کمبود توان صنعت کشتیسازی کشور در رقابت با خارجیها
مدیرعامل یک شرکت کشتیرانی گفت: با وجود سرمایهگذاری زیاد، متاسفانه هنوز نتوانستیم شاهد دستاورد قابل ملاحظه ای در صنعت کشتیسازی کشور باشیم.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه اقتصاد ،امید ملک اظهار کرد: تا زمانیکه شرکتهای بزرگ کشتیسازی ما دولتی بمانند کارایی نخواهند داشت بنابراین مدیریت و سیستم مدیریتی این شرکتها باید تغییر کند و کاملا از مالکیت دولت و شبهدولتی خارج شوند.
وی یادآور شد: قبل از انقلاب هزینههای زیادی که به 10 میلیارد دلار در کشور بالغ میشود خرج این صنعت شد، افراد زیادی را به صورت بورسیه به خارج از کشور از جمله آلمان فرستاده شد تا آمورش ببینند به این امید که بتوانند در این صنعت موفق باشند اما متاسفانه هنوز نتوانستیم شاهد دستاورد قابل ملاحظه ای را در صنعت کشتیسازی کشور باشیم.
وی با اشاره به اینکه شرکتهای کشتیسازی در قبال عملکرد خود پاسخگو نیستند، گفت: این در حالی است که شرکتهای کشتیرانی باید سرمایهگذاری سنگینی برای این کار انجام دهند و هر روز شاهد مساله و مشکل جدیدی باشند، بنابراین کشتیرانیها دراین شرایط راهی جز ارائه سفارش خود به شرکتهای خارجی ندارند به خصوص که علاوه بر امکان برخورداری از فاینانس ،مطابق با تعهدات فی مابین و برنامه زمانبندی مناسب، می توانند به موقع شناور خود را تحویل بگیرند این در حالی است که کشتیسازان ما تاکنون نتوانستند حتی یک شناور را در موعد مقرر تحویل دهند.
وی بیان کرد: در شریط فعلی سفارش ساخت کشتی به کشتیسازان داخلی دور ریختن پول است زیرا ساختار سیستماتیک و منظمی در این شرکتها وجود ندارد و هر قسمت به صورت خودسرانه کار خود را انجام میدهد مثلا یک جوشکار باید کار خود را به موقع انجام داده و تحویل دهد در صورتیکه اگر در زمان مقرر کارش تحویل داده نشود از جانب کسی بازخواست نمیشود زیرا هم خود آن جوشکار برنامه دقیق ندارد و هم شرکتی که با آن کار میکند.
مدیرعامل شرکت کشتیرانی بر و بحر با بیان اینکه در ایران کار گروهی انجام نمیدهیم به همین دلیل همیشه سفارشات کشتی در ایران دیرتر از موعد قرارداد آماده میشود، اظهار کرد: وقتی سازمان و یا شرکتی به صورت ارگانی رشد نکرده و خلقالساعه ایجاد میشود، قسمتهای مختلف آن ارگان همدیگر را به لحاظ ساختار کاری نمیشناسند و رابطه درونسازمانی و بینسازمانی برای آنها تعریف نمیشود بنابراین پروژهها آنطور که باید پیش نمیروند و نیمه کاره میمانند. شرکتهای کشتیسازی ما نیز دچار این بحران هستند.
وی گفت: علاوه بر موارد گفته شده، مدیران ناآشنا به کار، تغییر پی در پی مدیران، عدم حمایتهای دولتی نیز از مشکلات دیگر صنایع کشتیسازی ماست .
وی با اشاره به اینکه حمایت از حقوق مصرفکننده در اسناد سازمان ملل نیز ذکر شده است، حق را به شرکتهای کشتیرانی داد و تصریح کرد: بهتر است کشتیسازان ایرانی، ابتدا به سمت تعمیرات رفته و اعتماد از دست رفته مشتریان داخلی خود را با تعمیرات خوب و به موقع به دست آورد علاوه بر آن به جای ساخت کشتی میتوانند به اوراق بپردازد که البته صنعتی سودآور نیز هست.
ملکرضا ملکپور عضو انجمن توسعه دریامحور نیز درباره ساخت کشتیهای اقیانوس پیما و مورد نیاز ناوگان کشتیرانی کشور در داخل به مارین تایمز گفت: باید ابتدا ببینیم از لحاظ فنی، صنایع داخلی توان ساخت شناور تا چه اندازه و با چه تناژی را دارد که با توجه به کارنامه فعلی کشتیسازان داخلی ،واضح و مبرهن است که فقط توان ساخت شناورهای خدماتی و کوچک با ظرفیتهای زیر 2000تن را دارند که البته آن را هم دیرتر از موعد مقرر تحویل میدهند.
وی افزود: برای همه روشن است که شرکتهای ایران توان ساخت کشتیهای تانکر و کانتینربر اقیانوسپیما را ندارد بنابراین کشتیسازیهای داخلی نمیتوانند در این شرایط انتظار داشته باشند که به آنها سفارش ساخت داده شود.
وی با بیان اینکه شرکتهای کشتیرانی باید بتوانند سفارش خود را در تاریخ مقرر تحویل بگیرند گفت: طولانی شدن مدت ساخت برای هیچ شرکت کشتیرانی داخلی یا خارجی قابل قبول نیست چراکه حضور موثر و رقابت در بازار بینالمللی با دیگر شرکتهای کشتیرانی رقابت کنند این در حالی است که کشتیساز خارجی در مقایسه با کشتیسازان داخلی هم کشتی را طبق تعهدات فی مابین در موعد مقرر تحویل میدهد و هم کل هزینه ساخت را فاینانس میکند.
ملکپور تصریح کرد: متاسفانه صنایع داخلی به جای اینکه به دنبال جذب سفارش از شرکتهای خارجی باشند تنها به جذب سفارشات داخلی بسنده کردهاند در حالی که اگر موفق به جذب سفارش و اعتماد شرکت های خارجی میشدند میتوانستیم به موفقیت این صنعت امیدوار باشیم در این شرایط که کشتی سازان داخلی با تاخیر در تحویل به موقع سفارشات و عدم پایبندی به تعهدات در جلب اعتماد کشتیرانیهای داخلی و تامین نیاز آنها ناموفق بوذه اند سفارش به این شرکت ها غیراقتصادی بوده و توجیه ندارد.
وی افزود: اگر کشتیسازان ما تابحال نتوانستهاند سفارش خارجی بگیرند به این معنا است که توان رقابت با خارجیها را ندارند بنابراین در این وضعیت نمیتوانند متوقع باشند که کشتیرانیهای داخلی به آنها سفارش دهند و برای توسعه ناوگان منتظر تحویل سفارشات پر ار تاخیر آنها باشند.
عضو انجمن توسعه دریامحور تاکید کرد: 37 سال است که دولت از کشتیسازان حمایت میکند اما آنها هیچ دستاوردی حتی برای دولت هم نداشته اند، بنابراین ادامه دادن این سیاست درست نیست.
انتهای پیام/
وی یادآور شد: قبل از انقلاب هزینههای زیادی که به 10 میلیارد دلار در کشور بالغ میشود خرج این صنعت شد، افراد زیادی را به صورت بورسیه به خارج از کشور از جمله آلمان فرستاده شد تا آمورش ببینند به این امید که بتوانند در این صنعت موفق باشند اما متاسفانه هنوز نتوانستیم شاهد دستاورد قابل ملاحظه ای را در صنعت کشتیسازی کشور باشیم.
وی با اشاره به اینکه شرکتهای کشتیسازی در قبال عملکرد خود پاسخگو نیستند، گفت: این در حالی است که شرکتهای کشتیرانی باید سرمایهگذاری سنگینی برای این کار انجام دهند و هر روز شاهد مساله و مشکل جدیدی باشند، بنابراین کشتیرانیها دراین شرایط راهی جز ارائه سفارش خود به شرکتهای خارجی ندارند به خصوص که علاوه بر امکان برخورداری از فاینانس ،مطابق با تعهدات فی مابین و برنامه زمانبندی مناسب، می توانند به موقع شناور خود را تحویل بگیرند این در حالی است که کشتیسازان ما تاکنون نتوانستند حتی یک شناور را در موعد مقرر تحویل دهند.
وی بیان کرد: در شریط فعلی سفارش ساخت کشتی به کشتیسازان داخلی دور ریختن پول است زیرا ساختار سیستماتیک و منظمی در این شرکتها وجود ندارد و هر قسمت به صورت خودسرانه کار خود را انجام میدهد مثلا یک جوشکار باید کار خود را به موقع انجام داده و تحویل دهد در صورتیکه اگر در زمان مقرر کارش تحویل داده نشود از جانب کسی بازخواست نمیشود زیرا هم خود آن جوشکار برنامه دقیق ندارد و هم شرکتی که با آن کار میکند.
مدیرعامل شرکت کشتیرانی بر و بحر با بیان اینکه در ایران کار گروهی انجام نمیدهیم به همین دلیل همیشه سفارشات کشتی در ایران دیرتر از موعد قرارداد آماده میشود، اظهار کرد: وقتی سازمان و یا شرکتی به صورت ارگانی رشد نکرده و خلقالساعه ایجاد میشود، قسمتهای مختلف آن ارگان همدیگر را به لحاظ ساختار کاری نمیشناسند و رابطه درونسازمانی و بینسازمانی برای آنها تعریف نمیشود بنابراین پروژهها آنطور که باید پیش نمیروند و نیمه کاره میمانند. شرکتهای کشتیسازی ما نیز دچار این بحران هستند.
وی گفت: علاوه بر موارد گفته شده، مدیران ناآشنا به کار، تغییر پی در پی مدیران، عدم حمایتهای دولتی نیز از مشکلات دیگر صنایع کشتیسازی ماست .
وی با اشاره به اینکه حمایت از حقوق مصرفکننده در اسناد سازمان ملل نیز ذکر شده است، حق را به شرکتهای کشتیرانی داد و تصریح کرد: بهتر است کشتیسازان ایرانی، ابتدا به سمت تعمیرات رفته و اعتماد از دست رفته مشتریان داخلی خود را با تعمیرات خوب و به موقع به دست آورد علاوه بر آن به جای ساخت کشتی میتوانند به اوراق بپردازد که البته صنعتی سودآور نیز هست.
ملکرضا ملکپور عضو انجمن توسعه دریامحور نیز درباره ساخت کشتیهای اقیانوس پیما و مورد نیاز ناوگان کشتیرانی کشور در داخل به مارین تایمز گفت: باید ابتدا ببینیم از لحاظ فنی، صنایع داخلی توان ساخت شناور تا چه اندازه و با چه تناژی را دارد که با توجه به کارنامه فعلی کشتیسازان داخلی ،واضح و مبرهن است که فقط توان ساخت شناورهای خدماتی و کوچک با ظرفیتهای زیر 2000تن را دارند که البته آن را هم دیرتر از موعد مقرر تحویل میدهند.
وی افزود: برای همه روشن است که شرکتهای ایران توان ساخت کشتیهای تانکر و کانتینربر اقیانوسپیما را ندارد بنابراین کشتیسازیهای داخلی نمیتوانند در این شرایط انتظار داشته باشند که به آنها سفارش ساخت داده شود.
وی با بیان اینکه شرکتهای کشتیرانی باید بتوانند سفارش خود را در تاریخ مقرر تحویل بگیرند گفت: طولانی شدن مدت ساخت برای هیچ شرکت کشتیرانی داخلی یا خارجی قابل قبول نیست چراکه حضور موثر و رقابت در بازار بینالمللی با دیگر شرکتهای کشتیرانی رقابت کنند این در حالی است که کشتیساز خارجی در مقایسه با کشتیسازان داخلی هم کشتی را طبق تعهدات فی مابین در موعد مقرر تحویل میدهد و هم کل هزینه ساخت را فاینانس میکند.
ملکپور تصریح کرد: متاسفانه صنایع داخلی به جای اینکه به دنبال جذب سفارش از شرکتهای خارجی باشند تنها به جذب سفارشات داخلی بسنده کردهاند در حالی که اگر موفق به جذب سفارش و اعتماد شرکت های خارجی میشدند میتوانستیم به موفقیت این صنعت امیدوار باشیم در این شرایط که کشتی سازان داخلی با تاخیر در تحویل به موقع سفارشات و عدم پایبندی به تعهدات در جلب اعتماد کشتیرانیهای داخلی و تامین نیاز آنها ناموفق بوذه اند سفارش به این شرکت ها غیراقتصادی بوده و توجیه ندارد.
وی افزود: اگر کشتیسازان ما تابحال نتوانستهاند سفارش خارجی بگیرند به این معنا است که توان رقابت با خارجیها را ندارند بنابراین در این وضعیت نمیتوانند متوقع باشند که کشتیرانیهای داخلی به آنها سفارش دهند و برای توسعه ناوگان منتظر تحویل سفارشات پر ار تاخیر آنها باشند.
عضو انجمن توسعه دریامحور تاکید کرد: 37 سال است که دولت از کشتیسازان حمایت میکند اما آنها هیچ دستاوردی حتی برای دولت هم نداشته اند، بنابراین ادامه دادن این سیاست درست نیست.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *