزه نفوذ خود را در اروپای غربی در دست داشتند و پس از فروپاشی شوروی، این نفوذ در کشورهای اروپای شرقی هم گسترش یافت.

ولادیمیتر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه در نشستی با مقام‌های ارشد نظامی کشورش، از ایجاد پایگاه دفاع موشکی جدید ناتو به ‌تندی انتقاد کرده و گفته بود مسکو هر اقدامی می‌کند تا تهدیدات در حال شکل‌گیری را خنثی کند.

باراک اوباما رئیس‌جمهوری آمریکا پس از دیدار با رهبران پنج کشور شمال اروپا «ایسلند، دانمارک، سوئد، فنلاند و نروژ»گفت که ایالات متحده و این کشورها در نگرانی درباره حضور نظامی خصمانه و فزاینده روسیه اتفاق نظر دارند. موضع گیری اوباما تنها ساعاتی پس از آن بیان شد که پوتین نسبت به استقرار سامانه دفاع موشکی آمریکا در رومانی انتقاد کرده بود.

گرچه به گفته مقامات آمریکایی این سامانه قرار است در مقابل موشک‌هایی دفاع کند که از ایران و کشورهایی که سرکش خوانده می شوند پرتاب شوند، اما علاوه بر ایران؛ روسیه هم یکی از کشورهایی است که ناتو و آمریکا در مقابل آن صف آرایی می کنند.

سیستم های موشکی پیشرفته روسیه که در پهنای خاک این کشور پهناور گسترش یافته و مستقر شده است، می تواند در مقابل تهدیدات نظامی  آمریکا و ناتو پاسخگو باشد. البته چنین رویه ای روند جنگ سرد میان روسیه و آمریکا را هم افزایش می دهد و باعث می شود تا سیاست های خلع سلاح کمرنگ شود و از یاد برود. اکنون چننین وضعیتی میان دو کشور حاکم است.

باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا، در نشست مشترک با رهبران پنج کشور شمال اروپا گفته است که ایالات متحده و این پنج کشور درباره رفتار نظامی روسیه در منطقه شمال اروپا (نوردیک) و حوزه بالتیک، نگرانی‌های مشترکی دارند.

مقام‌های آمریکایی می‌گویند این سپر دفاعی برای مقابله با تهدیدهای موشکی روسیه در آینده استفاده نمی‌شود. آنها در این باره از جمله به موشک‌های بالستیک ایران اشاره کرده‌اند که می‌تواند بخش‌هایی از اروپا، از جمله رومانی را هدف قرار دهد.

این موضع نشان می دهد که آمریکایی ها همچنان سیاست ایران هراسی و ایران ستیزی خود را ادامه می دهند و بر شدت آن افزوده اند. آنها از یک سو به طرف های اروپایی می گویند با ایران مراودات اقتصادی پس از برجام خود را برقرار کنند و آمریکا را بهانه قرار ندهند واز سوی دیگر ایران را تهدیدی برای اروپا معرفی می کنند! این تضاد چگونه اجازه می دهد که بانک ها و شرکت های اروپایی تصمیم بگیرند در ایران سرمایه گذاری کنند و یا مراودات تجاری اقتصادی داشته باشند؟!

با گسترش سپر دفاع موشکی آمریکا در اروپا، هم ایران هدف است و هم روسیه، چرا که این دو کشور را مانع اصلی رسیدن به اهداف خود در اروپا، غرب آسیا و خلیج فارس می دانند. هم اکنون ایران و روسیه مانعی بر سر راه آمریکا در سوریه هستند. آمریکایی ها خواهان کناره گیری اسد از ریاست جمهوری روسیه هستند تا بتوانند این کشور را تجزیه کنند اما حمایت ایران و روسیه از دولت و ملت سوریه آمریکا را از رسیدن به هدف خود بازداشته است.

اما ناظران سیاسی از این موضوع شگفت زده هستند که پس از توافق هسته ای میان ایران و آمریکا که بر اساس ادعای غرب مبنی بر اقدام ایران برای دستیابی به سلاح هسته ای بود، اکنون چرا باز هم جمهوری اسلامی به عنوان خطر برای اروپا معرفی می شود؟ در حالی که هم اکنون در منطقه غرب آسیا این ایران است که با جنگ افروزی مقابله می کند و یک تنه در برابر گروه های تروریستی ایستادگی کرده است.

آیا جز این است که چنین اقداماتی از سوی آمریکا، کشورهای اروپایی را از ایران دور می کند و آنها را از همکاری های اقتصادی و تجاری پشیمان می سازد؟ اگر چنین شود به این مفهوم است که برجام همچنان یکطرفه از سوی ایران اجرا می شود بدون این که نتایج تعهدات طرف مقابل را احساس کند.