دیپلمات: درخشش نیروهای امنیتی "افغانستان" در سال 2015
دیپلمات نوشت: با وجود همه سر و صداهایی که در قبال نیروهای امنیتی افغانستان شنیده میشود، این نیروها خوب درخشیدهاند.
به گزارش سرویس بین الملل گزارشهای منتشر شده افغانستان، پیامی برای توسعه و پیشرفت دشوار است. وضعیت موجود غمانگیز و نگرانکننده بهنظر میرسد.
دیپلمات نوشت: طالبان از زمان سرنگونیشان در سال 2001 میلادی بیش از هر زمان دیگر قلمرو در اختیار دارند. همچنان نیروهای افغانستان که حالا به تنهایی رهبری جنگ بر ضد شورشیان را به عهده دارند، متحمل تلفاتی شدهاند.
با توجه به گزارش ناتو، نیروهای زمینی افغانستان بهشکل موثر به جنگ نمیپردازند. 38 درصد از این نیروها از موجودیت مشکلات متعدد رنج میبرند. اما با وجود تمام چالشهای موجود، هنوز فرصت باقیست و همهچیز در این کشور از دست نرفته است.
درسهایی که نیروهای امنیتی افغانستان آموختند
رهبری جنگ در سال 2015 توسط نیروهای امنیتی افغانستان تجربیات و درسهای خوبی را برای ارتش افغانستان که نیازمند شدید چنین تجربیات در میدان نبرد بود مهیا کرده است؛ درسهایی که نیروهای افغانستان توان عملی کردن آن را دارند.
تلفات شمار زیادی از افغانها به خروج سربازان آمریکایی و ناتو از افغانستان باز میگردد؛ نیروهایی که درست سال گذشته نقش جنگی خود را کنار گذاشته و فعالیت خود را در چارچوب برنامه حمایت قاطع «آموزش، مشورت و کمک» خلاصه کردهاند.
این گزارش میافزاید: در جریان فصل جنگی سال 2015 میلادی نیروهای ارتش افغانستان رهبری جنگ در کشورشان را به تنهایی به عهده گرفتند تا زمینه صلح و امنیت را فراهم کنند. نیروهای امنیتی افغانستان تلاش زیادی در جنگ بر ضد شورشیان طالبان که یک بار دیگر بعد از سرنگونی این گروه در سال 2001 عرض اندام کردند به خرج دادند.
اما این گروه هنوز در بعضی از مناطق کلیدی کشور حضور دارد. آنها در ماه اکتبر سال گذشته موفق شدند برای مدت کوتاهی کنترل ولایت «قندوز» را در دست بگیرند.
خبرهای منتشر شده از دستاوردهای طالبان معمولا از سوی نیروهای امنیتی افغانستان تکذیب میشود. اگر چه نیروهای امنیتی افغانستان در گذشته تواناییهای خود را به نمایش گذاشتند و اکثریت مناطقی را که به تصرف طالبان درآمده بود به زودی و یا درطول چند روز از آنان پس گرفتند.
این گزارش میافزاید: البته در این راستا نیروهای ائتلاف نیز به آنها کمک کرده که ناچیز بوده است. چشمانداز حمایت هوایی نیروهای ناتو از نیروهای امنیتی افغانستان در قسمت باز پسگیری فرمانداری «سنگین» و شهر «قندوز» را میتوان به حملات هوایی نیروهای ائتلاف درشهر رمادی عراق مقایسه کرد.
با وجود همه سر و صداهایی که در قبال نیروهای امنیتی افغانستان وجود دارد این نیروها خوب درخشیدهاند. اینک آنها به فصل جنگی سال 2016 نزدیک میشوند. این نیروها در فصل جنگی پیش رو با تجهیزات و تواناییهای هوایی مثل هلیکوپترهای تهاجمی «Mi-25» که از سوی کشور هندوستان برای نیروهای هوایی افغانستان کمک شده است مجهز میباشند.
این تجهیزات میتواند زمینه کمک نزدیک هوایی را میسر سازد. همچنان جیتهای جنگی «A-29 Super Turcano» در این زمنیه کارکرد خوبی دارد.
در ادامه این گزارش آمده است: افغانستان تلاش دارد نیروهای هوایی موثر را توسعه دهد که قادر به آمادهسازی حمایت هوایی نزدیک برای نیروهای زمینی کشور باشد. با بهدست آوردن جیتهای «سوپر ترکانوی A-29» در ارتش و نیروهای هوایی افغانستان، میتواند جاهای خالی در بخش حمایت نزدیک هوایی وجود دارد برطرف سازد.
این نوع جیتهای جنگی قابلیتهای خوب دیگر نیز دارند که با قابلیتهای حمله و هدایت شنوندههای دقیق و با جیپیاس مجهز بوده و میتوانند رهبران شورشیان را مورد حمله قرار دهند.
سوءمدیریت در حکومت وحدت ملی
اما نباید فراموش کرد که تنها جنگافزارهای نظامی راهحل برای مشکلات نیروهای مسلح افغانستان نمیباشد. بخش بزرگی از مشکلات که در فصل جنگی سال 2015 در نیروهای امنیتی کشور وجود داشت، به سوءمدیریت در حکومت وحدت ملی نسبت داده میشود.
در اوج نبردهای نیروهای مسلح افغانستان، نیروهای ناتو و امریکایی نزدیک به 825 پایگاه نظامی داشتند که از آنجا دست به عملیات میزدند، حالا تعداد این پایگاهها به 20 مورد کاهش پیدا کرده است.
افغانستان در واکنش به این موضوع ایستگاههای بازرسی و پایگاههای متعددی را ایجاد کرد. در موارد زیادی این عمل، نیروهای افغانستان را از راهاندازی عملیاتهای تهاجمی و مانورهای جنگی بر ضد شورشیان بازداشته است.
تقریباً 30 درصد از نیروهای ارتش و نیمی از نیروهای پلیس ملی افغانستان در میان ایستگاههای بازرسی و پایگاههای نظامی تقسیم شدهاند. این موضوع دست این نیروها را بسته و تواناییهایشان را محدود کرده است. آنها نمیتوانند به شکل واحدهای منسجم اقدام به عملیات کنند.
آنها برای حمله بر طالبان منتظر هدایت مینشینند و این کار به دشمنان این اجازه را میدهد تا وضعیت جنگی را به نفع خود تغییر دهند.
نیروهای افغانستان برای نبرد در سال 2016 آماده شوند
نبرد در جریان فصل جنگی سال 2015 میلادی بهعنوان آزمونی بزرگ برای نیروهای افغانستان بود؛ آزمونی که این نیروها به خوبی آن را سپری کردند؛ اگر چه، بیتوجهی به تجربیات بهدست آمده در سال گذشته، بار دیگر زمینه را برای شورشیان در سال 2016 طوری مساعد خواهد ساخت تا اقدام به دستآوردهای دیگری کنند و ما شاهد سقوط ولایتهای دیگر نیز خواهیم بود.
در نتیجه، نیروهای افغانستان باید برای نبرد در سال آینده آماده شوند. برای این اقدام باید زمینهسازی صورت گیرد. این نیروها ایستهای بازرسی را ترک کنند. به علاوه نیروهای امنیتی افغانستان دوباره سازماندهی شوند. در نتیجه با استفاده از تکنولوژی جدید دست داشته بدون شک آنها موفق خواهند شد وضعیت موجود را حفظ کنند.
/
دیپلمات نوشت: طالبان از زمان سرنگونیشان در سال 2001 میلادی بیش از هر زمان دیگر قلمرو در اختیار دارند. همچنان نیروهای افغانستان که حالا به تنهایی رهبری جنگ بر ضد شورشیان را به عهده دارند، متحمل تلفاتی شدهاند.
با توجه به گزارش ناتو، نیروهای زمینی افغانستان بهشکل موثر به جنگ نمیپردازند. 38 درصد از این نیروها از موجودیت مشکلات متعدد رنج میبرند. اما با وجود تمام چالشهای موجود، هنوز فرصت باقیست و همهچیز در این کشور از دست نرفته است.
درسهایی که نیروهای امنیتی افغانستان آموختند
رهبری جنگ در سال 2015 توسط نیروهای امنیتی افغانستان تجربیات و درسهای خوبی را برای ارتش افغانستان که نیازمند شدید چنین تجربیات در میدان نبرد بود مهیا کرده است؛ درسهایی که نیروهای افغانستان توان عملی کردن آن را دارند.
تلفات شمار زیادی از افغانها به خروج سربازان آمریکایی و ناتو از افغانستان باز میگردد؛ نیروهایی که درست سال گذشته نقش جنگی خود را کنار گذاشته و فعالیت خود را در چارچوب برنامه حمایت قاطع «آموزش، مشورت و کمک» خلاصه کردهاند.
این گزارش میافزاید: در جریان فصل جنگی سال 2015 میلادی نیروهای ارتش افغانستان رهبری جنگ در کشورشان را به تنهایی به عهده گرفتند تا زمینه صلح و امنیت را فراهم کنند. نیروهای امنیتی افغانستان تلاش زیادی در جنگ بر ضد شورشیان طالبان که یک بار دیگر بعد از سرنگونی این گروه در سال 2001 عرض اندام کردند به خرج دادند.
اما این گروه هنوز در بعضی از مناطق کلیدی کشور حضور دارد. آنها در ماه اکتبر سال گذشته موفق شدند برای مدت کوتاهی کنترل ولایت «قندوز» را در دست بگیرند.
خبرهای منتشر شده از دستاوردهای طالبان معمولا از سوی نیروهای امنیتی افغانستان تکذیب میشود. اگر چه نیروهای امنیتی افغانستان در گذشته تواناییهای خود را به نمایش گذاشتند و اکثریت مناطقی را که به تصرف طالبان درآمده بود به زودی و یا درطول چند روز از آنان پس گرفتند.
این گزارش میافزاید: البته در این راستا نیروهای ائتلاف نیز به آنها کمک کرده که ناچیز بوده است. چشمانداز حمایت هوایی نیروهای ناتو از نیروهای امنیتی افغانستان در قسمت باز پسگیری فرمانداری «سنگین» و شهر «قندوز» را میتوان به حملات هوایی نیروهای ائتلاف درشهر رمادی عراق مقایسه کرد.
با وجود همه سر و صداهایی که در قبال نیروهای امنیتی افغانستان وجود دارد این نیروها خوب درخشیدهاند. اینک آنها به فصل جنگی سال 2016 نزدیک میشوند. این نیروها در فصل جنگی پیش رو با تجهیزات و تواناییهای هوایی مثل هلیکوپترهای تهاجمی «Mi-25» که از سوی کشور هندوستان برای نیروهای هوایی افغانستان کمک شده است مجهز میباشند.
این تجهیزات میتواند زمینه کمک نزدیک هوایی را میسر سازد. همچنان جیتهای جنگی «A-29 Super Turcano» در این زمنیه کارکرد خوبی دارد.
در ادامه این گزارش آمده است: افغانستان تلاش دارد نیروهای هوایی موثر را توسعه دهد که قادر به آمادهسازی حمایت هوایی نزدیک برای نیروهای زمینی کشور باشد. با بهدست آوردن جیتهای «سوپر ترکانوی A-29» در ارتش و نیروهای هوایی افغانستان، میتواند جاهای خالی در بخش حمایت نزدیک هوایی وجود دارد برطرف سازد.
این نوع جیتهای جنگی قابلیتهای خوب دیگر نیز دارند که با قابلیتهای حمله و هدایت شنوندههای دقیق و با جیپیاس مجهز بوده و میتوانند رهبران شورشیان را مورد حمله قرار دهند.
سوءمدیریت در حکومت وحدت ملی
اما نباید فراموش کرد که تنها جنگافزارهای نظامی راهحل برای مشکلات نیروهای مسلح افغانستان نمیباشد. بخش بزرگی از مشکلات که در فصل جنگی سال 2015 در نیروهای امنیتی کشور وجود داشت، به سوءمدیریت در حکومت وحدت ملی نسبت داده میشود.
در اوج نبردهای نیروهای مسلح افغانستان، نیروهای ناتو و امریکایی نزدیک به 825 پایگاه نظامی داشتند که از آنجا دست به عملیات میزدند، حالا تعداد این پایگاهها به 20 مورد کاهش پیدا کرده است.
افغانستان در واکنش به این موضوع ایستگاههای بازرسی و پایگاههای متعددی را ایجاد کرد. در موارد زیادی این عمل، نیروهای افغانستان را از راهاندازی عملیاتهای تهاجمی و مانورهای جنگی بر ضد شورشیان بازداشته است.
تقریباً 30 درصد از نیروهای ارتش و نیمی از نیروهای پلیس ملی افغانستان در میان ایستگاههای بازرسی و پایگاههای نظامی تقسیم شدهاند. این موضوع دست این نیروها را بسته و تواناییهایشان را محدود کرده است. آنها نمیتوانند به شکل واحدهای منسجم اقدام به عملیات کنند.
آنها برای حمله بر طالبان منتظر هدایت مینشینند و این کار به دشمنان این اجازه را میدهد تا وضعیت جنگی را به نفع خود تغییر دهند.
نیروهای افغانستان برای نبرد در سال 2016 آماده شوند
نبرد در جریان فصل جنگی سال 2015 میلادی بهعنوان آزمونی بزرگ برای نیروهای افغانستان بود؛ آزمونی که این نیروها به خوبی آن را سپری کردند؛ اگر چه، بیتوجهی به تجربیات بهدست آمده در سال گذشته، بار دیگر زمینه را برای شورشیان در سال 2016 طوری مساعد خواهد ساخت تا اقدام به دستآوردهای دیگری کنند و ما شاهد سقوط ولایتهای دیگر نیز خواهیم بود.
در نتیجه، نیروهای افغانستان باید برای نبرد در سال آینده آماده شوند. برای این اقدام باید زمینهسازی صورت گیرد. این نیروها ایستهای بازرسی را ترک کنند. به علاوه نیروهای امنیتی افغانستان دوباره سازماندهی شوند. در نتیجه با استفاده از تکنولوژی جدید دست داشته بدون شک آنها موفق خواهند شد وضعیت موجود را حفظ کنند.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *