بازخوانی میزان از تحصن افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی در مجلس ششم + فیلم

آغاز به کار مجلس ششم در یک فضای ملتهب

7 خرداد 1379 مجلس ششم در شرایطی آغاز به کار کرد که فضای سیاسی کشور به واسطه آشوب طلبی‌های سازمان یافته هوادران دولت هفتم و اقدامات نابخردانه و مغایر با منافع ملی مقامات و مسئولان دولت مزبور متشنج و ملتهب بود و به قول رئیس دولت مزبور، هر 9 روز یک بحران در کشور ایجاد می‌شد که بررسی علل آن بحران‌ها مشخص می‌کرد که منشاء آن‌ها پاستورنشینان و تئوریسین‌ها و بولتن نویسان معاند آن بودند. 

مجلس ششم را باید کلکسیونی از اقدامات مغایر با منافع ملی دانست؛ اقداماتی که هزینه‌های زیادی را به نظام تحمیل کرد و موجب شد تا دشمنان جمهوری اسلامی امیدوار شوند؛ نمایندگان مجلس ششم که غالبا از اعضای حزب مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب بودند پیرامون موضوعات مرتبط با منافع و دستاوردهای ملی همچون بحث هسته‌ای مواضعی شبیه به بیگانگان و اپوزیسیون خارج نشین اتخاذ می‌کردند.
 در این گزارش بخش کوتاهی از کارنامه سیاه مجلس ششم را بررسی می کنیم.

نماینده مجلس ششم: 19 سال به دنیا دروغ گفته‌ایم!

   یکی از نمایندگان مجلس ششم در زمانی که  آمریکا و رژیم صهیونیستی  اصرار داشتند که جمهوری اسلامی فعالیت های گسترده هسته ای خود را به آژانس گزارش نکرده است، پشت تریبون رفت و اعلام کرد 19 سال است که به دنیا درباره برنامه هسته ای خود دروغ گفته ایم.
 
اظهارات دشمن شادکن وی به اندازه ای تعجب آور بود که رئیس وقت مجلس به وی اجازه نشستن در صندلی خود را نداد و گفت: «در جایگاه بایست و درباره اظهارات خود جواب بده…. من در همه مدت مسئولیتم سابقه نداشته به نماینده‌ای درباره نطقش اعتراض کنم ولی این حرف هایی که شما زدید همان حرف هایی است که مرتب رادیو اسرائیل می‌گوید.»

تحصن؛ ننگین‌ترین اقدام افراطیون مجلس ششم

اما شاید بتوان ننگین‌ترین بخش کارنامه مجلس ششم را ماجرای تحصن اعضای این مجلس در آستانه انتخابات مجلس هفتم دانست؛ تحصنی که نمایندگان پرحاشیه مجلس ششم در آستانه روزهای پایانی مجلس و  با عنوان اعتراض به اعمال نظارت استصوابی و قانونی شورای نگهبان، ترتیب دادند و سعی کردند فضای سیاسی و حتی اجتماعی کشور را ملتهب و متشنج کنند.

تحصن مجلس نشینان ششم در راستای سلسله اقدامات هنجارشکنانه و قانون ستیزانه آن ها انجام گرفت؛ این تحصن در راستای فشاری بود که قصد داشتند به شورای نگهبان وارد کنند ولی این فشارها پیش از آن هم سابقه داشت؛ «لوایح دوقلو» نمونه بارز این امر بود که در یکی از آن دو لایحه، مشخصاً بحث نظارت استصوابی زیر سؤال رفته بود.

پس از آنکه شورای نگهبان لوایح مزبور را به سبب مغایرت آشکار با قانون اساسی مردود دانستند، افراطیون مدعی اصلاح طلبی که کرسی‌های مجلس ششم را قبضه کرده بودند بحث خروج از حاکمیت و خروج بر حاکمیت را مطرح کردند؛ پروژه‌ای که در اواخر سال 82 با سناریو تحصن وارد فاز تازه‌ای شد و افراطیون مدعی اصلاح طلبی را برآن داشت تا با بحران آفرینی از برگزاری انتخابات در زمان مقرر جلوگیری کنند.

خروج از حاکمیت؛ سناریو نخست تحصن‌کنندگان

نمایندگان متحصن مجلس ششم برای بحران آفرینی و در تنگنا قرار دادن نظام، تصمیم گرفتند پروژه خروج از حاکمیت را با تحمیل فشار به استانداران اغلب همسو در دولت هفتم  برای استعفا و استنکاف از برگزاری انتخابات عملیاتی کنند.


در همین راستا اکثر استانداران با تایید تلویحی وزیر وقت کشور با صدور اطلاعیه ای اعلام کردند که امکان برگزاری انتخابات در مهلت تعیین شده(اول اسفند 1382) وجود ندارد؛ همچنین 13 عضو کابینه دولت اصلاحات و حدود 50 معاون وزیر نیز در نامه ای تهدید آمیز اعلام استعفا کردند.

در همان زمان که پازل طرح خائنانه افراطیون مجلس ششم برای تحمیل فشار به نظام و جلوگیری از برگزاری انتخابات در حال تکمیل بود، رئیس وقت ستاد انتخابات کشور نیز در راستای اقدامات تحریک آمیز هم مسلکانش، طی مصاحبه ای اعلام کرد:  «پیشنهاد می کنیم که شورای نگهبان خودش انتخابات را برگزار کند.»

اظهارات تعجب‌آور رئیس جمهور وقت در حمایت از اقدام غیرقانونی تحصن‌کنندگان

«باید محکم بمانیم؛ اگر روزی خواستند صحنه را ترک کنیم همه با هم می رویم» این بخشی از اظهارات رئیس دولت اصلاحات در ایام تحصن افراطیون مجلس ششم است؛ اظهاراتی که  فرصت طلبی و خیانت در آن موج می زد و خیلی زود به تیتر اصلی رسانه های صهیونیستی و آمریکایی تبدیل شد.


رئیس مجلس ششم نیز در مصاحبه‌ای که چهار سال بعد از ماجرای تحصن انجام داد به تمایل تحصن کنندگان به درگیری اشاره کرد و بیان داشت: «یکی از متحصنان که پیش من آمده بود گفت اگر تحصن به هم بخورد دیگر معلوم نیست که بتوانیم همین افراد را دور هم جمع کنیم به او گفتم که این تحصن از فاز تعامل خارج شده است و به درگیری تمایل پیدا کرده است. فهمیدم که کار از دست ما خارج شده است. آنها فکر می‌کردند که در جامعه از این کار آنها استقبال می‌شود ولی مشت گره‌کرده خالی باز شد و حتی دسته‌ای از نمایندگان مجلس به آنها طعنه و کنایه می‌زدند و می‌گفتند از جمعیتی که در حمایت از شما در خیابان جمع شده به سختی عبور کردیم».

روزه سیاسی با چاشنی اطعمه و اشربه اعیانی

متحصنین در راستای افزایش فشارهایشان، در بیانیه‌ شماره‌ شش خود، طرح روزه‌ سیاسی و استعفا را به سناریوی تحصن افزودند. اما انتشار عکسی درخصوص شروع روزه‌ سیاسی متحصنین در صفحه ‌نخست یکی از نشریات زنجیره ای، موجب آبروریزی تحصن کنندگان شد.

عکس مزبور، محسن میردامادی رئیس کمیسیون امنیت مجلس ششم را در حالی که روی میز غذای او خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های فراوانی چیده شده بود، نشان می داد و زیر این عکس، جمله‌ «آغاز روزه‌ سیاسی متحصنین» آمده بود.


تجمع طلاب در مخالفت با تحصن افراطیون

اما در واکنش به اقدام مغایر با منافع ملی متحصنان، نیروهای ارزشی و انقلابی نیز در مخالفت با تحصن افراطیون مجلس ششم دست به برگزاری تجمعاتی زدند. از جمله این نیروهای ارزشی، طلاب حوزه علمیه قم بودند که با تحصن در مدرسه فیضیه به افراطیون مدعی اصلاح طلبی هشدار دادند که از هزینه تراشی برای نظام احتراز کنند.

28دی 82 روزنامه های زنجیره ای به تجمع طلاب در فیضیه حمله کرده و پیرامون آن دست به جنجال رسانه ای زدند و از استاندار وقت قم درخواست نمودند با طلاب برخورد کند که استاندار نیز در جواب آنان یادآوری کرد تحصن در فیضیه احتیاج به مجوز ندارد.

اما اقدام افراطیون مجلس ششم در برگزاری تحصن تنها  مسرت و شادکامی رسانه‌های معاند را به همراه نداشت بلکه سفارت‌خانه‌ها و دیپلمات‌های غربی نیز با تمام قوا به میدان آمدند، به نحوی که شورای وزرای خارجه اتحادیه اروپا اعلام کرد که قصد دارد به طور ویژه به رصد فعل و انفعالات سیاسی ایران بپردازند.

بیانیه‌ای که تحصن کنندگان را امیدوار کرد

اما اتفاقی که تحصن کنندگان را به ادامه حرکت غیرقانونی و هنجارشکنانه خود ترغیب کرد، بیانیه مشترکی بود که در 5 بهمن 82 توسط روسای وقت قوای مجریه و مقننه(که در سال 88 در زمره اصحاب فتنه قرار گرفتند) صادر شد و در آن بیانیه ضمن تایید تلویحی اقدام تحصن کنندگان، چنین آمده بود که اقدام شورای نگهبان در رد صلاحیت داوطلبان مجلس هفتم، قانع کننده نیست!

همزمان سخنگوی وزارت کشور هم در راستای تقسیم کار انجام شده برای التهاب آفرینی تهدید کرد اگر روند بررسی صلاحیت‌ها اصلاح نشود، وزیر کشور انتخابات را برگزار نخواهد کرد!

به میدان آمدن گروهک‌های معاند با انقلاب و امام(ره) و حمایت آن‌ها از جریان تحصن

در ایام تحصن افراطیون مجلس ششم، برخی چهره های زاویه دار با انقلاب اسلامی از طیف های مختلف اعم از سلطنت طلبان، اعضای گروهک ملی – مذهبی و همچنین وابستگان به گروهک منافقین  با حضور در میان تحصن کنندگان آن ها را تشویق به هنجارشکنی های بیشتری می کردند. ضرورت پیگیرى تغییرات بنیادین در نظام از جمله ترجیع بندهای سخنرانی‌های مدعوین تحصن افراطیون مجلس ششم بود.


گروهک نهضت آزادى که بواسطه خیانت های اشکار و نهان شان در همان سال های اولیه انقلاب از سوی امام خمینی(ره) طرد شده بودند با صدور بیانیه ای تحصن را خونی تازه در رگ های پوسیده خود دانستند و ضمن دعوت افراطیون به استقامت و اعلام حمایت از تحصن غیرقانونی، به تحصن کنندگان هشدار دادند که مبادا با تأیید صلاحیت خود، سازش کرده و سایر رد صلاحیت شدگان را از یاد ببرند.

اگرچه دسیسه و خدعه افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی در ماجرای تحصن مجلس ششم با هوشیاری و درایت بزرگان و اعاظم نظام خنثی شد و همزمان هم با بی محلی و بایکوت سنگین مردمی روبرو شد اما بی تردید جریان آلوده به فتنه که عناد آشکاری با خط نورانی امام (ره) داشت و دارد، تحصن مجلس ششم را به دستمایه ای برای تحمیل هزینه به نظام جمهوری اسلامی تبدیل کردند و در سال های بعد با عَلم کردن فتنه 88 برای براندازی نظام جمهوری اسلامی گام برداشتند که البته باز هم این توطئه و خیانت آن ها با ناکامی مواجه شد؛ توطئه و خیانتی که بی تردید در هر مقطع و برهه ای انقلاب اسلامی را تهدید می کند و جلوگیری از آن هوشیاری و بصیرت نیروهای انقلاب را می طلبد.