رئیس انجمن جامعه شناسی ایران: دستگاه قضایی جلوی معرفی الگوهای بد را بگیرد

به گزارش خبرنگار گروه جامعه ،الگو گیری جامعه از ورزشکاران، هنرمندان و شخصیت های شناخته شده همیشه مطرح و در هر جامعه ای وجود داشته است. اما در جوامع توسعه یافته با تعدد این الگوها روبرو هستیم.  دانشمندان، شخصیت های مذهبی، ملی و فرهنگی به الگو سازی در جوامع توسعه یافته می پردازند. اما در ایران غیر از این الگوها بعضا این ورزشکاران و خوانندگان هستند که الگوی جوانان می شوند. نداشتن الگوی مناسب آفت هایی را در سال های اخیر به همراه داشته است. الگوهایی که الکل و مواد مخدرمصرف می کنند یا در پارتی های شبانه بازداشت می شوند آینده جامعه ایرانی را تهدید می کنند.الگوهای جامعه و جوانان موضوع گفت و گوی ما با دکتر محمد امین قانعی راد استاد دانشگاه و جامعه شناس است. مشروح این گفت و گو در ذیل آمده است:  
 
  محمد امین قانعی راد استاد دانشگاه و رئیس انجمن جامعه شناسی ایران در گفتگو با خبرنگار گروه جامعه در پاسخ به این سوال که چرا بعضی الگوهای جامعه در برخی طبقات جامعه تغییر کرده است،گفت: ما در جامعه ایران الگوسازی نکرده ایم. متاسفانه برخی مسئولان ادعا می کنند که الگوهای جامعه ایرانی تغییر کرده است. چهره هایی که بضاعت چندانی به لحاظ شخصیتی ندارند و فقط به صرف معروفیت الگوی برخی جوانان شده اند. در ابتدا باید خاطر نشان کنم که این ادعا از اساس غلط است. ما در جامعه امروز به مسئله نوع زندگی و الگو سازی نپرداخته ایم و فقط صرفا یک سری مسائل را طوطی وار به جامعه گوشزد کرده ایم اما راه درست را جلوی پای جامعه ایرانی نگذاشته ایم تا تصمیم بگیرد. 

رئیس انجمن جامعه شناسی به انتقاد از عملکرد رسانه ها پرداخت و گفت: در کشورهای دیگر از همان دوران ابتدایی تحصیل سعی می کنند کودکان را با فرهنگ ملی آشنا کنند. در حالی که در ایران این گونه نیست و الگو سازی خیلی دیر، ناقص، به اشتباه و یا اصلا صورت نمی گیرند .متاسفانه در بحث الگو سازی برای جامعه صدا وسیما نقش آفرینی درستی ندارد. این در حالی است که رسانه ملی می تواند با الگو سازی مانع از ایجاد پدیده های ناهنجار در جامعه شود. 

قانعی راد در پاسخ به این سوال که چرا برخی افراد یک جامعه و بالاخص جوانان افرادی را الگوی خودشان قرار می دهند که دارای مشکلاتی هستند،گفت: بخشی از موضوع طبیعی است و به ویژگی های روحی و روانی انسان برمی گردد که غالبا دنبال نوعی کمال جویی است، بخشی نیز به ویژگی ها و خصوصیات هر جامعه ای ارتباط دارد. البته این الگو گیری و الگوسازی فقط مختص جامعه ایران نیست و اکثر جوانان درجوامع مختلف دنبال الگو هستند. به همین دلیل دولت ها سعی می کنند با سیاست های فرهنگی، خودشان به نوعی در مقابل الگوهای اجتماعی که خود به خود توسط جامعه شکل می گیرد، الگو سازی کنند. معمولا رسانه هایی که در دست دولت ها هستند سعی می کنند خودشان الگوهای جامعه را تعیین کنند و همه جای دنیا هم روی آوردن به عوامل فرهنگی مثل سینما، بازیگران، خواننده ها و یا حتی ورزشکاران وجود دارد و این الگوبرداری می تواند از یک عطش اجتماعی و فرهنگی نشات بگیرد، آن عطش اجتماعی و فرهنگی نیز ممکن است محصول یک کمبودی باشد که باید سراغ ریشه های روانی و اجتماعی آن رفت.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: به لحاظ اجتماعی  هر چه در جامعه کمتر الگو معرفی کنیم،با الگوهای کمتری مواجه خواهیم شد. بنابراین در این شرایط ممکن است جامعه به سمت الگوهای دیگری برود، یعنی جامعه وقتی خودش الگو سازی نمی کند به سراغ الگوهای دیگر می رود. چهرهایی را از میان ورزشکاران و خوانندگان بر می گزیند که فاقد ویژگی های الگو شدن  با توجه به فرهنگ جامعه هستند و یا به الگوهای خارجی متمایل می شود. 

این استاد دانشگاه در ادامه به پدیده الگوهای نامناسب در جامعه پرداخت و گفت: اگر الگوهای خوب را معرفی نکنیم جوانان به سمت الگوهای تقلبی و پوشالی می روند. دستگاههای نظارتی،قضایی و فرهنگی باید جلوی الگوهای نامناسب را بگیرند و با اطلاع رسانی به موقع اجازه ندهند برخی افراد که دارای مشکلاتی هستند به عنوان الگو معرفی شوند.