سیلی سخت از حسینیه امام خمینی (ره)
اگر ماجرای میکونوس را به یاد ندارید، مختصری از آن را تعریف می کنیم تا یادتان بیاد و ربط آن را با ماجرای قطع رابطه شیخک های عرب منطقه خواهیم گفت.
خبرگزاری میزان -
به گزارش گروه سیاسی ، سال 1992 میلادی برابر با 1370 خورشیدی رستورانی در برلین پایتخت آلمان هدف اقدام تروریستی قرار گرفت. در این ترور چند نفر از چهره های سیاسی ضد انقلاب حضور داشتند.
رستوران میکونوس با شلیک رگبار تروریست ها، آرامش خود را از دست داد و 4 نفر از مشتریان آن به قتل رسیدند. این اقدام تروریستی به گردن ایران انداخته شد، در همان ساعات اولیه ترور و بدون هیچ تحقیق و بررسی ایران متهم شد.
تروریست ها پس از دستگیری، در سال 1993 دادگاهی شدند و حکم دادگاه آنها هم 3 سال بعد صادر شد. در حکم دادگاه آلمان ایران به عنوان کشوری که تروریسم دولتی را اعمال می کند، چند تن از مقامات ارشد کشورمان را در ماجرای اقدام تروریستی میکونوس متهم و حتی مجرم شناخت.
پس از صدور حکم که در آن نام رهبر معظم انقلاب، آیت الله هاشمی رفسنجانی، ولایتی وزیر خارجه وقت، فلاحیان وزیر اطلاعات وقت را متهم به نقش داشتن آنها در اقدام تروریستی کردند. این اقدام گستاخانه دادگاه آلمان واکنش تند جمهوری اسلامی ایران را به همراه داشت و در پی آن سفیر آلمان به وزارت خارجه فراخوانده و اعتراض شدید ایران به وی ابلاغ شد.
راهپیمایی اعتراض آمیز مردم ایران به ویژه در تهران و مقابل سفارت آلمان، موضع قدرت مردمی جمهوری اسلامی ایران را به رخ اروپایی ها کشید.
تنش های حکم دادگاه میکونوس بالا گرفت و در حمایت از آلمان 11 کشور اروپایی با اعلام همبستگی با آلمان سفرای خود را از تهران فراخواندند در مقابل سفرای جمهوری اسلامی ایران هم این کشورهای اروپایی را ترک کردند.
اقدام اتحادیه اروپا در قطع ارتباط سیاسی با ایران واکنش منطقی و مدبرانه رهبر انقلاب اسلامی را در پی داشت. ایشان در همین زمینه فرمودند؛«به وزارت امور خارجه دستور داده‌ام که رفتار دولت‌ها را در این نمایش بی‌معنی، به دقت ثبت کنند تا در حافظه تاریخی ملت ایران محفوظ بماند.»
در حالی که کشورهای اتحادیه اروپا که با ایران قطع رابطه سیاسی کرده بودند در انتظار التماس ایران برای بازگشت سفرای خود به تهران نشسته بودند، اما در این مدت قطع رابطه ،ایران هیچ ضعفی از خود نشان نداد بلکه با برگزاری تجمع و تظاهرات مردمی مقابل سفارت آلمان در تهران که با حضور جانبازان شیمیایی جنگ تحمیلی همراه بود، تروریسم و جنایتکار جنگی واقعی را به جهانیان نشان دادند. آلمان در جنگ صدام علیه ایران سلاح شیمیایی ارتش بعثی را تأمین می کرد.
پس از گذشت 10 ماه از ماجرای قطع رابطه اروپا با ایران، آنها که تصور می کردند به زودی ایران درخواست بازگشت سفرای اروپایی را می دهد، خود دست به کار شدند و تصمیم گرفتند به ایران بازگردند. اما رهبر معظم انقلاب دستور دادند که سفیر آلمان به ایران بازنگردد. دیگر سفرای اتحادیه اروپایی هم که اقدام ایران را غیر قابل باور می دانستند، بار دیگر با آلمان همراهی کردند و سفرای خود را به ایران بازنگرداندند.
چگونه بازگشتن سفرای اروپایی به ایران برای آنها به کابوسی تبدیل شده بود که به خاطر آن تفرعنی که داشتند نمی دانستند چگونه و با چه زبانی بازگردند. تغییر دولت در ایران فضای سیاسی مناسبی را برای آنها ایجاد کرد تا با درخواست بازگشتشان موافقت شود. اما بازگشت آنها یک شرط داشت. حضرت آیت الله خامنه ای دستور داده بودند اگر قرار است سفرای این کشورهای اروپایی به تهران بازگردند، سفیر آلمان باید آخرین نفری باشد که به ایران برمی گردد و همینگونه هم شد.
اصرار ایشان به تمکین اروپایی ها برای این بود که نشان دهند باید با چنین رفتارهای آنها چگونه رفتار کرد و خواسته خود را که به حق هم هست به آنها تحمیل نمود. چنین کشورهایی تاکنون رفتار مقتدرانه علیه خود را نچشیده اند و باید مزه آن زیر زبانشان باقی بماند.
حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی پس از گذشت 20 سال از ماجرای میکنوس در سال 1390 در دیدار مسئولین کشور بار دیگر با اشاره به دادگاه میکونوس فرمودند؛«اینجور نیست که ما حالا چون ایستادگی کردیم، چون استقامت به خرج دادیم، بگوئیم اینها (دشمنان) را سر لج آوردیم؛ نه. یک روزی در خطابه‌های مسئولینمان مناقب آمریکا ذکر می‌شد؛ همان روزها رئیس جمهور وقت آمریکا با سبکسری تمام، ایران را به عنوان محور شرارت معرفی کرد! یک روزی یکی از دولتهای اروپایی نسبت به جمهوری اسلامی اظهار علاقه و ارتباط و اینها می‌کرد؛ همان دولت سر قضیه‌ی قهوه‌خانه‌ی میکونوس دادگاه تشکیل داد، مسئولین درجه یک کشور را در آن دادگاه متهم کرد! دولتهای اروپایی با آنها همدست شدند، همه‌شان سفرای خود را از تهران فراخوانی کردند؛ اینها که یادمان نرفته. خواستند سیلی بزنند، البته سیلی سخت‌تری خوردند. از همین حسینیه آنچنان سیلی‌ای خوردند که بعد تا مدت‌ها دنبال علاجش بودند»!
اما ماجرای آل سعود و قطع ارتباط این رژیم با جمهوری اسلامی ایران شباهت های زیادی با ماجرای میکنووس دارد. البته درسی که رفتار ایشان با کشورهای اروپایی که با ایران قطع ارتباط کردند، این است که باید در مقابل چنین رفتارهایی قاطعانه و مقتدرانه برخورد کرد.
اکنون هم اتفاق مشابهی افتاده و این بار چند کشور ریزه میزه عربی منطقه در همراهی با پدر ناخلف خود اقدام به قطع رابطه با ایران کرده اند. سفرای خود را فراخوانده و سفرای کشورمان را باز گردانند.
بهانه آنها هم حمله به سفارت رژیم سعودی در تهران است که البته این اقدام به هیج عنوان قابل دفاع نیست بلکه محکوم است، اما مشکوک هم هست و باید هر چه بیشتر و دقیق تر روی آن کار کرد تا به نتیجه رسید.
اما شک نکنید که همین ها بدتر از کشورهای مهم اروپایی با دریوزگی به دست و پا می افتند و التماس بازگشت به ایران را خواهند کرد. کویت، بحرین، سودان، جیبوتی و خود رژیم آل سعود را دور هم جمع کنید، نه از نظر اقتصادی و نه از نظر سیاسی وزنه ای نیستند که بخواهند یا بتوانند کاری از پیش ببرند.
کشورهای مرتجع عربی منطقه که برخی از آنها سفرای خود را فراخوانده اند، هوس کرده اند که از حسینیه امام خمینی (ره) سیلی سختی را همانند کشورهای اروپایی نوش جان کنند. اگر می خواهند باز گردند عذرخواهی از رفتارهای زشت خود را هم باید همراه بیاورند.
انتهای پیام/
رستوران میکونوس با شلیک رگبار تروریست ها، آرامش خود را از دست داد و 4 نفر از مشتریان آن به قتل رسیدند. این اقدام تروریستی به گردن ایران انداخته شد، در همان ساعات اولیه ترور و بدون هیچ تحقیق و بررسی ایران متهم شد.
تروریست ها پس از دستگیری، در سال 1993 دادگاهی شدند و حکم دادگاه آنها هم 3 سال بعد صادر شد. در حکم دادگاه آلمان ایران به عنوان کشوری که تروریسم دولتی را اعمال می کند، چند تن از مقامات ارشد کشورمان را در ماجرای اقدام تروریستی میکونوس متهم و حتی مجرم شناخت.
پس از صدور حکم که در آن نام رهبر معظم انقلاب، آیت الله هاشمی رفسنجانی، ولایتی وزیر خارجه وقت، فلاحیان وزیر اطلاعات وقت را متهم به نقش داشتن آنها در اقدام تروریستی کردند. این اقدام گستاخانه دادگاه آلمان واکنش تند جمهوری اسلامی ایران را به همراه داشت و در پی آن سفیر آلمان به وزارت خارجه فراخوانده و اعتراض شدید ایران به وی ابلاغ شد.
راهپیمایی اعتراض آمیز مردم ایران به ویژه در تهران و مقابل سفارت آلمان، موضع قدرت مردمی جمهوری اسلامی ایران را به رخ اروپایی ها کشید.
تنش های حکم دادگاه میکونوس بالا گرفت و در حمایت از آلمان 11 کشور اروپایی با اعلام همبستگی با آلمان سفرای خود را از تهران فراخواندند در مقابل سفرای جمهوری اسلامی ایران هم این کشورهای اروپایی را ترک کردند.
اقدام اتحادیه اروپا در قطع ارتباط سیاسی با ایران واکنش منطقی و مدبرانه رهبر انقلاب اسلامی را در پی داشت. ایشان در همین زمینه فرمودند؛«به وزارت امور خارجه دستور داده‌ام که رفتار دولت‌ها را در این نمایش بی‌معنی، به دقت ثبت کنند تا در حافظه تاریخی ملت ایران محفوظ بماند.»
در حالی که کشورهای اتحادیه اروپا که با ایران قطع رابطه سیاسی کرده بودند در انتظار التماس ایران برای بازگشت سفرای خود به تهران نشسته بودند، اما در این مدت قطع رابطه ،ایران هیچ ضعفی از خود نشان نداد بلکه با برگزاری تجمع و تظاهرات مردمی مقابل سفارت آلمان در تهران که با حضور جانبازان شیمیایی جنگ تحمیلی همراه بود، تروریسم و جنایتکار جنگی واقعی را به جهانیان نشان دادند. آلمان در جنگ صدام علیه ایران سلاح شیمیایی ارتش بعثی را تأمین می کرد.
پس از گذشت 10 ماه از ماجرای قطع رابطه اروپا با ایران، آنها که تصور می کردند به زودی ایران درخواست بازگشت سفرای اروپایی را می دهد، خود دست به کار شدند و تصمیم گرفتند به ایران بازگردند. اما رهبر معظم انقلاب دستور دادند که سفیر آلمان به ایران بازنگردد. دیگر سفرای اتحادیه اروپایی هم که اقدام ایران را غیر قابل باور می دانستند، بار دیگر با آلمان همراهی کردند و سفرای خود را به ایران بازنگرداندند.
چگونه بازگشتن سفرای اروپایی به ایران برای آنها به کابوسی تبدیل شده بود که به خاطر آن تفرعنی که داشتند نمی دانستند چگونه و با چه زبانی بازگردند. تغییر دولت در ایران فضای سیاسی مناسبی را برای آنها ایجاد کرد تا با درخواست بازگشتشان موافقت شود. اما بازگشت آنها یک شرط داشت. حضرت آیت الله خامنه ای دستور داده بودند اگر قرار است سفرای این کشورهای اروپایی به تهران بازگردند، سفیر آلمان باید آخرین نفری باشد که به ایران برمی گردد و همینگونه هم شد.
اصرار ایشان به تمکین اروپایی ها برای این بود که نشان دهند باید با چنین رفتارهای آنها چگونه رفتار کرد و خواسته خود را که به حق هم هست به آنها تحمیل نمود. چنین کشورهایی تاکنون رفتار مقتدرانه علیه خود را نچشیده اند و باید مزه آن زیر زبانشان باقی بماند.
حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی پس از گذشت 20 سال از ماجرای میکنوس در سال 1390 در دیدار مسئولین کشور بار دیگر با اشاره به دادگاه میکونوس فرمودند؛«اینجور نیست که ما حالا چون ایستادگی کردیم، چون استقامت به خرج دادیم، بگوئیم اینها (دشمنان) را سر لج آوردیم؛ نه. یک روزی در خطابه‌های مسئولینمان مناقب آمریکا ذکر می‌شد؛ همان روزها رئیس جمهور وقت آمریکا با سبکسری تمام، ایران را به عنوان محور شرارت معرفی کرد! یک روزی یکی از دولتهای اروپایی نسبت به جمهوری اسلامی اظهار علاقه و ارتباط و اینها می‌کرد؛ همان دولت سر قضیه‌ی قهوه‌خانه‌ی میکونوس دادگاه تشکیل داد، مسئولین درجه یک کشور را در آن دادگاه متهم کرد! دولتهای اروپایی با آنها همدست شدند، همه‌شان سفرای خود را از تهران فراخوانی کردند؛ اینها که یادمان نرفته. خواستند سیلی بزنند، البته سیلی سخت‌تری خوردند. از همین حسینیه آنچنان سیلی‌ای خوردند که بعد تا مدت‌ها دنبال علاجش بودند»!
اما ماجرای آل سعود و قطع ارتباط این رژیم با جمهوری اسلامی ایران شباهت های زیادی با ماجرای میکنووس دارد. البته درسی که رفتار ایشان با کشورهای اروپایی که با ایران قطع ارتباط کردند، این است که باید در مقابل چنین رفتارهایی قاطعانه و مقتدرانه برخورد کرد.
اکنون هم اتفاق مشابهی افتاده و این بار چند کشور ریزه میزه عربی منطقه در همراهی با پدر ناخلف خود اقدام به قطع رابطه با ایران کرده اند. سفرای خود را فراخوانده و سفرای کشورمان را باز گردانند.
بهانه آنها هم حمله به سفارت رژیم سعودی در تهران است که البته این اقدام به هیج عنوان قابل دفاع نیست بلکه محکوم است، اما مشکوک هم هست و باید هر چه بیشتر و دقیق تر روی آن کار کرد تا به نتیجه رسید.
اما شک نکنید که همین ها بدتر از کشورهای مهم اروپایی با دریوزگی به دست و پا می افتند و التماس بازگشت به ایران را خواهند کرد. کویت، بحرین، سودان، جیبوتی و خود رژیم آل سعود را دور هم جمع کنید، نه از نظر اقتصادی و نه از نظر سیاسی وزنه ای نیستند که بخواهند یا بتوانند کاری از پیش ببرند.
کشورهای مرتجع عربی منطقه که برخی از آنها سفرای خود را فراخوانده اند، هوس کرده اند که از حسینیه امام خمینی (ره) سیلی سختی را همانند کشورهای اروپایی نوش جان کنند. اگر می خواهند باز گردند عذرخواهی از رفتارهای زشت خود را هم باید همراه بیاورند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *