ویژگی «انسان های با مرام» از نگاه وزیر بهداشت

از مرامنامه اصناف و گروه ها تا قانون اساسی که میثاق ملی ملت ها است؛ «اخلاق»، رکنی برتر و موثرتر از قانون است. چنانکه جامعه اخلاقگرا، قانونمند هم خواهد بود و هر جامعه قانونمندی، الزاما اخلاقی نیست.

در تمام ادیان آسمانی هم توجه به رعایت اخلاق در مناسبات انسانی مورد تأکید قرار گرفته، تا آن جا که حضرت محمد مصطفی (ص) هدف اصلی بعثت خود را گسترش مکارم اخلاق (و نه تنها خود اخلاق) بیان می‌فرماید.

اگر می‌خواهیم رشته‌های محبت و دوستی در جامعه استحکام یابد، اختلافات کم رنگ و نوعدوستی پر رنگ شود راهی جز نیک اندیشی نداریم. من، تو و همه ما. صداقت در رفتار، ملایمت در برخورد با دیگران، تواضع و فروتنی، پرهیز از خود برتر بینی و تحقیر دیگران، بخشی مهم از این راه است.

یادمان نرود روزی و روزگاری در این دیار، رفاقت معنای حرمت و شرافت داشت. اگر کسی قسم یاد می‌کرد، بدون هیچ قید و شرطی پذیرفته می‌شد. مردم با مرام‌ شان سنجیده می‌شدند و حرف ها و عمل‌ ها یکی بود.

حالا اما نه می‌توان با خیالی آسوده به قول‌ها دل خوش کرد و نه بر ظاهر افراد اعتماد. گویی از بد روزگار، خشکسالی نه فقط رودها را خشک و زمین را عطشان کرده، که به مرام و مروت برخی از ما هم زده است.

بگذریم!

سالگرد عروج سید شهیدان اهل قلم «مرتضی آوینی» و سالروز در خون غلتیدن سپهبد «علی صیاد شیرازی» است. دو یار «با مرام» که سعادت دوستی با آنها نصیبم شد. اخلاق، گوهر وجودشان و خدمت به مردم دغدغه زندگی‌شان بود. یاد و خاطره این دو دوست گران‌قدر و همه شهیدان والامقام این دیار را گرامی می دارم.

آنها نشان دادند که مرام و معرفت مرتبه ای بالاتر از اخلاق و صد البته گرایش فکری و سلیقه سیاسی است. مرام مهم ترین گمشده وجود و هویت جمعی ماست که اگر بازش یابیم، گره از مشکلات ریز و درشت مان به سرعت گشوده خواهد شد. به امید آن روز.