پیشنهاد استاد دانشگاه کابل برای مبارزه با بیکاری در "افغانستان"
خبرگزاری میزان - "رضا فرزام" نوشت: راه حل اساسی برای از بین بردن بیکاری این است که نظام آموزشی افغانستان روحیه خلاقیت را تشویق کرده و به دانشجویان بفهماند که به جای توقع کار از دولت، خودشان کار و فرصتهای شغلی خلق کنند.
به گزارش به گزارش سرویس بین الملل ، این روزها نبود زمینههای کاری به یکی از مهمترین دغدغههای نسل جوان، به خصوص، فارغالتحصیلان دانشگاههای افغانستان تبدیل شده است.
«رضا فرزام» استاد دانشگاه کابل نوشت: روزانه فارغالتحصیلان بیشماری را میبینم که از نبود زمینهای کاری شکایت دارند و بیکاری، اعتماد به نفس و امید در آنها به طرز غمناکی از بین برده است.
فارغالتحصیلها با توجه به دید سنتی را که نظام آموزشی کشور برای آنها خلق میکند، توقع دارند تا دولت زمینههای کاری را برای آنها فراهم سازد. این نگاه سنتی و آسیب زا ناشی از ضعف اساسی در نظام آموزشی کشور است.
دولت نمیتواند برای همه کار پیدا کند
در حالیکه باید بپذیریم که دولت قادر نیست تا برای تمام بیکاران و به خصوص 800 هزار نفر نیروی کار جدید که سالانه وارد بازار کار میشوند زمینه کار فراهم سازد.
راه حل اساسی برای از بین بردن بیکاری این است که نظام آموزشی کشور روحیه خلاقیت را تشویق کرده و به دانشجویان بفهماند که به جای توقع کار از دولت، خودشان کار و فرصتهای شغلی خلق کنند.
اتفاقاً در افغانستان فرصتهای بیشمار کاری و تجارت وجود دارد که میتوان با پول کم، راه اندازی کرد.
استفاده از مدل تجارتهای کوچک
فارغالتحصیلها میتوانند با ایجاد گروههای کاری و با استفاده از تجربه شرکتهای سهامی، تجارتهای کوچک و متوسط را راه اندازی کنند.
این مدل را سال گذشته به جمعی از فارغالتحصیلان افغانستانی پیشنهاد کردم و انها اکنون یک تجارت موفق را رهبری میکنند (در مورد آنها به زودی می نویسم).
فرزام ضمن انتشار این مطلب در صفحه فیسبوک خود نوشت: فارغالتحصیلان عزیز به جای گلایه از دولت و سرکوب کردن روحیه و اعتماد به نفستان، از همین حالا دست بکار شوید و با راه اندازی تجارتهای کوچک، نه تنها مشکل خودتان را حل کنید، بلکه فرصت کار برای افراد دیگر نیز فراهم سازید.
/
«رضا فرزام» استاد دانشگاه کابل نوشت: روزانه فارغالتحصیلان بیشماری را میبینم که از نبود زمینهای کاری شکایت دارند و بیکاری، اعتماد به نفس و امید در آنها به طرز غمناکی از بین برده است.
فارغالتحصیلها با توجه به دید سنتی را که نظام آموزشی کشور برای آنها خلق میکند، توقع دارند تا دولت زمینههای کاری را برای آنها فراهم سازد. این نگاه سنتی و آسیب زا ناشی از ضعف اساسی در نظام آموزشی کشور است.
دولت نمیتواند برای همه کار پیدا کند
در حالیکه باید بپذیریم که دولت قادر نیست تا برای تمام بیکاران و به خصوص 800 هزار نفر نیروی کار جدید که سالانه وارد بازار کار میشوند زمینه کار فراهم سازد.
راه حل اساسی برای از بین بردن بیکاری این است که نظام آموزشی کشور روحیه خلاقیت را تشویق کرده و به دانشجویان بفهماند که به جای توقع کار از دولت، خودشان کار و فرصتهای شغلی خلق کنند.
اتفاقاً در افغانستان فرصتهای بیشمار کاری و تجارت وجود دارد که میتوان با پول کم، راه اندازی کرد.
استفاده از مدل تجارتهای کوچک
فارغالتحصیلها میتوانند با ایجاد گروههای کاری و با استفاده از تجربه شرکتهای سهامی، تجارتهای کوچک و متوسط را راه اندازی کنند.
این مدل را سال گذشته به جمعی از فارغالتحصیلان افغانستانی پیشنهاد کردم و انها اکنون یک تجارت موفق را رهبری میکنند (در مورد آنها به زودی می نویسم).
فرزام ضمن انتشار این مطلب در صفحه فیسبوک خود نوشت: فارغالتحصیلان عزیز به جای گلایه از دولت و سرکوب کردن روحیه و اعتماد به نفستان، از همین حالا دست بکار شوید و با راه اندازی تجارتهای کوچک، نه تنها مشکل خودتان را حل کنید، بلکه فرصت کار برای افراد دیگر نیز فراهم سازید.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *