عبور سیارک ۳۰ متری از کنار زمین در ۱۵ اسفند
سازمان فضایی آمریکا (ناسا) اعلام کرد که یک سیارک 30 متری پنجم ماه مارس (15 اسفند) از نزدیک زمین عبور می کند و ممکن است فاصله آن به اندازه ای باشد که بتوان آن را با تلسکوپ مشاهده کرد.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه فضای مجازی ، محققان ناسا مسیر دقیق این سیارک را مشخص کرده اند و پیش بینی می کنند که
در نزدیکترین وضعیت، حدود 18 هزار کیلومتر (11 هزار مایل) از زمین فاصله
داشته باشد که در این صورت، به راحتی توسط تلسکوپ قابل مشاهده است. برای
قیاس می توان گفت که فاصله این سیارک تا زمین، یک بیستم فاصله زمین تا ماه
است.
محاسبه دیگر محققان نشان می دهد که این سیارک می تواند از فاصله 14 میلیون کیلومتری زمین عبور کند. دلیل تفاوت زیاد این دو محاسبه این است که محققان ناسا آن را حدود سه سال پیش کشف کردند و تاکنون امکان مشاهده دقیق آن وجود نداشته است. اولین باری که این سیارک مشاهده شد، در طرف تاریک زمین قرار داشت و پس از سه روز به سمت روشن حرکت کرد و امکان مشاهده آن وجود نداشت. با توجه به تمام محاسبات محققان، احتمال برخورد این سیارک با زمین بسیار ناچیز است.
سیارک asteroid یک جرم سنگی کوچکتر از سیاره است که گاهی به آن ریزسیاره یا سیاره نما هم می گویند. در برخی از منابع آن را با عنوان 'خرده ریزهای فضایی' یا قطعات به جای مانده از تشکیل منظومه شمسی توصیف کرده اند.
میلیون ها سیارک به دور خورشید می چرخند که 75000 تای آنها در کمربند سیارکی، حلقه ای گسترده در فاصله مدارهای مریخ و مشتری قرار دارند. پهنای سیارک ها ممکن است به صدها کیلومتر هم برسد، سیارک سرس که گاهی به عنوان سیاره کوتوله نام برده می شود، پهنایی 940 کیلومتری دارد. این اجرام سنگی جو ندارند، اما بسیاری از آن ها آنقدر بزرگ هستند که کشش جاذبه ای ایجاد می کنند. در واقع برخی از آنها دارای یک یا دو ماه همراه هستند، یا سامانه های دوتایی تشکیل می دهند که در آن سیارک ها با اندازه مشابه به دور یک دیگر می چرخند.
علاقه دانشمندان به بررسی سیارک ها به این دلیل است که اطلاعات بسیار زیادی درباره مراحل اولیه تشکیل منظومه شمسی ما در 4.6 میلیارد سال پیش در اختیار می گذارند.
محاسبه دیگر محققان نشان می دهد که این سیارک می تواند از فاصله 14 میلیون کیلومتری زمین عبور کند. دلیل تفاوت زیاد این دو محاسبه این است که محققان ناسا آن را حدود سه سال پیش کشف کردند و تاکنون امکان مشاهده دقیق آن وجود نداشته است. اولین باری که این سیارک مشاهده شد، در طرف تاریک زمین قرار داشت و پس از سه روز به سمت روشن حرکت کرد و امکان مشاهده آن وجود نداشت. با توجه به تمام محاسبات محققان، احتمال برخورد این سیارک با زمین بسیار ناچیز است.
سیارک asteroid یک جرم سنگی کوچکتر از سیاره است که گاهی به آن ریزسیاره یا سیاره نما هم می گویند. در برخی از منابع آن را با عنوان 'خرده ریزهای فضایی' یا قطعات به جای مانده از تشکیل منظومه شمسی توصیف کرده اند.
میلیون ها سیارک به دور خورشید می چرخند که 75000 تای آنها در کمربند سیارکی، حلقه ای گسترده در فاصله مدارهای مریخ و مشتری قرار دارند. پهنای سیارک ها ممکن است به صدها کیلومتر هم برسد، سیارک سرس که گاهی به عنوان سیاره کوتوله نام برده می شود، پهنایی 940 کیلومتری دارد. این اجرام سنگی جو ندارند، اما بسیاری از آن ها آنقدر بزرگ هستند که کشش جاذبه ای ایجاد می کنند. در واقع برخی از آنها دارای یک یا دو ماه همراه هستند، یا سامانه های دوتایی تشکیل می دهند که در آن سیارک ها با اندازه مشابه به دور یک دیگر می چرخند.
علاقه دانشمندان به بررسی سیارک ها به این دلیل است که اطلاعات بسیار زیادی درباره مراحل اولیه تشکیل منظومه شمسی ما در 4.6 میلیارد سال پیش در اختیار می گذارند.
/انتهای پیام/
:
انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوماً به
معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای
منتشر میشود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *