سلحشور به صدور انقلاب از دریچه هنر جامه عمل پوشاند
سلحشور یگانه هنرمندی بود که وقتی رهبری انقلاب تهاجم، ناتو و شبیخون فرهنگی دشمن را مطرح نمودند به دغدغه ایشان با ساخت مجموعه های تاریخی – مذهبی و ماندگار پاسخی درخور داده و عیار خود را نمایاند و از اینجا بود که حسودان، بدخواهان و دشمنان از بودنش احساس خطر کردند و در پی حذفش برآمدند.
به گزارش گروه فضای مجازی ، روزنامهی آفتابیزد در یادداشتی با زیر سوال بردن کارنامه هنری زنده یاد فرجالله سلحشور، مدعی شد که برخیها به زور میخواهند برای وی محبوبیت جذب کنند.! در این سرمقاله که به قلم سردبیر این نشریه نوشته شده است، نویسنده پرسشهای متفاوتی را پیش چشم خواننده قرار میدهد.
در این یادداشت نویسنده به صراحت و البته با انتخاب عنوانی جهت دار «محبوبیت دستوری»، ضمن عدم پذیرش محبوبیت و حسن شهرت مرحوم سلحشور در میان مردم و زیر سئوال بردن کارنامه هنریاش تلاشکرده رسانهها را در محبوبیت سازی برای این هنرمند متعهد محکومکند. مطالبی که خواهد آمد پاسخی است هرچند ناکافی به این شبههآفرینی و برآن است مخاطب را به قضاوتی منطقی دعوت نماید..
اگر به مجموعه آثار تاریخی- مذهبی ساخته شده از سوی مرحوم سلحشور؛ به ویژه به مجموعه یوسف پیامبر(ص) و بازتابهای جهانی آن نگاهی بیندازیم خواهیم دید مجموعههایی از این دست اسلام و ایران به واقع در جهان طنینانداز کرد.
نگاه و جهتگیری جناحی سر مقاله نویس این روزنامه حکایت از آن دارد که منحنی اخلاق رسانهای از اوج عزت به حضیض ذلت تنزل یافته است.
سر مقاله نویس آفتاب یزد میگوید نمیتوان به زور یک هنرمند را در دل مردم محبوب کرد. با کدام دلیل و برهان ایشان به این نتیجه رسیده است؟ و آیا این جز یک تسویه حساب با یک هنرمند متعهد و انقلابی چیز دیگری میتواند باشد؟
گر چه محبوبیت و مقبولیت هنرمندی چون مرحوم سلحشور در میان مردمی که درست اندیشه میکنند کاملاً پذیرفتنی است لکن اگر قبول کنیم که سلحشور نمایندهی هنری جریان متعهد و انقلابی است، در این صورت حمایت از ایشان حمایت از منش و طرز تفکر باید باشد و مسلم است که رفتار و عملکرد هنرمند است که خمیر مایه قضاوت مرم را شکل میدهد و همه اهالی هنری که با این هنرمند ولایتمدار از نزدیک آشنا هستند. بر محبوبیت و سلامت نفس او صحه میگذارند و نکته اینجاست که محبوبیت مرحوم سلحشور بر خلاف گفته مخالفان دستوری نیست..
سلحشور هنرمندی است که رهبری انقلاب در بیانات نوروزیاش از وی به عنوان «از اثرگذاران فرهنگی کشور و از پیشاهنگان کار فرهنگی» یاد نموده و عالمانه به پاسداشت نیروهای انقلابی چون سلحشور تأکید میکنند. انگار رهبری میدانستند عده معلوم الحال حتی پس از رحلت این مرد خدایی باز رهایش نخواهند کرد.
سلحشور یگانه هنرمندی بود، وقتی رهبری انقلاب تهاجم، ناتو و شبیخون فرهنگی دشمن را مطرح نمودند به دغدغه ایشان با ساخت مجموعه های تاریخی – مذهبی و ماندگار پاسخی درخور داده و عیار خود را نمایاند و از اینجا بود که حسودان، بدخواهان و دشمنان از بودنش احساس خطر کردند و در پی حذفش برآمدند.
سلحشور، نه به دنبال جایزه ای بود، نه می خواست مثل برخی در جشنواره های کذایی اظهار وجود کند، نه عکسی روی فرش قرمز بیندازد. او به دنبال فتح قله های عبودیت، شرف و انسانیت بود و این مسیر را پیوست و آهسته بدون هراس از سنگلاخها، خار و خاشاک پیمود.
آثار سلحشور انقلاب به ویژه " یوسف پیامبر علیه السلام" میهمان خانه های مردمان بسیاری از کشورها حتی غیرمسلمان چون آمریکا، چین، هندوستان و ... شد.
سلحشور با این آثار به فرموده بنیانگذار انقلاب اسلامی به صدور انقلاب جامه عمل پوشاند. هر چند به قول خودش در داخل، حتی یک نماینده این حرکتهای ماندگار ایشان را تشویق نکرد.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
منبع: طنین یاس
در این یادداشت نویسنده به صراحت و البته با انتخاب عنوانی جهت دار «محبوبیت دستوری»، ضمن عدم پذیرش محبوبیت و حسن شهرت مرحوم سلحشور در میان مردم و زیر سئوال بردن کارنامه هنریاش تلاشکرده رسانهها را در محبوبیت سازی برای این هنرمند متعهد محکومکند. مطالبی که خواهد آمد پاسخی است هرچند ناکافی به این شبههآفرینی و برآن است مخاطب را به قضاوتی منطقی دعوت نماید..
اگر به مجموعه آثار تاریخی- مذهبی ساخته شده از سوی مرحوم سلحشور؛ به ویژه به مجموعه یوسف پیامبر(ص) و بازتابهای جهانی آن نگاهی بیندازیم خواهیم دید مجموعههایی از این دست اسلام و ایران به واقع در جهان طنینانداز کرد.
نگاه و جهتگیری جناحی سر مقاله نویس این روزنامه حکایت از آن دارد که منحنی اخلاق رسانهای از اوج عزت به حضیض ذلت تنزل یافته است.
سر مقاله نویس آفتاب یزد میگوید نمیتوان به زور یک هنرمند را در دل مردم محبوب کرد. با کدام دلیل و برهان ایشان به این نتیجه رسیده است؟ و آیا این جز یک تسویه حساب با یک هنرمند متعهد و انقلابی چیز دیگری میتواند باشد؟
گر چه محبوبیت و مقبولیت هنرمندی چون مرحوم سلحشور در میان مردمی که درست اندیشه میکنند کاملاً پذیرفتنی است لکن اگر قبول کنیم که سلحشور نمایندهی هنری جریان متعهد و انقلابی است، در این صورت حمایت از ایشان حمایت از منش و طرز تفکر باید باشد و مسلم است که رفتار و عملکرد هنرمند است که خمیر مایه قضاوت مرم را شکل میدهد و همه اهالی هنری که با این هنرمند ولایتمدار از نزدیک آشنا هستند. بر محبوبیت و سلامت نفس او صحه میگذارند و نکته اینجاست که محبوبیت مرحوم سلحشور بر خلاف گفته مخالفان دستوری نیست..
سلحشور هنرمندی است که رهبری انقلاب در بیانات نوروزیاش از وی به عنوان «از اثرگذاران فرهنگی کشور و از پیشاهنگان کار فرهنگی» یاد نموده و عالمانه به پاسداشت نیروهای انقلابی چون سلحشور تأکید میکنند. انگار رهبری میدانستند عده معلوم الحال حتی پس از رحلت این مرد خدایی باز رهایش نخواهند کرد.
سلحشور یگانه هنرمندی بود، وقتی رهبری انقلاب تهاجم، ناتو و شبیخون فرهنگی دشمن را مطرح نمودند به دغدغه ایشان با ساخت مجموعه های تاریخی – مذهبی و ماندگار پاسخی درخور داده و عیار خود را نمایاند و از اینجا بود که حسودان، بدخواهان و دشمنان از بودنش احساس خطر کردند و در پی حذفش برآمدند.
سلحشور، نه به دنبال جایزه ای بود، نه می خواست مثل برخی در جشنواره های کذایی اظهار وجود کند، نه عکسی روی فرش قرمز بیندازد. او به دنبال فتح قله های عبودیت، شرف و انسانیت بود و این مسیر را پیوست و آهسته بدون هراس از سنگلاخها، خار و خاشاک پیمود.
آثار سلحشور انقلاب به ویژه " یوسف پیامبر علیه السلام" میهمان خانه های مردمان بسیاری از کشورها حتی غیرمسلمان چون آمریکا، چین، هندوستان و ... شد.
سلحشور با این آثار به فرموده بنیانگذار انقلاب اسلامی به صدور انقلاب جامه عمل پوشاند. هر چند به قول خودش در داخل، حتی یک نماینده این حرکتهای ماندگار ایشان را تشویق نکرد.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
منبع: طنین یاس
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *