هنر نمایش را در شكل اصیل و درستش یاد بگیریم
رحمت امینی گفت: قرار نیست معلمان هنر در تمام رشتههای هنری متخصص باشند اما حتما باید آن میزان دریافت از هنرهای نمایشی را داشته باشند تا دانشآموزان را با هنر تئاتر آشنا كنند.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه فرهنگی به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، رحمت امینی مدیر مركز هنرهای نمایشی حوزه هنری امروز -4بهمنماه- در جلسه بررسی كتب تازه تالیف هنر، در جمع معلمان هنر آموزش و پرورش شهر تهران گفت: در پرسوجوهای میدانی، متوجه شدهام كه معلمان هنر به بخش تئاتر كتابهای تازه تالیف شده مقاطع هفتم و نهم، توجه چندانی ندارند و خیلی سطحی از این بخش كتاب گذر میكنند.
وی اظهار داشت: بیشك بُعد آموزشی و تربیتی هنرهای نمایشی بسیار بیش از آنچیزی است كه برخیها فكر میكنند. چه بسا در برخی از كشورهای غربی، میزان تماشاخانهها و تعداد تماشاگران تئاتر، معیاری برای سنجش سطح فرهنگی آن جامعه به حساب میآید. در صورتی كه در مدارس ما گاهی هیچ توجهی به مقوله تئاتر نمیشود.
این استاد دانشگاه با بیان اینكه باید معلمان هنر با تئاتر و هنرهای نمایشی به میزان كافی آشنایی داشته باشند تصریح كرد: قرار نیست معلمین هنر در تمام رشتههای هنری متخصص باشند ولی حتما باید آن میزان دریافت از علم و هنر هنرهای نمایشی را داشته باشند تا دانشآموزان را با هنر تئاتر آشنا كنند. به یقین معتقدم كه رشد و توسعه تئاتر كشور، وابسته به آموزش این هنر در مدارس است.
وی افزود: اگر ما میخواهیم نسلی را تربیت كنیم كه نسبت به ناهنجاریهای پیرامون خود آگاهی داشته باشد، باید از تئاتر و هنر نمایشی كمك بهینه بگیریم؛ چرا كه تئاتر، آیینه تمام نمای هر جامعهای است. اگر دانشآموزان ما یاد بگیرند جامعه را در این آیینه تمام نما ببینند و تلاش برای پیراسته كردنش داشته باشند، حتما در آینده، جامعه مطلوبتری خواهیم داشت.
رحمت امینی كه بخش تئاتر كتب هنر آموزش و پرورش را تالیف كرده است خاطرنشان كرد: یادمان باشد قرار نیست با تئاتر كار كردن از دانش آموزان هنرمندان حرفهای تئاتر بسازیم. قرار نیست همه دانشآموزان، بازیگر و كارگردان شوند ولی حتما آموزههای بازیگری و كارگردانی در زندگی جاری هر فردی میتواند كاربرد داشته باشد. یادمان باشد كه هنر، ودیعهای الهی است كه خداوند متعال در نهاد همه انسانها قرار داده. ممكن است یك فردی با استعداد ذاتی تبدیل به یك هنرمندی حرفهای شود و فرد دیگری نیز با پشتكار و علاقه بسیار؛ اما قرار هم نیست همه هنرمند حرفهای شوند. خیلی از ما هنر را به صورت غیر حرفهای و اصطلاحاٌ كاملا دلی، دنبال میكنیم. مثلا ممكن است خیلی از ما موسیقی را خیلی دلی دنبال كنیم و دستی در نواختن سازی داشته باشیم اما نوازنده حرفهای نباشیم. هنرهای نمایشی نیز به همین گونه است. قرار نیست هنرمند حرفهای تئاتر باشیم اما میتوانیم از تئاتر برای اقناع روحیات خود و نیز كسب مهارتهای زندگی بهرهی لازم را ببریم.
وی با ذكر خاطرهای از دوران تحصیل خود گفت: من از كودكی، فرد خجول و گوشهگیری بودم اما هنر تئاتر به من جسارت حضور قوی در اجتماع را داد. یادم میآید یك روز معلم دینیمان سر كلاس گفت بچهها چه كسی میتواند محتوای درسهای كتاب دینی را به نمایش تبدیل كند؟ من هم به واسطه همان نمایشهایی كه در مدرسه دیده بودم دستم را بالا بردم و گفتم من میتوانم. معلم از من خواست تا درس «كظم غیظ» یا همان فرو خوردن خشم را به یك نمایش تبدیل كنم. آن درس مربوط به داستانی از مالك اشتر میشد. در داستان آن درسمان، فردی به مالك اشتر اهانتی میكند اما مالك به جای برخورد با آن فرد هتاك، خشم خود را فرو میخورد و به مسجد میرود و برای هدایت آن فرد خاطی، دو ركعت نماز میخواند. من در آن نمایش، نقش مالك اشتر را بازی كردم و چنان آن نقش در من تاثیر گذاشت كه «كظم غیظ» به یكی از خصوصیات فردی و دائمی من تبدیل شد.
این مدرس تئاتر اضافه كرد: به واسطه اجرای آن نمایش، مجبور شدم در مورد خصوصیات مالك اشتر و حضرت علی(ع) و نیز زندگی اعراب در آن عصر - در حد یك دانش آموز- تحقیقاتی انجام دهم. در نهایت هم با همراهی تعدادی از همشاگردیها نمایشی را اجرا كردیم كه فكر میكنم در ذهن همه همكلاسیهایم ثبت شده است. این معجزه تئاتر است كه میتواند نقش تربیتی و آموزشی بسزایی در نوجوانان داشته باشد.
امینی در مورد مباحث آموزشی تئاتر در كتب هنر مدارس اظهار داشت: در كتاب مقطع هفتم به بحث نمایشنامهنویسی اشاره شده است. اساس نمایشنامه، دیالوگ است. دیالوگ نیز همان گفتوگو است. اما در دیالوگ باید چالشی رخ دهد تا در پیشبُرد داستان نمایش، جذابیت ایجاد شود. از دانشآموزان خود بخواهید به گفتوگوهای پیرامونشان دقت كنند و آنها را روی كاغذ بیاورند. همچنین متنهای نمایشی چاپ شده را بخوانید و راجع به تحلیل دیالوگهای آن گفتوگو كنید.
وی اضافه كرد: در كتاب مقطع نهم به كارگردانی تئاتر پرداخته شده. در كارگردانی یك اثر، بخش دورخوانی را بیشتر مورد توجه قرار دهید. اجازه دهید دانشآموزان دیالوگهای خود را در دورخوانیها حفظ كنند. همچنین یادمان باشد تبدیل كردن كلاس درس، به صحنه نمایش به وسیله خاصی نیاز ندارد. هر جایی را میشود به صحنه نمایش تبدیل كرد. اصل آنچیزی است كه در روی صحنه رخ میدهد.
رحمت امینی در پایان صحبتهای خود تاكید كرد: هر هنری در ارائه خود، در وهله اول باید هنر بودنش را حفظ كند. برخی به بهانه بیان مطالب تربیتی در تئاتر، به وادی شعارزدگی میافتند. سعی كنیم هنر تئاتر را در شكل اصیل و درستش یاد بگیریم و آموزش دهیم.
امینی در پایان این نشست، در پاسخ به سوالات مطرح شده از سوی معلمین مدعو، مطالبی راجع به تئاتر عروسكی، تئاتر سایه، خیمه شببازی و... را بیان كرد.
انتهای پیام/
وی اظهار داشت: بیشك بُعد آموزشی و تربیتی هنرهای نمایشی بسیار بیش از آنچیزی است كه برخیها فكر میكنند. چه بسا در برخی از كشورهای غربی، میزان تماشاخانهها و تعداد تماشاگران تئاتر، معیاری برای سنجش سطح فرهنگی آن جامعه به حساب میآید. در صورتی كه در مدارس ما گاهی هیچ توجهی به مقوله تئاتر نمیشود.
این استاد دانشگاه با بیان اینكه باید معلمان هنر با تئاتر و هنرهای نمایشی به میزان كافی آشنایی داشته باشند تصریح كرد: قرار نیست معلمین هنر در تمام رشتههای هنری متخصص باشند ولی حتما باید آن میزان دریافت از علم و هنر هنرهای نمایشی را داشته باشند تا دانشآموزان را با هنر تئاتر آشنا كنند. به یقین معتقدم كه رشد و توسعه تئاتر كشور، وابسته به آموزش این هنر در مدارس است.
وی افزود: اگر ما میخواهیم نسلی را تربیت كنیم كه نسبت به ناهنجاریهای پیرامون خود آگاهی داشته باشد، باید از تئاتر و هنر نمایشی كمك بهینه بگیریم؛ چرا كه تئاتر، آیینه تمام نمای هر جامعهای است. اگر دانشآموزان ما یاد بگیرند جامعه را در این آیینه تمام نما ببینند و تلاش برای پیراسته كردنش داشته باشند، حتما در آینده، جامعه مطلوبتری خواهیم داشت.
رحمت امینی كه بخش تئاتر كتب هنر آموزش و پرورش را تالیف كرده است خاطرنشان كرد: یادمان باشد قرار نیست با تئاتر كار كردن از دانش آموزان هنرمندان حرفهای تئاتر بسازیم. قرار نیست همه دانشآموزان، بازیگر و كارگردان شوند ولی حتما آموزههای بازیگری و كارگردانی در زندگی جاری هر فردی میتواند كاربرد داشته باشد. یادمان باشد كه هنر، ودیعهای الهی است كه خداوند متعال در نهاد همه انسانها قرار داده. ممكن است یك فردی با استعداد ذاتی تبدیل به یك هنرمندی حرفهای شود و فرد دیگری نیز با پشتكار و علاقه بسیار؛ اما قرار هم نیست همه هنرمند حرفهای شوند. خیلی از ما هنر را به صورت غیر حرفهای و اصطلاحاٌ كاملا دلی، دنبال میكنیم. مثلا ممكن است خیلی از ما موسیقی را خیلی دلی دنبال كنیم و دستی در نواختن سازی داشته باشیم اما نوازنده حرفهای نباشیم. هنرهای نمایشی نیز به همین گونه است. قرار نیست هنرمند حرفهای تئاتر باشیم اما میتوانیم از تئاتر برای اقناع روحیات خود و نیز كسب مهارتهای زندگی بهرهی لازم را ببریم.
وی با ذكر خاطرهای از دوران تحصیل خود گفت: من از كودكی، فرد خجول و گوشهگیری بودم اما هنر تئاتر به من جسارت حضور قوی در اجتماع را داد. یادم میآید یك روز معلم دینیمان سر كلاس گفت بچهها چه كسی میتواند محتوای درسهای كتاب دینی را به نمایش تبدیل كند؟ من هم به واسطه همان نمایشهایی كه در مدرسه دیده بودم دستم را بالا بردم و گفتم من میتوانم. معلم از من خواست تا درس «كظم غیظ» یا همان فرو خوردن خشم را به یك نمایش تبدیل كنم. آن درس مربوط به داستانی از مالك اشتر میشد. در داستان آن درسمان، فردی به مالك اشتر اهانتی میكند اما مالك به جای برخورد با آن فرد هتاك، خشم خود را فرو میخورد و به مسجد میرود و برای هدایت آن فرد خاطی، دو ركعت نماز میخواند. من در آن نمایش، نقش مالك اشتر را بازی كردم و چنان آن نقش در من تاثیر گذاشت كه «كظم غیظ» به یكی از خصوصیات فردی و دائمی من تبدیل شد.
این مدرس تئاتر اضافه كرد: به واسطه اجرای آن نمایش، مجبور شدم در مورد خصوصیات مالك اشتر و حضرت علی(ع) و نیز زندگی اعراب در آن عصر - در حد یك دانش آموز- تحقیقاتی انجام دهم. در نهایت هم با همراهی تعدادی از همشاگردیها نمایشی را اجرا كردیم كه فكر میكنم در ذهن همه همكلاسیهایم ثبت شده است. این معجزه تئاتر است كه میتواند نقش تربیتی و آموزشی بسزایی در نوجوانان داشته باشد.
امینی در مورد مباحث آموزشی تئاتر در كتب هنر مدارس اظهار داشت: در كتاب مقطع هفتم به بحث نمایشنامهنویسی اشاره شده است. اساس نمایشنامه، دیالوگ است. دیالوگ نیز همان گفتوگو است. اما در دیالوگ باید چالشی رخ دهد تا در پیشبُرد داستان نمایش، جذابیت ایجاد شود. از دانشآموزان خود بخواهید به گفتوگوهای پیرامونشان دقت كنند و آنها را روی كاغذ بیاورند. همچنین متنهای نمایشی چاپ شده را بخوانید و راجع به تحلیل دیالوگهای آن گفتوگو كنید.
وی اضافه كرد: در كتاب مقطع نهم به كارگردانی تئاتر پرداخته شده. در كارگردانی یك اثر، بخش دورخوانی را بیشتر مورد توجه قرار دهید. اجازه دهید دانشآموزان دیالوگهای خود را در دورخوانیها حفظ كنند. همچنین یادمان باشد تبدیل كردن كلاس درس، به صحنه نمایش به وسیله خاصی نیاز ندارد. هر جایی را میشود به صحنه نمایش تبدیل كرد. اصل آنچیزی است كه در روی صحنه رخ میدهد.
رحمت امینی در پایان صحبتهای خود تاكید كرد: هر هنری در ارائه خود، در وهله اول باید هنر بودنش را حفظ كند. برخی به بهانه بیان مطالب تربیتی در تئاتر، به وادی شعارزدگی میافتند. سعی كنیم هنر تئاتر را در شكل اصیل و درستش یاد بگیریم و آموزش دهیم.
امینی در پایان این نشست، در پاسخ به سوالات مطرح شده از سوی معلمین مدعو، مطالبی راجع به تئاتر عروسكی، تئاتر سایه، خیمه شببازی و... را بیان كرد.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *