تاملی بر چند اظهار نظر/ از بیچاره خواندن ملت ایران تا تعبیر بلندپروازی از رشادت های سپاه پاسداران

-گروه سیاسی: در ماه‌ها و روزهای اخیر که بحث چگونگی بهره گیری از فرصت‌های پسابرجام  درمحافل سیاسی و رسانه‌ای داغ بود،فردی که در رسانه ها از او به عنوان یکی از مشاوران دولت یاد می شود با شرکت در یک کنفراس بین المللی در مصاحبه با خبرنگار یک رسانه آمریکایی اعلام کرد که « ایران باید پولی را که به دست می‌آورد صرف حل مشکلات اقتصادی در داخل کند و بنابراین چیزی برای هزینه در منطقه نخواهد داشت.... با توجه به شرایط کنونی اقتصاد ایران و این حقیقت که هم اکنون 41 درصد از تحصیل‌کردگان در کشور بیکارند و باز این حقیقت که ایران باید پس از بیش از ده سال تحریم، ساختار اقتصادش را از نو بنا کند، بیشتر توجه این کشور بر مسائل داخلی قرار خواهد داشت، به ویژه اقتصاد ملی. لذا ایران دیگر منابعی در اختیار نخواهد داشت که به منطقه و یا «بلندپروازی‌هایش در منطقه» اختصاص دهد».

فارغ از صحت و سقم اظهارات فوق‌الذکر (که البته با توجه به اوضاع متلاطم منطقه غرب آسیا، بسیار بعید به نظر می‌رسد)،آنچه مایه تعجب و تاثر است، این است که فردی درمقام مشاوره دولت چشمان خود را بر مجاهدت‌ها و رشادت‌ها و تدابیر نیروهای جان بر کف سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و سایر نیروهای مسلح می‌بندد و کمک مستشاری نیروهای ما به جبهه مقاومت برای مقابله با تروریست‌های تکفیری مورد حمایت آمریکا و عربستان را بلندپروازی!خطاب می‌کند.

آقای مشاوری که در مصاحبه  با رسانه دشمن با شور و شعف از عدم اهتمام دولت متبوع برای صرف هزینه در منطقه سخن می‌گوید،ای کاش می‌دانست(که البته می‌داند) اگر رشادت‌ها و دلیرمردی‌های نیروها و رزمندگان سپاه پاسداران و سایر مجاهدان نیروهای مسلح و کمک مستشاری آن‌ها به جبهه مقاومت در عراق و سوریه نبود، امروز عناصر متوحش تروریستی و تکفیری به مرزهای کشور نفوذ کرده بودند و جناب مشاور دیگر امنیتی نداشت که با فراغ بال و آسودگی خاطر نظریات شاذ ارائه کند و هم طیفان روشنفکرنما و لیبرال مسلکش برایش کف و سوت بزنند. 

گفتنی است آقای مشاور اخیرا طی مصاحبه‌ای با یکی از روزنامه ها ضمن بیچاره خواندن مردم ایران و اشاره به تحریم‌های صورت گرفته از غرب، آمریکا را ناجی ملت ایران دانست و گفت:« اگر تحریم‌های نفت و گاز را برنمی‌داشتند و اگر سرمایه‌گذاری خارجی صورت نمی‌گرفت، خبری از درآمدهای جدید نبود. اگر تحریم‌‌های بانکی برداشته نمی‌شد، کشور ما با رکود بیشتر و فرسودگی نهادینه‌شده روبه‌رو می‌شد»!