آقای آمانو چرا برجام شکننده است؟
آمانو در حالی از شکننده بودن توافق هسته ای ایران و 1+5 سخن گفته است که از دلایل و عامل این شکننده بودن سخنی به میان نیاورده است.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه سیاسی ، توافق هسته ای ایران و آمریکا اکنون به عنوان یک موضوع حل شده مطرح می شود. آمریکا چون در این توافق به خواسته خود رسید، آن را پایان یافته می داند.
اما برجام هنوز به خط پایان نرسیده است چرا که آمریکایی ها فاصله خط پایان توافق هسته ای را برا یایران دورتر کرده اند.
اگر آمانو از شکننده بودن برجام سخن می گوید و حتی نسبت به آن نگران است، ایجاب می کند که دلیل این شکنندگی را هم مطرح کند.
اگر یوکیو آمانو مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی به گزارش هایی که در یکسال گذشته منتشر کرده اعتقاد و اعتماد دارد، که باید هم داشته باشد، پس این نتیجه به دست می آید که همه گزارش های پس از برجامی آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره فعالیت های ایران ثابت می کند جمهوری اسلامی به تعهدات برجامی خود پایبند بوده است.
این پایبند بودن ایران به تعهدات توافق هسته ای، حسن نیت و قابل اعتماد بودن جمهوری اسلامی را ثابت می کند، که حتی پیش از این هم وجود داشته است و فضایی که علیه ایران در افکار عمومی شکل گرفته بود به خاطر تبلیغات گسترده رسانه های آمریکایی و غربی است.
پس آمانو به عنوان مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی وظیفه دارد که دلایل شکننده بودن برجام را به روشنی بازگو کند و ایران را در شکننده بودن توافق هسته ای مبرا سازد.
آیا غیر از این است که جمهوری اسلامی ایران هم اکنون و پس از گذشت یکسال همه تعهدات خود را در قبال بی تعهدی آمریکا اجرا کرده و هنوز هم به خاطر توافق هسته ای سودی عایدش نشده است؟
در تازه ترین خبری که از آمریکا به گوش رسید، برخی ذوق زده تصور کردند که وزارت خزانه داری آمریکا برخی محدودیت های مالی ارزی را در قبال ایران برداشته است و صفحات روزنامه های خود را به همین مسئله اختصاص داده بودند، اما وزارت خزانه داری آمریکا با انتشار بیانیه ای صراحتاً اخبار مربوط به تسهیل تحریمهای باقیمانده علیه ایران را تکذیب کرد و نوشت فقط دستورالعملهای قبلی مربوط به بایدها و نبایدهای تحریم ایران را «بهروز» کرده است.
خوشحالی خوش باوران و ذوق زدگی آنها چند ساعتی طول نکشید، آنها هنوز هم باور ندارند که آمریکا واقعاً غیر قابل اعتماد است.
جو بی اعتمادی که آمانو از آن سخن می گوید، از سوی ایران ایجاد نشده بلکه مسبب و عامل آن رفتارهای آمریکا است. یک نمونه از رفتارهای آمریکا که باعث شکننده تر شدن برجام می شود، اقداماتی است که وزارت خزانه داری این کشور انجام می دهد که نمونه آن یادآوری شد.
مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی گفته است: «هر اشتباه کوچک فنی یا ناکامی کوچک در راستای اجرایی کردن برجام میتواند مسائل سیاسی بزرگی را در پی داشته باشد و تأثیراتی منفی بر توافق اتمی بگذارد.»
آمانو به عنوان مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی و افکار عمومی جهان باید دقیقاً متوجه بشوند که نمی توان همچنان یکطرفه برجام را اجرا کرد در حالی که طرف مقابل هم تعهداتی دارد، اما آنها را اجرا نمی کند.
اگر آژانس و آمریکا به خاطر ایجاد محدودیت های هسته ای در قبال ایران، خرسند هستند، جمهوری اسلامی ایران هم باید به خاطر این توافق خرسند باشد، اما نیست، چرا که آمریکا با بدعهدی خود خرسندی را از ایران گرفته است.
اگر روند اجرای برجام به همین شیوه از سوی آمریکا ادامه پیدا کند و طولانی شود، چه بسا جمهوری اسلامی ایران شرایط هسته ای خود را به وضعیت پیش از برجام باز گرداند، که جای هیچ گله و شکایتی هم وجود ندارد. هزینه آن هم بر عهده آمریکا و دیگر کشورهای غربی عضو 1+5 خواهد بود.
ضمن این که انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا تأثیر مستقیم بر روی توافق هسته ای با ایران دارد، چرا که هر کدام از دو نامزد، دیدگاه و نظرات متفاوتی با دولت کنونی دارند.
اگر در ایران مخالفینی به عنوان منتقد برجام وجود دارند، انتقاد آنها از بی تعهدی آمریکا است. آنها مخالف توافق هسته ای نیستند بلکه با بدعهدی، غیر قابل اعتماد و اطمینان بودن آمریکا مشکل دارند، اما مخالفین آمریکایی برجام، خواهان از بین رفتن این توافق هستند.
حتی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا فریاد می زنند اگر رئیس جمهور شوند، برجام را متوقف می کنند، آن را پاره می کنند و در خوشبینانه ترین حالت می خواهند توافق هسته ای را آنگونه که می خواهند تنظیم کنند.
آیا با این رفتارها و روش هایی که آمریکایی ها در پیش گرفته اند می توان به آینده برجام امیدوار بود؟! با این وضعیت آمانو باید هم برجام را شکننده بداند.
انتهای پیام/
اما برجام هنوز به خط پایان نرسیده است چرا که آمریکایی ها فاصله خط پایان توافق هسته ای را برا یایران دورتر کرده اند.
اگر آمانو از شکننده بودن برجام سخن می گوید و حتی نسبت به آن نگران است، ایجاب می کند که دلیل این شکنندگی را هم مطرح کند.
اگر یوکیو آمانو مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی به گزارش هایی که در یکسال گذشته منتشر کرده اعتقاد و اعتماد دارد، که باید هم داشته باشد، پس این نتیجه به دست می آید که همه گزارش های پس از برجامی آژانس بین المللی انرژی اتمی درباره فعالیت های ایران ثابت می کند جمهوری اسلامی به تعهدات برجامی خود پایبند بوده است.
این پایبند بودن ایران به تعهدات توافق هسته ای، حسن نیت و قابل اعتماد بودن جمهوری اسلامی را ثابت می کند، که حتی پیش از این هم وجود داشته است و فضایی که علیه ایران در افکار عمومی شکل گرفته بود به خاطر تبلیغات گسترده رسانه های آمریکایی و غربی است.
پس آمانو به عنوان مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی وظیفه دارد که دلایل شکننده بودن برجام را به روشنی بازگو کند و ایران را در شکننده بودن توافق هسته ای مبرا سازد.
آیا غیر از این است که جمهوری اسلامی ایران هم اکنون و پس از گذشت یکسال همه تعهدات خود را در قبال بی تعهدی آمریکا اجرا کرده و هنوز هم به خاطر توافق هسته ای سودی عایدش نشده است؟
در تازه ترین خبری که از آمریکا به گوش رسید، برخی ذوق زده تصور کردند که وزارت خزانه داری آمریکا برخی محدودیت های مالی ارزی را در قبال ایران برداشته است و صفحات روزنامه های خود را به همین مسئله اختصاص داده بودند، اما وزارت خزانه داری آمریکا با انتشار بیانیه ای صراحتاً اخبار مربوط به تسهیل تحریمهای باقیمانده علیه ایران را تکذیب کرد و نوشت فقط دستورالعملهای قبلی مربوط به بایدها و نبایدهای تحریم ایران را «بهروز» کرده است.
خوشحالی خوش باوران و ذوق زدگی آنها چند ساعتی طول نکشید، آنها هنوز هم باور ندارند که آمریکا واقعاً غیر قابل اعتماد است.
جو بی اعتمادی که آمانو از آن سخن می گوید، از سوی ایران ایجاد نشده بلکه مسبب و عامل آن رفتارهای آمریکا است. یک نمونه از رفتارهای آمریکا که باعث شکننده تر شدن برجام می شود، اقداماتی است که وزارت خزانه داری این کشور انجام می دهد که نمونه آن یادآوری شد.
مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی گفته است: «هر اشتباه کوچک فنی یا ناکامی کوچک در راستای اجرایی کردن برجام میتواند مسائل سیاسی بزرگی را در پی داشته باشد و تأثیراتی منفی بر توافق اتمی بگذارد.»
آمانو به عنوان مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی و افکار عمومی جهان باید دقیقاً متوجه بشوند که نمی توان همچنان یکطرفه برجام را اجرا کرد در حالی که طرف مقابل هم تعهداتی دارد، اما آنها را اجرا نمی کند.
اگر آژانس و آمریکا به خاطر ایجاد محدودیت های هسته ای در قبال ایران، خرسند هستند، جمهوری اسلامی ایران هم باید به خاطر این توافق خرسند باشد، اما نیست، چرا که آمریکا با بدعهدی خود خرسندی را از ایران گرفته است.
اگر روند اجرای برجام به همین شیوه از سوی آمریکا ادامه پیدا کند و طولانی شود، چه بسا جمهوری اسلامی ایران شرایط هسته ای خود را به وضعیت پیش از برجام باز گرداند، که جای هیچ گله و شکایتی هم وجود ندارد. هزینه آن هم بر عهده آمریکا و دیگر کشورهای غربی عضو 1+5 خواهد بود.
ضمن این که انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا تأثیر مستقیم بر روی توافق هسته ای با ایران دارد، چرا که هر کدام از دو نامزد، دیدگاه و نظرات متفاوتی با دولت کنونی دارند.
اگر در ایران مخالفینی به عنوان منتقد برجام وجود دارند، انتقاد آنها از بی تعهدی آمریکا است. آنها مخالف توافق هسته ای نیستند بلکه با بدعهدی، غیر قابل اعتماد و اطمینان بودن آمریکا مشکل دارند، اما مخالفین آمریکایی برجام، خواهان از بین رفتن این توافق هستند.
حتی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا فریاد می زنند اگر رئیس جمهور شوند، برجام را متوقف می کنند، آن را پاره می کنند و در خوشبینانه ترین حالت می خواهند توافق هسته ای را آنگونه که می خواهند تنظیم کنند.
آیا با این رفتارها و روش هایی که آمریکایی ها در پیش گرفته اند می توان به آینده برجام امیدوار بود؟! با این وضعیت آمانو باید هم برجام را شکننده بداند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *