تانک های زرهی که سیستم عامل دارند + تصاویر
تانک، ارابه جنگی شنی‌دار و زره‌پوش است که دارای تحرک عملیاتی و قابلیت‌های هجومی و دفاعی است.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه فضای مجازی ، تانک در جنگ جهانی اول به طور همزمان و جداگانه در فرانسه و بریتانیا اختراع شد تا ستون موجود در خاکریزها را بشکند و به مرور تانک‌ها به یکی از اجزای کلیدی ارتش‌های دنیا تبدیل شدند.
امروزه با افزایش اهمیت جنگ‌های نامتقارن، پایان جنگ سرد و افزایش توجه به سلاح‌های ارزان قیمت ضدتانک روسی، اهمیت تانک‌ها کمتر شده‌است.
به همین دلیل تانک‌ها به ندرت به طور انفرادی وارد عملیات شده و معمولاً در واحدهای زرهی با حمایت پیاده‌نظام و گاهی خودروهای جنگی پیاده‌نظام سازمان‌دهی می‌شوند و گاهی از حمایت هواپیما و بالگردهای شناسایی و جنگی نیز بهره می‌برند.
تانک‌ها در گذشته به انواع زیادی از جمله تانک‌های سبک، متوسط، سنگین، فوق سنگین، تانک پیاده‌نظام و ... تقسیم می‌شدند که هر یک برای ماموریت‌های ویژه‌ای طراحی شده بودند.
دوران پس از جنگ جهانی دوم گرایشی عمومی به استفاده از یک نوع تانک معروف به تانک اصلی میدان نبرد دیده می‌شود که قدرت انجام همه ماموریت‌های یک تانک دارد. البته در بعضی از ارتش‌ها هنوز از تانک‌های سبک که زره کمتر و تحرک بیشتری دارند برای مقاصد شناسایی، و دیده بانی استفاده می‌شود.
تانک سلاحی برای حملهٔ برق آساست و می‌تواند از گودال‌ها و رودخانه‌ها بگذرد. بعضی از تانک‌ها حتی می‌توانند فاصله‌های کوتاهی را زیر آب حرکت کنند. از بعضی دیگر برای بازکردن مسیرهایی از میان میدان‌های مین استفاده می‌شود.
هر تانک یک آتشبار اصلی دارد که بر روی برجک سوار شده و می‌تواند به دور خودش بچرخد، بنابراین می‌تواند در هر جهتی آتش کند.
زره تانک از ورق فولادی است. این زره ممکن است در جلو تانک بیش از ۱۲ سانتی متر ضخامت داشته باشد. نیمی از وزن تانک را زره تشکیل می‌دهد. برای کم کردن وزن، زره را در پهلوها و پشت تانک نازک تر می‌سازند. زرهی با این اندازه، تانک را در مقابل گلوله‌های کوچک محافظت می‌کند، ولی حتی زره ضخیم هم ممکن است با گلولهٔ توپ‌های جدید سوراخ شود.
BMPT-72 جدید ترین تانک روسیه ملقب به نابودگر
این تانک بسیار شبیه به نسل قبلی تانک همنام خود یعنی ترمیناتور 1 می باشد . البته این نسل از نابودگر پیشرفت هایی نیز داشته است. BMPT-72 مجهز به سیستم سلاح های هدایت شونده، قادر به نابود کردن وسایل نقلیه پیاده نظام، تانک های دشمن و دیگر اشیاء زرهی است.
این وسیله ارائه دهنده قدرت آتش باری بالاتر و توان حفاظتی و کنترلی پیشرفته تری نسبت به نسل قبلی خود است، وزن این تانک نیز در مقابسه با مدل قبلی کاهش داشته و از 47 تن به 44 تن رسیده پیدا کرده است. طول این تانک 7.2 متر و عرض آن نیز 3.59 متر است.
به طور کلی می توان گفت این تانک بر روی شاسی تانک T-72 سوار شده است . تسلیحات آن شامل 2 توپ 30 میلی متری، 2 دو نارجک انداز سی میلی متری، چهار فروند موشک ضد زره Ataka-T و همچنین یک قبضه تیربار 7.62 میلی متری است. BMPT-72 قادر به مانور در مناطق مختلف آب و هوایی و میدان های نبرد شهری نیز است.
این تانک مجهز به کانال کنترل لیزری براهی هدایت موشک و همچنین تثبیت کننده مستقل میدان دید است.
BMPT-72 دارای حداکثر سرعت 60 کیلومتر بر ساعت و می تواند مسافت 500 کیلومتر را بدون سوخت گیری مجدد طی کند. این تانک همچنین قادر به عبور از یک سنگر 2.8 متری است.
زره پوش هجومی و پیشرفته MCV ساخت ژاپن
کشور ژاپن ارتش قدرتمندی دارد که در منطقه اقیانوس آرام شرقی، وزنه ای مهم به شمار می آید. ارتش ژاپن با نام نیروی دفاع میهنی شناخته می شود و بر اساس مرام نامه ی خود نمی تواند به هیچ ماموریت نظامی در خارج از خاک جزایر ژاپن اقدام کند اما در عین حال باید مدافع خورشید در برابر هرگونه تهاجم خارجی باشد.
در سال های اخیر و با قدرت گرفتن سریع چین ، توکیو حالا در موضع ضعف قرار گرفته است و به همین دلیل بوده که این کشور سرمایه گذاری های بی سابقه ای را از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون در بخش نظامی آغاز کرده است.
خودروی رزمی با مانور پذیری بالا یا MCV یکی از بخش های مهم این رویکرد امنیتی است که سازندگانش امیدوارند بتوانند اولین نمونه های آن را در سال 2016 به نیروی دفاع ملی ژاپن تحویل دهند. نکته مهم در مورد این قرارداد توجه ویژه ای است که به MCVهای مجهز به برجک های رزمی صورت گرفته است به گونه ای که بخش مهمی از تانک های اصلی میدان نبرد ژاپن در آینده با آن ها جایگزین خواهد شد.
آیا عصر تانک ها به پایان رسیده است؟
خودروهای زرهی سبک تر، مجهز تر به توپ های بزرگتر در برجک های خود در سال های اخیر به شدت مورد توجه قرار گرفته اند و این در مورد MCV ژاپنی ها نیز کاملا صادق است. پلت فرم جدید باید بتواند به سرعت از طریق زمین، دریا و هوا خود را به منطقه درگیری رسانده و با فراهم کردن آتش پشتیبانی نزدیک برای نیروهای خودی در ایجاد یک موضع پدافندی به فرماندهی نیروهای موجود کمک کند. به عبارت بهتر MCV به منظور روبرو شدن با تانک های اصلی میدان نبرد دشمن و شکار آن ها طراحی نشده و خودروی پشتیبان واحدهای پیاده در حال دفاع به شمار می آید که البته در صورت قرارگیری در موقیعت کمین مناسب می تواند به تانک های دشمن نیز آسیب بزند اما تا جای ممکن باید از این رویارویی اجتناب کند.
طرح MCV برای اولین بار در سال 2008 مطرح شد نیروهای دفاعی ژاپن به یک پلتفرم زرهی جدید احتیاج داشتند که با امکان ساخت مدل های مختلف از آن با کارایی های مختلف انعطاف پذیری مناسبی را برایشان به ارمغان بیاورد.
سامورایی زره پوش
شاسی اصلی MCV یکی از نقاط قوت مهم آن به شمار می آید. پیشرانه برای حفاظت بیشتر از خدمه و سرنشینان در بخش پیشانی جای گرفته و در کنار آن مقر راننده خواهد بود. ماژول های بزرگ زره در تمامی بخش های پیشانی زره پوش به چشم می آیند و به لطف خم های دوگانه به کار رفته در قسمت زره MCV می تواند حتی در برابر آتش مستقیم توپ های 120 میلی متری به کار رفته در تانک های اصلی میدان نبرد و یا انواع موشک های ضد زره موجود از خود مقاومت نشان دهد.
زره در بخش جانبی نیز تمامی بخش های زره پوش را در بر میگیرد و احتمالا می تواند در برابر مهمات ضد زره 14 میلی متری مقاومت نشان دهد. استفاده از ماژول های زرهی به نیروها اجازه می دهد بخش های آسیب دیده را به سادگی در میدان های نبرد تعویض کنند. اما در نمای عقبی بدنه 8450 میلی متری MCV کاستی قابل توجهی به چشم می آید که در صورت شرکت آن در یک نبرد شهری می تواند برای آن دردساز شود. این نا آمادگی برای مبارزه در محیط های شهری در زیر بدنه، حتی از این بیشتر هم به چشم می آید.
استفاده از 8 چرخ متحرک بزرگ که در قالب 4 محور جداگانه سازمان دهی شده اند توانایی حرکتی قابل توجهی برای ام سی وی روی جاده یا خارج از آن فراهم می سازد. همان گونه که از نام این زره پوش پیداست مانور پذیری بالا یکی از اصول مهم در طراحی آن بوده که نتیجه آن را می توان در مواردی همچون سامانه تعلیق مستقل جناغی دوگانه برای چرخ های جلو و پنوماتیک تنظیم شونده برای چرخ های عقب مشاهده کرد.
برای دستیابی به کوتاه ترین شعاع ممکن جهت گردش ، دو محور جلو به صورت همزمان فرمان پذیر بوده و سامانه هوشمند ترمزها تضمین کننده پایداری قابل توجه کلی وسیله در هنگام اجرای مانورهای سریع خواهد بود. اما کاستی اصلی در این بخش در معرض آسیب بودن بخش های سامانه تعلیق است که مخصوصا در هنگام درگیری با مین های ضد زره و از آن مهم تر در برابر بمب های کنار جاده ای و IED ها می تواند باعث آسیب پذیری MCV شود.
تانک فرانسوی لکلرک بدانید
تانک لکلرک " Amx leclerc " توسط شرکت جیات "giat" که امروزه با نام نکستر شناخته می شود طراحی و تولید شده است. تانک لکلرک برای اولین بار در سال 1992 در ارتش فرانسه عملیاتی شد و سه سال بعد یعنی در سال 1995 به امارات متحده عربی صادر شد و مورد استفاده این کشور قرار گرفت.
نمونه پیشرفته تر این تانک Leclerc MK2 است که با بهبود سیستم هدایت و کنترل در سال 1998 در فرانسه به کار گرفته شد. ارتش فرانسه تعداد 354 عدد از این تانک را در اختیار دارد که آخرین سفارش ساخت این تانک مربوط به سال 2007 میلادی برای تولید 52 عراده از این تانک است. امارات متحده عربی نیز در در سال 2004 تعداد سیصد و نود دستگاه به همراه 40 خودروی زرهی ساخت شرکت نکستر را طی قراردادی از فرانسه تحویل گرفت.
سیستم های ارتباطی
تانک لکلرک به سیستم مکان یابی فایندر مخفف (fast information, navigation, decision and reporting system) مجهز است که توسط شرکت سازنده این تانک یعنی نکستر ساخته شده است. سیستم مکان یابی فایندر به لکلرک یک نقشه رنگی را می دهد که در آن موقعیت نیروهای متحد و هم چنین موقعیت دشمنان و اهداف متخاصم در آن مشخص است. این سیستم هم چنین برای مسیریابی و برنامه ریزی ماموریت در این تانک مورد استفاده قرار می گیرد
علاوه بر این تانک لکلرک مجهز به سیستم موسوم به Tis است. "تیس" این قابلیت را به لکلرک می دهد تا اطلاعات دیجیتالی از قبیل وضعیت تاکتیکی و دستورات نمایشی بین تانک و مقامات بالاتر بر روی یک نقشه به صورت پس زمینه نمایش داده شود.
تسلیحات تانک لکلرک
بر روی این تانک 9 لوله پرتاب نارنجک های 80 میلی متری در هر دو طرف برجک نصب شده است. این تانک با استفاده از سیستم گالیکس می تواند نارنجک ضد نفر یا نارنجک های دودزا را به اطراف پرتاب کند. سلاح اصلی این تانک یک مسلسل 120 میلی متری با کالیبر 50 است این توپ قادر به شلیک گلوله‌های ۱۲۰ میلی‌متری آلمانی و ناتو هم هست اما ارتش فرانسه تنها از مهمات فرانسوی استفاده می‌کند. این تانک با استفاده از سیستم پایدار سازی خود قادر است در سرعت 50 کیلومتر در ساعت اقدام به شلیک به سوی اهداف کند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
امروزه با افزایش اهمیت جنگ‌های نامتقارن، پایان جنگ سرد و افزایش توجه به سلاح‌های ارزان قیمت ضدتانک روسی، اهمیت تانک‌ها کمتر شده‌است.
به همین دلیل تانک‌ها به ندرت به طور انفرادی وارد عملیات شده و معمولاً در واحدهای زرهی با حمایت پیاده‌نظام و گاهی خودروهای جنگی پیاده‌نظام سازمان‌دهی می‌شوند و گاهی از حمایت هواپیما و بالگردهای شناسایی و جنگی نیز بهره می‌برند.
تانک‌ها در گذشته به انواع زیادی از جمله تانک‌های سبک، متوسط، سنگین، فوق سنگین، تانک پیاده‌نظام و ... تقسیم می‌شدند که هر یک برای ماموریت‌های ویژه‌ای طراحی شده بودند.
دوران پس از جنگ جهانی دوم گرایشی عمومی به استفاده از یک نوع تانک معروف به تانک اصلی میدان نبرد دیده می‌شود که قدرت انجام همه ماموریت‌های یک تانک دارد. البته در بعضی از ارتش‌ها هنوز از تانک‌های سبک که زره کمتر و تحرک بیشتری دارند برای مقاصد شناسایی، و دیده بانی استفاده می‌شود.
تانک سلاحی برای حملهٔ برق آساست و می‌تواند از گودال‌ها و رودخانه‌ها بگذرد. بعضی از تانک‌ها حتی می‌توانند فاصله‌های کوتاهی را زیر آب حرکت کنند. از بعضی دیگر برای بازکردن مسیرهایی از میان میدان‌های مین استفاده می‌شود.
هر تانک یک آتشبار اصلی دارد که بر روی برجک سوار شده و می‌تواند به دور خودش بچرخد، بنابراین می‌تواند در هر جهتی آتش کند.
زره تانک از ورق فولادی است. این زره ممکن است در جلو تانک بیش از ۱۲ سانتی متر ضخامت داشته باشد. نیمی از وزن تانک را زره تشکیل می‌دهد. برای کم کردن وزن، زره را در پهلوها و پشت تانک نازک تر می‌سازند. زرهی با این اندازه، تانک را در مقابل گلوله‌های کوچک محافظت می‌کند، ولی حتی زره ضخیم هم ممکن است با گلولهٔ توپ‌های جدید سوراخ شود.
BMPT-72 جدید ترین تانک روسیه ملقب به نابودگر
این تانک بسیار شبیه به نسل قبلی تانک همنام خود یعنی ترمیناتور 1 می باشد . البته این نسل از نابودگر پیشرفت هایی نیز داشته است. BMPT-72 مجهز به سیستم سلاح های هدایت شونده، قادر به نابود کردن وسایل نقلیه پیاده نظام، تانک های دشمن و دیگر اشیاء زرهی است.
این وسیله ارائه دهنده قدرت آتش باری بالاتر و توان حفاظتی و کنترلی پیشرفته تری نسبت به نسل قبلی خود است، وزن این تانک نیز در مقابسه با مدل قبلی کاهش داشته و از 47 تن به 44 تن رسیده پیدا کرده است. طول این تانک 7.2 متر و عرض آن نیز 3.59 متر است.
به طور کلی می توان گفت این تانک بر روی شاسی تانک T-72 سوار شده است . تسلیحات آن شامل 2 توپ 30 میلی متری، 2 دو نارجک انداز سی میلی متری، چهار فروند موشک ضد زره Ataka-T و همچنین یک قبضه تیربار 7.62 میلی متری است. BMPT-72 قادر به مانور در مناطق مختلف آب و هوایی و میدان های نبرد شهری نیز است.
این تانک مجهز به کانال کنترل لیزری براهی هدایت موشک و همچنین تثبیت کننده مستقل میدان دید است.
BMPT-72 دارای حداکثر سرعت 60 کیلومتر بر ساعت و می تواند مسافت 500 کیلومتر را بدون سوخت گیری مجدد طی کند. این تانک همچنین قادر به عبور از یک سنگر 2.8 متری است.
زره پوش هجومی و پیشرفته MCV ساخت ژاپن
کشور ژاپن ارتش قدرتمندی دارد که در منطقه اقیانوس آرام شرقی، وزنه ای مهم به شمار می آید. ارتش ژاپن با نام نیروی دفاع میهنی شناخته می شود و بر اساس مرام نامه ی خود نمی تواند به هیچ ماموریت نظامی در خارج از خاک جزایر ژاپن اقدام کند اما در عین حال باید مدافع خورشید در برابر هرگونه تهاجم خارجی باشد.
در سال های اخیر و با قدرت گرفتن سریع چین ، توکیو حالا در موضع ضعف قرار گرفته است و به همین دلیل بوده که این کشور سرمایه گذاری های بی سابقه ای را از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون در بخش نظامی آغاز کرده است.
خودروی رزمی با مانور پذیری بالا یا MCV یکی از بخش های مهم این رویکرد امنیتی است که سازندگانش امیدوارند بتوانند اولین نمونه های آن را در سال 2016 به نیروی دفاع ملی ژاپن تحویل دهند. نکته مهم در مورد این قرارداد توجه ویژه ای است که به MCVهای مجهز به برجک های رزمی صورت گرفته است به گونه ای که بخش مهمی از تانک های اصلی میدان نبرد ژاپن در آینده با آن ها جایگزین خواهد شد.
آیا عصر تانک ها به پایان رسیده است؟
خودروهای زرهی سبک تر، مجهز تر به توپ های بزرگتر در برجک های خود در سال های اخیر به شدت مورد توجه قرار گرفته اند و این در مورد MCV ژاپنی ها نیز کاملا صادق است. پلت فرم جدید باید بتواند به سرعت از طریق زمین، دریا و هوا خود را به منطقه درگیری رسانده و با فراهم کردن آتش پشتیبانی نزدیک برای نیروهای خودی در ایجاد یک موضع پدافندی به فرماندهی نیروهای موجود کمک کند. به عبارت بهتر MCV به منظور روبرو شدن با تانک های اصلی میدان نبرد دشمن و شکار آن ها طراحی نشده و خودروی پشتیبان واحدهای پیاده در حال دفاع به شمار می آید که البته در صورت قرارگیری در موقیعت کمین مناسب می تواند به تانک های دشمن نیز آسیب بزند اما تا جای ممکن باید از این رویارویی اجتناب کند.
طرح MCV برای اولین بار در سال 2008 مطرح شد نیروهای دفاعی ژاپن به یک پلتفرم زرهی جدید احتیاج داشتند که با امکان ساخت مدل های مختلف از آن با کارایی های مختلف انعطاف پذیری مناسبی را برایشان به ارمغان بیاورد.
سامورایی زره پوش
شاسی اصلی MCV یکی از نقاط قوت مهم آن به شمار می آید. پیشرانه برای حفاظت بیشتر از خدمه و سرنشینان در بخش پیشانی جای گرفته و در کنار آن مقر راننده خواهد بود. ماژول های بزرگ زره در تمامی بخش های پیشانی زره پوش به چشم می آیند و به لطف خم های دوگانه به کار رفته در قسمت زره MCV می تواند حتی در برابر آتش مستقیم توپ های 120 میلی متری به کار رفته در تانک های اصلی میدان نبرد و یا انواع موشک های ضد زره موجود از خود مقاومت نشان دهد.
زره در بخش جانبی نیز تمامی بخش های زره پوش را در بر میگیرد و احتمالا می تواند در برابر مهمات ضد زره 14 میلی متری مقاومت نشان دهد. استفاده از ماژول های زرهی به نیروها اجازه می دهد بخش های آسیب دیده را به سادگی در میدان های نبرد تعویض کنند. اما در نمای عقبی بدنه 8450 میلی متری MCV کاستی قابل توجهی به چشم می آید که در صورت شرکت آن در یک نبرد شهری می تواند برای آن دردساز شود. این نا آمادگی برای مبارزه در محیط های شهری در زیر بدنه، حتی از این بیشتر هم به چشم می آید.
استفاده از 8 چرخ متحرک بزرگ که در قالب 4 محور جداگانه سازمان دهی شده اند توانایی حرکتی قابل توجهی برای ام سی وی روی جاده یا خارج از آن فراهم می سازد. همان گونه که از نام این زره پوش پیداست مانور پذیری بالا یکی از اصول مهم در طراحی آن بوده که نتیجه آن را می توان در مواردی همچون سامانه تعلیق مستقل جناغی دوگانه برای چرخ های جلو و پنوماتیک تنظیم شونده برای چرخ های عقب مشاهده کرد.
برای دستیابی به کوتاه ترین شعاع ممکن جهت گردش ، دو محور جلو به صورت همزمان فرمان پذیر بوده و سامانه هوشمند ترمزها تضمین کننده پایداری قابل توجه کلی وسیله در هنگام اجرای مانورهای سریع خواهد بود. اما کاستی اصلی در این بخش در معرض آسیب بودن بخش های سامانه تعلیق است که مخصوصا در هنگام درگیری با مین های ضد زره و از آن مهم تر در برابر بمب های کنار جاده ای و IED ها می تواند باعث آسیب پذیری MCV شود.
تانک فرانسوی لکلرک بدانید
تانک لکلرک " Amx leclerc " توسط شرکت جیات "giat" که امروزه با نام نکستر شناخته می شود طراحی و تولید شده است. تانک لکلرک برای اولین بار در سال 1992 در ارتش فرانسه عملیاتی شد و سه سال بعد یعنی در سال 1995 به امارات متحده عربی صادر شد و مورد استفاده این کشور قرار گرفت.
نمونه پیشرفته تر این تانک Leclerc MK2 است که با بهبود سیستم هدایت و کنترل در سال 1998 در فرانسه به کار گرفته شد. ارتش فرانسه تعداد 354 عدد از این تانک را در اختیار دارد که آخرین سفارش ساخت این تانک مربوط به سال 2007 میلادی برای تولید 52 عراده از این تانک است. امارات متحده عربی نیز در در سال 2004 تعداد سیصد و نود دستگاه به همراه 40 خودروی زرهی ساخت شرکت نکستر را طی قراردادی از فرانسه تحویل گرفت.
سیستم های ارتباطی
تانک لکلرک به سیستم مکان یابی فایندر مخفف (fast information, navigation, decision and reporting system) مجهز است که توسط شرکت سازنده این تانک یعنی نکستر ساخته شده است. سیستم مکان یابی فایندر به لکلرک یک نقشه رنگی را می دهد که در آن موقعیت نیروهای متحد و هم چنین موقعیت دشمنان و اهداف متخاصم در آن مشخص است. این سیستم هم چنین برای مسیریابی و برنامه ریزی ماموریت در این تانک مورد استفاده قرار می گیرد
علاوه بر این تانک لکلرک مجهز به سیستم موسوم به Tis است. "تیس" این قابلیت را به لکلرک می دهد تا اطلاعات دیجیتالی از قبیل وضعیت تاکتیکی و دستورات نمایشی بین تانک و مقامات بالاتر بر روی یک نقشه به صورت پس زمینه نمایش داده شود.
تسلیحات تانک لکلرک
بر روی این تانک 9 لوله پرتاب نارنجک های 80 میلی متری در هر دو طرف برجک نصب شده است. این تانک با استفاده از سیستم گالیکس می تواند نارنجک ضد نفر یا نارنجک های دودزا را به اطراف پرتاب کند. سلاح اصلی این تانک یک مسلسل 120 میلی متری با کالیبر 50 است این توپ قادر به شلیک گلوله‌های ۱۲۰ میلی‌متری آلمانی و ناتو هم هست اما ارتش فرانسه تنها از مهمات فرانسوی استفاده می‌کند. این تانک با استفاده از سیستم پایدار سازی خود قادر است در سرعت 50 کیلومتر در ساعت اقدام به شلیک به سوی اهداف کند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *