بازتاب عجیب «دیوار مهربانی» در رسانه‌های جهان
دویچله‌وله: دیوار مهربانی حرکتی خودجوش و خلاقانه است
دویچه‌وله در ادامه می‌نویسد: «این طرح‌ها آن دسته از افراد جامعه که نمیتوانند نسبت به کسانی که در شرایط سختی زندگی میکنند، بی‌تفاوت باشند را بهنوعی خبره و توانمند میکند؛ برای اینکه به جامعه کمکهای بیشتری بکنند.
این حرکت، حرکتی است که به نوعی خودجوش و خلاقانه است
یعنی توسط مردم دارد اجرا میشود و به همین دلیل می‌تواند تاثیرگذاری
بیشتری بر اقشار مختلف جامعه داشته باشد. کسی به
درستی نمی‌داند از کجا و دقیقا از کی شروع شد. مردی در مشهد در محله
ثروتمندنشین ملک‌آباد، بلوار سجاد، کوچه گویا، ظاهرا اولین کسی بوده که
دیوار خانه‌اش را اختصاص داده به پخش مهربانی. این مرد که نه می‌خواهد نامی از او برده شود و نه شغلش علنی شود، در گفت‌وگو با سایت «همشهری دو» در
این باره که این ایده از کجا و چگونه به ذهنش رسیده می‌گوید: «چندتا ايده
شبيه به اين را در اينترنت ديده بودم. در استراليا مردم در يك روز مشخص
وسايلی را كه نياز نداشتند پشت در می‌گذاشتند، بادبادكی بزرگ هم هوا
می‌كردند تا مردم شهر بفهمند در آن خانه دارد كار خير انجام میشود. عكس
ديگری هم ديدم كه مربوط به استان گيلان بود. جايی را مشخص كرده بودند كه
مردم لباس‌های اضافی‌شان را می‌گذاشتند تا هركس كه لازم دارد بردارد. شنيدم
در تهران هم يخچالی گذاشته‌اند و مردم داخلش خوراكی و غذا می‌گذارند.»
در اروپا البته شبیه این طرح فراوان به چشم می‌خورد.
کانتین‌های بزرگ فلزی شبیه جایگاه‌های زباله در هر محله وجود دارد تا
ساکنان محل لباس‌ها و کفش‌های اضافی‌شان را در آن بریزند.
در شهرهای بزرگ هم هر چند وقت یک بار به خصوص در روزهای
سرد سال در میدان‌های اصلی شهر بساط سوپ داغ و نان تازه برای بی‌خانمان‌ها
برپاست. در ایران اما ظاهرا این اولین بار است که چنین ایده‌ای به این صورت
عملی شده است.
با وجود تازه بودن این حرکت اما «سوءاستفاده» از آن لااقل به چشم این مرد مشهدی تا کنون مشاهده نشده. او به همشهری می‌گوید: «شكر خدا استقبال خوبی شده است. روزهای اول نگران بودم كسانی بيايند و همه لباس‌ها را بردارند و بروند ولی اين اتفاق نيفتاد. من به چشم خودم ديدم كه يك نفر دو دست كت و شلوار كاور كشيده و تقريبا نو را به اين جالباسی آويزان كرد. كت‌وشلوارها را از خشكشویی آورده بود. بعد از اين اتفاق يك نفر آمد و چند تا لباس بچگانه برداشت و رفت؛ يعنی اصلا و ابدا دست به كت و شلوارها نزد.»
دیلی تلگراف: سازمان‌دهنده این حرکت اجتماعی ناشناخته است
روزنامه انگلیسی دیلی‌تلگراف هم اینگونه می‌نویسد درباره دیوار مهربانی: «ایرانی ها دیوارهای مهربانی برپا کرده اند. مردم ( با این ابتکار ) به راحتی می توانند کت و لباس های گرم خود را به افراد بی خانمان و بی بضاعت درحالی که ایران دارای زمستان های بسیار سردی است، اهدا کنند. مفهوم بسیار ساده است، چند آویز و چوب لباسی بر روی یک دیوار رنگ شده که بر روی آن نوشته شده است «اگر نیاز نداری بگذار و اگر نیاز داری آن را بردار» این روزنامه با بیان اینکه سازمان دهنده این حرکت اجتماعی همچنان ناشناخته باقی مانده است، افزود: گفته می شود که این ابتکار نخست در شهر مشهد در شمال شرق ایران شروع شد و پس از آن در شهرهای دیگر این کشور گسترش یافت. این حرکت در دیگر شهرها پس از پخش تصاویر آن در شبکه های اجتماعی که از کاربرانشان می خواستند اجازه ندهند که مردم بی خانمان از سرما در این زمستان بلرزند، گسترش یافت.»
بی‌بی‌سی: ایرانی‌ها آنلاین به فقرا کمک میکنند
شبکه «بی بی سی» نیز در گزارشی درباره این طرح می‌نویسد: «ایرانی ها در حال سازمان دهی کمک های خیریه به شکل دیوارهای مهربانی در فضاهای باز هستند. این دیوارهای مهربانی در شهرهای بزرگ برپا شده اند و سبب ترویج بحث هایی به صورت آنلاین در مورد تلاش برای کمک به افراد فقیر شده است. این ایده به نظر می رسد که برای نخستین بار در شهر مشهد و پس از آنکه فردی با آویزان کردن چند جا لباسی و آویز بر روی دیواری که بر روی آن نوشته شده بود «اگر نیاز نداری بگذار و اگر نیاز داری بردار» شروع شد و اهدای کت، شلوار و دیگر لباس های گرم نقطه شروع این حرکت بود.»
مطبوعات ایتالیا: دیوار مهربانی در ایران برای نیازمندان
تارنمای روزنامه ایتالیایی «لارپوبلیکا» هم در یک گزارش تصویری از این
دیوارها نوشت: «بخش هایی از دیوارهای شهرهای مختلف ایران به نیازمندان
اختصاص یافته است.
این تارنما با انتشار 23 تصویر از دیوارهای مهربانی در ایران با عنوان
آورد: «نیاز نداری بذار، نیاز داری بردار» پیامی است که بر روی آنچه در
شهرهای مختلف ایران با عنوان «دیوار مهربانی» پا گرفته است، دیده می شود.
دیوار مهربانی، بخشی از یک دیوار در شهر است که بر روی آن قلاب هایی ساده
برای آویزان کردن لباس، تعبیه شده است. در حاشیه دیوار مهربانی نوشته هایی
مشاهده می شود که از مردم دعوت می کند تا آنچه را که بدان نیاز ندارند برای
نیازمندان بر روی قلاب ها آویزان کنند.
لارپوبلیکا همچنیم درباره مبدع این کار می‌نویسد: «به نظر می رسد که ایده دیوار مهربانی برای نخستین بار در شهر مشهد و توسط افرادی که مایل نیستند شناخته شوند، تحقق یافته و پس از انتشار نخستین تصاویر مربوط به آن در شبکه های اجتماعی، به سرعت به دیگر شهرهای ایران گسترش یافته است.»
دیوار مهربانی از پاییز امسال در چند شهر ایران مثل مشهد، شیراز، اصفهان، تهران و دیگر شهرهای کشور شروع به کار کرده تا محلی باشد برای مبادله عشق و محبت. آنچه که بیش از همه درباره این طرح خودنمایی میکند، کاملا مردمی بودن و سرعت انتشار و استقبال از آن در کشور است.
/انتهای پیام/
:
انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به
معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای
منتشر میشود.