کری پس از توافق هسته ای تنهایی قدم می زند
آمریکایی ها خود را از ماجرای توافق هسته ای کنار کشیده اند چون به مقصود خود رسیده اند و اکنون دیگر نیازی به نقش آفرینی آنگونه که پیش از توافق بود، نیست. کری اکنون دستانش را در جیب فرو کرده و قدم می زند آن هم تنهایی و توجهی به توافق هسته ای و لغو واقعی تحریم ها ندارد.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه بین الملل توافق هسته ای ایران و 1+5 و در واقع ایران و آمریکا در دی ماه سال گذشته نهایی شد و رسماً به امضای طرفین رسید. اکنون که از آن زمان بیش از سه ماه می گذرد، دو طرف درگیر مهمترین موضوع توافق هسته ای یعنی لغو تحریم ها هستند.
تحریم های وضع شده علیه ایران که با حمایت و هدایت آمریکا انجام شد، آنقدر از سوی واشنگتن قرص و محکم است که همراه کنندگان تحریم علیه ایران، به خود جرأت نمی دهند برای لغو آنها گام بردارند.
آمریکا، هم به طور مستقل و هم در شوررای امنیت سازمان ملل قوانینی را وضع کرد و به تصویب رساند که بتواند کشورهایی که با ایران معاملات اقتصادی دارند، تنبیه کند. نمونه هایی هم از این دست وجود دارد که برخی بانک ها و کشورها به خاطر نادیده گرفتن تحریم ها و در واقع بهانه آمریکایی ها با برخورد آمریکا روبرو شده و حتی جریمه مالی هم شدند.
مقامات آمریکایی هنگامی که می خواستند دیگر کشورها را با خود علیه ایران همراه کنند و تحریم ها را گسترش دهند، به دوره گردی پرداختند و با سفرهای پر تعداد خود به کشورهایی که مبادلات تجاری و اقتصادی با ایران داشتند، آنها را با تهدید و تطمیع با خود در تحریم های ایران سهیم کردند.
البته در این میان بودند برخی کشورها که یا پنهانی یا آشکارا با ایران مراودات اقتصادی داشتند و توجهی به درخواست آمریکا نمی کردند اما در هر صورت کار دشواری بود.
هنگامی که آمریکایی ها به دنبال وضع تحریم ها عیله ایران بودند از همه ظرفیت ها، امکانات و توان خود بهره بردند تا سخت ترین تحریم ها را اعمال کنند و اجازه ندهند که کشورهای دیگر آن را زیر پا بگذارند.
عزم آمریکایی ها در وضع و اجرای تحریم ها علیه ایران بسیار جدی بود، اما اکنون این جدیت و عزم در آنها دیده نمی شود به همین خاطر است که اجرای تعهدات آمریکا در قبال توافق هسته ای در عمل با مشکل روبرو شده است.
محمد جواد ظریف وزیر خارجه کشورمان هنگامی که چند روز پیش به آمریکا رفته بود در گفت وگو با مجله آمریکایی نیویورکر درباره تحریم ها
گفت: «مهمترین مشکل این است که ایالات متحده، بعد از هشت سال متفرق کردن همه با هراس‌افکنی و وضع جریمه‌های سنگین علیه کسانی که می‌خواستند با ایران تجارت کنند، خودش را کنار کشیده است. میلیاردها دلار جریمه علیه موسسات مختلف مالی اروپا وضع شد. ایالات متحده بایستی به بانک‌های مختلف می‌رفت و می‌گفت گذشته‌ها گذشته.»
وی در پاسخ به این سوال که چه انتظاری از نتایج دیدارهایش با جان کری، وزیر خارجه آمریکا دارد هم گفت: «من می‌خواهم شاهد این باشم که بانک‌های اروپایی بدون ترس از اقدام تلافی‌جویانه آمریکا با ایران وارد معامله می‌شوند. مسائل زیادی به این موضوع ربط دارند. ما همان‌طور که تعهداتمان را کامل انجام دادیم، حق داریم به طور کامل هم نفع ببریم. آنها باید پیامی بفرستند مبنی بر اینکه انجام تجارت با ایران، برای آنها هزینه‌ساز نخواهد بود. والسلام. بدون اما و اگر.»
آمریکا خود را کنار کشیده است. با ادامه برجام کاری ندارد اما باید او را وادار کرد که در این مرحله هم همچون گذشته وارد میدان شود و وظیفه خود را انجام دهد. همانگونه که برای وضع تحریم ها و اجرای سفت و سخت آن تلاش می کرد، اکنون هم باید در اجرای لغو تحریم هایی که بر اساس توافق هسته ای باید برچیده شود خود را مسئول بداند.
تا زمانی که آمریکا خود را در اجرای تعهدات بر اساس توافق هسته ای مسئول نداند، تحریم ها علیه ایران همچنان معلق باقی می ماند و هیچکس تکلیف خود را نمی داند که در قبال آن باید چه اقدامی انجام دهد.
مقامات آمریکا باید سفرهای دور دنیای خود را دوباره آغاز کنند و در دیدار با مسئولین کشورها به آنها اطمینان دهند که می توانند با ایران مبادلات تجاری، اقتصادی و مالی داشته باشند.
اما نه تنها چنین اقدامی از آمریکایی ها سر نمی زند بلکه با دستبرد به اموال و دارایی های ایران حسن نیت! خود را نشان می دهند. 2 میلیارد دلار از اموال کشورمان با حکم دادگاه این کشور برداشت شد و مقامات دولت آمریکا هم از این اقدام حمایت کردند و آن را ناقض برجام ندانستند. در حالی که بر اساس قوانین بین المللی هیچ کشوری نمی تواند با حکم دادگاه خود اموال کشور دیگر را بدون احکام بین المللی حقوقی برداشت یا مصادره کند.
چرا تاکنون علیرغم رفت و آمدهای زیاد مقامات و هیئت های سیاسی و اقتصادی کشورهای گوناگون به ایران قراردادی با ایران منعقد نشده و تنها به چند سند همکاری بسنده شده است؟ به خاطر همین است که دست اندرکاران اقتصادی و بورس می گویند که احدی برای سرمایه‌گذاری در پسابرجام به ایران نیامده است.
اجرای برجام همینگونه بگذرد، ایران بهره ای از آن نخواهد برد و تنها آمریکا است که به خواسته خود رسیده است. تعهدات طرف مقابل تنها روی کاغذ برداشته شده و مردم ایران هنوز آن را احساس نکرده اند. ملاک هم افکار عمومی است.
تحریم های وضع شده علیه ایران که با حمایت و هدایت آمریکا انجام شد، آنقدر از سوی واشنگتن قرص و محکم است که همراه کنندگان تحریم علیه ایران، به خود جرأت نمی دهند برای لغو آنها گام بردارند.
آمریکا، هم به طور مستقل و هم در شوررای امنیت سازمان ملل قوانینی را وضع کرد و به تصویب رساند که بتواند کشورهایی که با ایران معاملات اقتصادی دارند، تنبیه کند. نمونه هایی هم از این دست وجود دارد که برخی بانک ها و کشورها به خاطر نادیده گرفتن تحریم ها و در واقع بهانه آمریکایی ها با برخورد آمریکا روبرو شده و حتی جریمه مالی هم شدند.
مقامات آمریکایی هنگامی که می خواستند دیگر کشورها را با خود علیه ایران همراه کنند و تحریم ها را گسترش دهند، به دوره گردی پرداختند و با سفرهای پر تعداد خود به کشورهایی که مبادلات تجاری و اقتصادی با ایران داشتند، آنها را با تهدید و تطمیع با خود در تحریم های ایران سهیم کردند.
البته در این میان بودند برخی کشورها که یا پنهانی یا آشکارا با ایران مراودات اقتصادی داشتند و توجهی به درخواست آمریکا نمی کردند اما در هر صورت کار دشواری بود.
هنگامی که آمریکایی ها به دنبال وضع تحریم ها عیله ایران بودند از همه ظرفیت ها، امکانات و توان خود بهره بردند تا سخت ترین تحریم ها را اعمال کنند و اجازه ندهند که کشورهای دیگر آن را زیر پا بگذارند.
عزم آمریکایی ها در وضع و اجرای تحریم ها علیه ایران بسیار جدی بود، اما اکنون این جدیت و عزم در آنها دیده نمی شود به همین خاطر است که اجرای تعهدات آمریکا در قبال توافق هسته ای در عمل با مشکل روبرو شده است.
محمد جواد ظریف وزیر خارجه کشورمان هنگامی که چند روز پیش به آمریکا رفته بود در گفت وگو با مجله آمریکایی نیویورکر درباره تحریم ها
گفت: «مهمترین مشکل این است که ایالات متحده، بعد از هشت سال متفرق کردن همه با هراس‌افکنی و وضع جریمه‌های سنگین علیه کسانی که می‌خواستند با ایران تجارت کنند، خودش را کنار کشیده است. میلیاردها دلار جریمه علیه موسسات مختلف مالی اروپا وضع شد. ایالات متحده بایستی به بانک‌های مختلف می‌رفت و می‌گفت گذشته‌ها گذشته.»
وی در پاسخ به این سوال که چه انتظاری از نتایج دیدارهایش با جان کری، وزیر خارجه آمریکا دارد هم گفت: «من می‌خواهم شاهد این باشم که بانک‌های اروپایی بدون ترس از اقدام تلافی‌جویانه آمریکا با ایران وارد معامله می‌شوند. مسائل زیادی به این موضوع ربط دارند. ما همان‌طور که تعهداتمان را کامل انجام دادیم، حق داریم به طور کامل هم نفع ببریم. آنها باید پیامی بفرستند مبنی بر اینکه انجام تجارت با ایران، برای آنها هزینه‌ساز نخواهد بود. والسلام. بدون اما و اگر.»
آمریکا خود را کنار کشیده است. با ادامه برجام کاری ندارد اما باید او را وادار کرد که در این مرحله هم همچون گذشته وارد میدان شود و وظیفه خود را انجام دهد. همانگونه که برای وضع تحریم ها و اجرای سفت و سخت آن تلاش می کرد، اکنون هم باید در اجرای لغو تحریم هایی که بر اساس توافق هسته ای باید برچیده شود خود را مسئول بداند.
تا زمانی که آمریکا خود را در اجرای تعهدات بر اساس توافق هسته ای مسئول نداند، تحریم ها علیه ایران همچنان معلق باقی می ماند و هیچکس تکلیف خود را نمی داند که در قبال آن باید چه اقدامی انجام دهد.
مقامات آمریکا باید سفرهای دور دنیای خود را دوباره آغاز کنند و در دیدار با مسئولین کشورها به آنها اطمینان دهند که می توانند با ایران مبادلات تجاری، اقتصادی و مالی داشته باشند.
اما نه تنها چنین اقدامی از آمریکایی ها سر نمی زند بلکه با دستبرد به اموال و دارایی های ایران حسن نیت! خود را نشان می دهند. 2 میلیارد دلار از اموال کشورمان با حکم دادگاه این کشور برداشت شد و مقامات دولت آمریکا هم از این اقدام حمایت کردند و آن را ناقض برجام ندانستند. در حالی که بر اساس قوانین بین المللی هیچ کشوری نمی تواند با حکم دادگاه خود اموال کشور دیگر را بدون احکام بین المللی حقوقی برداشت یا مصادره کند.
چرا تاکنون علیرغم رفت و آمدهای زیاد مقامات و هیئت های سیاسی و اقتصادی کشورهای گوناگون به ایران قراردادی با ایران منعقد نشده و تنها به چند سند همکاری بسنده شده است؟ به خاطر همین است که دست اندرکاران اقتصادی و بورس می گویند که احدی برای سرمایه‌گذاری در پسابرجام به ایران نیامده است.
اجرای برجام همینگونه بگذرد، ایران بهره ای از آن نخواهد برد و تنها آمریکا است که به خواسته خود رسیده است. تعهدات طرف مقابل تنها روی کاغذ برداشته شده و مردم ایران هنوز آن را احساس نکرده اند. ملاک هم افکار عمومی است.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *