زندگینامه "فریبا کوثری" + تصاویر

به گزارش گروه فرهنگی ، فریباکوثری (fariba kosari)بازیگر توانای سینما و تلویزیون متولد ۱ دی ماه ۱۳۴۵ در زاهدان است.گرچه در جوانی‌اش دوست داشته شغلی آرام‌تر مثل مهمانداری هواپیما را انتخاب کند اما سرنوشت او را به سمت بازیگری می‌آورد. بدون برنامه‌ریزی قبلی به این دنیا وارد می‌شد اما سعی می‌کند همه توانش را برای موفق شدن در این کار خرج کند.فریبا کوثری از بازیگران کم‌حاشیه‌ ی سینما و تلویزیون است.شروع فعالیتش از سال ۱۳۶۷ با فیلم تلویزیونی «چهره یک صهیونیست» از صدا و سیما بود.

 
او دانش آموخته بازیگری نیست اما می‌گوید کارش برایش صحنه آموختن بوده. فریبا کوثری قبلا در مصاحبه‌اش با «سیب‌سبز» گفته بود: «خوشحالم که با کارگردان‌های خوب و بزرگی کار کرده‌ام. مرحوم رسول ملاقلی‌پور، کمال‌تبریزی، مرحوم شهریار پارسی‌پور، جعفری جوزانی، داوود میرباقری، سهیلی‌زاده، مهدی فخیم‌زاده، تهمینه میلانی و همین‌طور بازیگران خوبی که از آن‌ها چیزهای بسیاری آموختم. آن موقع کلاس‌های بازیگری که نبود، تازه جنگ تمام شده بود و آموزش بازیگری هم جایگاه مشخصی نداشت. به همین دلیل سعی کردم از استادان بزرگ آن زمان یاد بگیرم. شاید شاگرد خوبی نبودم؛ ولی همه تلاشم را می‌کردم. من درکنار زنده‌یاد خسرو شکیبایی، مهدی هاشمی، فرامرز قریبیان، جهانگیرالماسی، مرحوم حمیده خیرآبادی، محمدعلی کشاورز و بزرگان دیگری که هرکدام دنیایی از تجربه بازیگری بودند، درس‌های زیادی یاد گرفتم.»

 
زندگی فریبا کوثری هم مثل تمامی ما فراز و فرود‌هایی داشته اما او می‌گوید: «زندگی را خیلی سخت نمی‌گیرم، به هر حال باید یک جوری زندگی کرد. هر کسی هم برای بهتر زندگی کردن روشی دارد. درست است که خیلی اتفاق‌ها دست من نیست ولی سعی می‌کنم تعداد حس و حال‌های خوبم بیشتر از لحظه‌های دلگیر‌ی‌ام باشد. هروقت هم افسرده می‌شوم، سر خودم را گرم می‌کنم؛ کلاس ورزش می‌روم و به دوستانی که مدتی است ندیدمشان سر می‌زنم. اگر فرصتی دست بدهد مسافرت می‌روم که معمولا هم شمال است و بالاخره زندگی ادامه دارد.»
 
او فرزندی ندارد اما رفتار مادرانه را در زندگی با برادر زاده‌هایش تجربه کرده است. خودش معتقد است: «اصلا مهم نیست که هیچ‌وقت مادر نبوده‌ام. یکسری واقعیت‌ها را در زندگی باید پذیرفت. اگر در ۱۸سالگی ازدواج می‌کردم، الان یک پسر ۲۰ ساله داشتم. مهم این است که اول باید خودم نقش را باور کنم تا مردم هم بتوانند باورش کنند. بعد هم البته فکر نمی‌کنم در مجموعه‌ای که به نسبت موفق است، فقط یک یا چند بازیگر نقش دارند.۲  تا بچه برادر دارم که عاشقانه دوست‌شان دارم؛ کیمیا ۱۴ ساله و پوریا ۱۱ ساله است که همه زندگی من و در واقع بچه‌های من هستند چون خیلی برای بزرگ‌شدن‌شان زحمت کشیده‌ام و فکر می‌کنم جزو معدود عمه‌هایی باشم که آن‌ها هم خیلی من را دوست دارند.»
 
 فیلم شناسی
فیلم ها
 
در مسیر تندباد (مسعود جعفری جوزانی، ۱۳۶۷)
صنوبرهای سوزان (عباس شیخ بابایی، ۱۳۶۸)
دندان مار (مسعود کیمیایی، ۱۳۶۸)
مرگ پلنگ (فریبرز صالح، ۱۳۶۸)
ابلیس (احمدرضا درویش، ۱۳۶۹)
جستجو در جزیره (مهدی صباغزاده، ۱۳۶۹)
نقش عشق (شهریار پارسی پور، ۱۳۶۹)
آواز تهران (کامران قدکچیان، ۱۳۷۰)
آقای بخشدار (خسرو معصومی، ۱۳۷۰)
خسوف (رسول ملاقلی پور، ۱۳۷۱)
نصف جهان (مرتضی شاملی، ۱۳۷۱)
پایان کودکی/ کودک قهرمان (کمال تبریزی، ۱۳۷۲)
یک داستان واقعی (ابوالفضل جلیلی، ۱۳۷۴)
نگاه (۱۳۸۳) سپیده فارسی
سوپراستار (۱۳۸۷)(تهمینه میلانی)
دل شکسته (۱۳۸۷) (علی رویین تن)
 
سریال ها
 
پنجره
معصومیت از دست رفته (داوود میرباقری )
بی گناهان (احمد امینی)
بی صدا فریاد کن(مهدی فخیم زاده)
دلنوازان(سعید سهیلی)
بانو
مختارنامه اثر( داوود میرباقری)
 
سقوط یک فرشته(بهرام بهرامیان و حمید بهرامیان)
 
پنجره(قدرت الله صلح میرزایی)
 
دیوار (سیروس مقدم)
 
یلدا (حسن میرباقری)

: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
/انتهای پیام/