چطور راندمان مغزمان را دو برابر کنیم؟
تکرار کردن همیشه راه حل ما برای آموختن یک درس یا یک تکنیک بوده است. اما به گزارش دویچه وله محققان در روشی جدید توصیه بهتری به جای تکرار صرف دارند که میتواند راندمان یادگیریتان را دو برابر کند.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه فضای مجازی ، یادگیری مهارتهای حرکتی در اساس، ایجاد یک "حافظه ماهیچهای" (Muscle
Memory) برای اجرای اعمال مکانیکی مانند نواختن ساز یا رشتههای ورزشی است.
آشناترین راه یادگیری استمرار در تمرین است. میخواهید بکهندتان در تنیس
بهتر شود: صد بار در روز بکهند بزنید یا گام "فا ماژور" را آنقدر بنوازید
تا از سر انگشتانتان خون جاری شود.
یافتههای جدید نیز این روش را اشتباه تشخیص ندادهاند ولی پژوهشگران دانشگاه جانز هاپکینز معتقدند که این روش ناقص است. به جای تکرار یک تمرین مشخص شاید بتوانید با ایجاد تغییرات کوچکی در رویه تمرین به یادگیری خود تا دو برابر سرعت ببخشید.
میخواهید بک هند خود را تقویت کنید پس تنها با یک راکت تنیس تمرین نکنید. راکتهای مختلف در سایزها و وزنهای متفاوت را در دست بگیرید. میخواهید در نواختن دستگاه ماهور در گام "دو" ورزیده شوید، ماهور را در گام "سل" هم تمرین کنید.
پابلو سلنیک (Pablo Celnik)، یکی از پژوهشگران این تیم تحقیقاتی در بیانیهای نوشت: «بر اساس یافتههای ما اگر فردی که میخواهد در کاری مهارت کسب کند، باید به جای تکرار یک تمرین واحد، تمرینهای خود را با تغییراتی کوچک انجام دهد؛ با این کار هم بیشتر و هم سریعتر فن مورد نظر را یاد میگیرد.»
برای این تحقیق دانشمندان از ۸۶ شرکتکننده داوطلب خواستند که یاد بگیرند با تنظیم فشار دادن گویی نرم در دستشان که به یک کامپیوتر متصل است مکاننما را بر روی نمایشگر کامپیوترشان حرکت دهند. بر صفحه نمایشگر هر شرکتکننده بخشی به اسم "خانه" تعریف شده بود که در آغاز مکاننما بر روی آن قرار داشت. بقیه صفحه به ۵ بخش مختلف تقسیم شده بود. در توضیح شیوه تحقیق این پروژه آمده است: «شرکتکنندگان میبایست هرچه سریعتر و دقیقتر بر اساس مسیری از پیش تعیین شده مکاننما را از "خانه" به بخشهای مشخص دیگر بر صفحه نمایشگر حرکت دهند.»
افراد در سه گروه مختلف قرار داده شدند. هر سه گروه در اولین جلسه سنجش مهارت شرکت کردند. سپس دو گروه با فاصله زمانی ۶ ساعت تمرین دیگری را انجام دادند. وظیفه گروه اول اینبار تکرار اولین تمرین بود. برای گروه دوم اما پژوهشگران میزان حساسیت گوی کوچک به فشار را تغییر دادند. گروه سوم تنها شاهد تمرینات دو گروه دیگر بود.
۲۴ ساعت پس از اولین تمرین از هر سه گروه خواسته شد تمرین نخست را تکرار کنند. پژوهشگران با این کار قصد داشتند بدانند کدام گروه در جریان تمرینات به کار با گوی تسلط بیشتری پیدا کرده است.
کارشناسان در نتیجهگیری خود در پایان گفتهاند: «برای یادگیری مهارتی جدید فرد باید آنچه را به یاد دارد با اطلاعات جدید به روز کند.» اگر هر بار دقیقا همان تمرین پیشین با همان روش تکرار شود لایهی جدیدی به آموختههای قبلی اضافه نخواهد شد.
بر پایه این تئوری تغییرات کوچک در تمرین و افزودن بخشهای جدید به آنچه بدنتان پیش از این آموخته است به یادگیری بهتر و سریعتر کمک میکند.
البته پژوهشگران تاکید دارند که تغییرات ایجاد شده باید جزئی باشند. برگردیم به همان مثال قبلی در ارتباط با تقویت بکهند یک تنیسباز: افزایش تمرینات این فرد به ۲۰ دقیقه در روز تاثیر مثبتی بر مهارت وی در اجرای حرکت نخواهد گذاشت. پابلو سلنیک دراینباره میگوید: «اگر تمرین جدید از تمرینات قبلی خیلی زیاد متفاوت باشد، از بازدهی یادگیری کاسته خواهد شد. تفاوت میان تمرینات میبایست جزئی باقی بماند.»
یافتههای جدید نیز این روش را اشتباه تشخیص ندادهاند ولی پژوهشگران دانشگاه جانز هاپکینز معتقدند که این روش ناقص است. به جای تکرار یک تمرین مشخص شاید بتوانید با ایجاد تغییرات کوچکی در رویه تمرین به یادگیری خود تا دو برابر سرعت ببخشید.
میخواهید بک هند خود را تقویت کنید پس تنها با یک راکت تنیس تمرین نکنید. راکتهای مختلف در سایزها و وزنهای متفاوت را در دست بگیرید. میخواهید در نواختن دستگاه ماهور در گام "دو" ورزیده شوید، ماهور را در گام "سل" هم تمرین کنید.
پابلو سلنیک (Pablo Celnik)، یکی از پژوهشگران این تیم تحقیقاتی در بیانیهای نوشت: «بر اساس یافتههای ما اگر فردی که میخواهد در کاری مهارت کسب کند، باید به جای تکرار یک تمرین واحد، تمرینهای خود را با تغییراتی کوچک انجام دهد؛ با این کار هم بیشتر و هم سریعتر فن مورد نظر را یاد میگیرد.»
برای این تحقیق دانشمندان از ۸۶ شرکتکننده داوطلب خواستند که یاد بگیرند با تنظیم فشار دادن گویی نرم در دستشان که به یک کامپیوتر متصل است مکاننما را بر روی نمایشگر کامپیوترشان حرکت دهند. بر صفحه نمایشگر هر شرکتکننده بخشی به اسم "خانه" تعریف شده بود که در آغاز مکاننما بر روی آن قرار داشت. بقیه صفحه به ۵ بخش مختلف تقسیم شده بود. در توضیح شیوه تحقیق این پروژه آمده است: «شرکتکنندگان میبایست هرچه سریعتر و دقیقتر بر اساس مسیری از پیش تعیین شده مکاننما را از "خانه" به بخشهای مشخص دیگر بر صفحه نمایشگر حرکت دهند.»
افراد در سه گروه مختلف قرار داده شدند. هر سه گروه در اولین جلسه سنجش مهارت شرکت کردند. سپس دو گروه با فاصله زمانی ۶ ساعت تمرین دیگری را انجام دادند. وظیفه گروه اول اینبار تکرار اولین تمرین بود. برای گروه دوم اما پژوهشگران میزان حساسیت گوی کوچک به فشار را تغییر دادند. گروه سوم تنها شاهد تمرینات دو گروه دیگر بود.
۲۴ ساعت پس از اولین تمرین از هر سه گروه خواسته شد تمرین نخست را تکرار کنند. پژوهشگران با این کار قصد داشتند بدانند کدام گروه در جریان تمرینات به کار با گوی تسلط بیشتری پیدا کرده است.
کارشناسان در نتیجهگیری خود در پایان گفتهاند: «برای یادگیری مهارتی جدید فرد باید آنچه را به یاد دارد با اطلاعات جدید به روز کند.» اگر هر بار دقیقا همان تمرین پیشین با همان روش تکرار شود لایهی جدیدی به آموختههای قبلی اضافه نخواهد شد.
بر پایه این تئوری تغییرات کوچک در تمرین و افزودن بخشهای جدید به آنچه بدنتان پیش از این آموخته است به یادگیری بهتر و سریعتر کمک میکند.
البته پژوهشگران تاکید دارند که تغییرات ایجاد شده باید جزئی باشند. برگردیم به همان مثال قبلی در ارتباط با تقویت بکهند یک تنیسباز: افزایش تمرینات این فرد به ۲۰ دقیقه در روز تاثیر مثبتی بر مهارت وی در اجرای حرکت نخواهد گذاشت. پابلو سلنیک دراینباره میگوید: «اگر تمرین جدید از تمرینات قبلی خیلی زیاد متفاوت باشد، از بازدهی یادگیری کاسته خواهد شد. تفاوت میان تمرینات میبایست جزئی باقی بماند.»
/انتهای پیام/
:
انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به
معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای
منتشر میشود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *