مخاطراتی که سیاسیون را در شبکههای اجتماعی تهدید میکند/ از کامنت های نامناسب برخی از مخاطبان تا صفحات تقلبی
فعالیت سیاسیون در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی عاری از مخاطره نیست؛ نخستین مخاطرهای که فعالیت مجازی اهالی سیاست را تهدید میکند( و در مورد سیاستمداران ما نیز مصداق دارد) ایجاد صفحات تقلبی(اصطلاحا fake) به نام این سیاستمداران است.
خبرگزاری میزان -
گروه سیاسی: شاید تاکید بر این گزاره که عصر حاضر عصر انفجار اطلاعات و ترجیح و غلبه ارتباطات دوسویه بر ارتباطات یکسویه است، بیش از اندازه کلیشه باشد؛ اما واقعیت آن است که این روزها دست برتر در امر اطلاع رسانی و تاثیرگذاری بر افکار عمومی با شبکههای اجتماعی است و هر شهروندی تنها با صرف دارار بودن یک گوشی هوشمند میتواند در قامت یک خبرنگار و حتی فعال سیاسی- اجتماعی ظاهر شود و با پستها و کامنتهای منتشره جماعتی را همراه خود کند.
در این میان سیاسیون و صاحب منصبان نیز از فعالیت در فضای مجازی غافل نماندهاند و در شبکههای اجتماعی مختلف صفحاتی را راه اندازی کردهاند تا در مواقع لزوم واکنشها و مواضع خود را نسبت به وقایع و پدیدههای عالم به صورت مستقیم و بدون واسطه و ضوابط گاها دست و پاگیر رسانههای رسمی، اتخاذ کنند.
اما فعالیت و کنشگری سیاسیون در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی عاری از مخاطره نیست؛ نخستین مخاطرهای که فعالیت مجازی اهالی سیاست را تهدید میکند( و در مورد سیاستمداران ما نیز مصداق دارد) ایجاد صفحات تقلبی(اصطلاحا fake) به نام این سیاستمداران است؛ صفحاتی که یا از سوی هواداران این سیاستمداران ساخته میشود و یا از سوی افرادی ایجاد میشود که دارای غرض و سوءنیت هستند و هدفی جز تخریب سیاستمدار مزبور ندارند.
شاهد مثال گزاره فوق، مطلبی خائنانه بود که در حساب کاربری توئیتر منتسب به یکی از شخصیتهای سیاسی منتشر شده بود، اما پس از مدتی انتساب این حساب کاربری به سیاستمدار مورد نظر تکذیب شد؛ البته این امر در حالی بود که پیش تر، آن حساب توئیتری بارها در سایت رسمی سیاستمدار مزبور تبلیغ شده بود.
یکی دیگر از آفتها و آسیبهای فعالیت و کنشگری سیاسیون در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی، کامنتهایی است که از سوی مخاطبان در ذیل پستها و استتوسهای سیاسیون منتشر میشود؛ کامنتهایی که اغلب محتوای مناسب و متناسبی ندارند و دردسرهایی را برای سیاسیون ایجاد میکنند.
شاهد مثال گزاره فوق نیز اتفاقی است که برای محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در شبکه اجتماعی فیس بوک افتاد؛ علی رغم اینکه صفحه ظریف در فیس بوک رکورد لایک بر ثانیه را داشت، اما به سبب کامنتهای نامناسبی که در ذیل پستهای وی در این شبکه اجتماعی منتشر می شد، وزیر امور خارجه کشورمان ترجیح داد عطای فعالیت در فیس بوک را به لقایش ببخشد.
در این میان سیاسیون و صاحب منصبان نیز از فعالیت در فضای مجازی غافل نماندهاند و در شبکههای اجتماعی مختلف صفحاتی را راه اندازی کردهاند تا در مواقع لزوم واکنشها و مواضع خود را نسبت به وقایع و پدیدههای عالم به صورت مستقیم و بدون واسطه و ضوابط گاها دست و پاگیر رسانههای رسمی، اتخاذ کنند.
اما فعالیت و کنشگری سیاسیون در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی عاری از مخاطره نیست؛ نخستین مخاطرهای که فعالیت مجازی اهالی سیاست را تهدید میکند( و در مورد سیاستمداران ما نیز مصداق دارد) ایجاد صفحات تقلبی(اصطلاحا fake) به نام این سیاستمداران است؛ صفحاتی که یا از سوی هواداران این سیاستمداران ساخته میشود و یا از سوی افرادی ایجاد میشود که دارای غرض و سوءنیت هستند و هدفی جز تخریب سیاستمدار مزبور ندارند.
شاهد مثال گزاره فوق، مطلبی خائنانه بود که در حساب کاربری توئیتر منتسب به یکی از شخصیتهای سیاسی منتشر شده بود، اما پس از مدتی انتساب این حساب کاربری به سیاستمدار مورد نظر تکذیب شد؛ البته این امر در حالی بود که پیش تر، آن حساب توئیتری بارها در سایت رسمی سیاستمدار مزبور تبلیغ شده بود.
یکی دیگر از آفتها و آسیبهای فعالیت و کنشگری سیاسیون در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی، کامنتهایی است که از سوی مخاطبان در ذیل پستها و استتوسهای سیاسیون منتشر میشود؛ کامنتهایی که اغلب محتوای مناسب و متناسبی ندارند و دردسرهایی را برای سیاسیون ایجاد میکنند.
شاهد مثال گزاره فوق نیز اتفاقی است که برای محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان در شبکه اجتماعی فیس بوک افتاد؛ علی رغم اینکه صفحه ظریف در فیس بوک رکورد لایک بر ثانیه را داشت، اما به سبب کامنتهای نامناسبی که در ذیل پستهای وی در این شبکه اجتماعی منتشر می شد، وزیر امور خارجه کشورمان ترجیح داد عطای فعالیت در فیس بوک را به لقایش ببخشد.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *