مهندسان ایرانی به انواع ساخت و ساز تسلط دارند
خبرگزاری میزان - معاون وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه قیمت مصالح ساختمانی در کشور با کشورهای دیگر قابل رقابت است گفت: علت اینکه ساختمانهای سازگار با محیط زیست در ایران به ندرت ساخته میشود فرایندی است که بتوانیم این نوع ساختمانها را اقتصادی و همگانی کنیم.
به گزارش ، حامد مظاهریان با اشاره به حضور هیئتهای خارجی در کشور و اهمیت انتقال تجربیات بین ایران و کشورهای مختلف اظهار کرد: این همکاریها میتواند در حوزههای مختلفی صورت بگیرد و برای مثال در حال حاضر از نظر تولید مصالح ساختمانی در اوج فراوانی هستیم و میتوانیم این مصالح را به کشورهای همسایه از جمله افغانستان بفروشیم.
معاون امور مسکن و ساختمان وزیر راه و شهرسازی افزود: قیمت مصالح ساختمانی در کشور با کشورهای دیگر قابل رقابت است و برای مثال در جلسهای که با وزیر افغانستان داشتیم تمایل زیادی به استفاده از برندهای ساختمانی ایران در این کشور وجود داشت. بنابراین اینکه برندهای ساختمانی خوبی در ایران داریم فرصت مناسبی برای همکاری با سایر کشورهاست.
وی به وجود شرکتهای مهندسی معتبری با تجربه ۴۰ ساله در ایران اشاره کرد و افزود: چنین شرکتهایی پروژههای ساختمانی بزرگ کشور را انجام دادهاند و میتوانند مسئول تهیه طرحها در کشورهای دیگر باشند. همه این موارد زمینههایی است که میتوانیم در آنها با کشورهای دیگر همکاری داشته باشیم.
مظاهریان درباره نتایج دیدار با مسئولان کشور افغانستان در ماه گذشته توضیح داد: کشور افغانستان خواستار همکاری در زمینه مسکن، طرحهای مرتبط با آن و نظام تامین مالی شد و قرار شد در قالب کارگاههای تخصصی و شرکت در سمینارهایی که در ایران برگزار میشود زمینه ایجاد این همکاریها فراهم شود.
معاون وزیر راه و شهرسازی با اشاره به مشکلات مشابه دو کشور ایران و افغانستان در ساماندهی بافتهای میانی شهرها گفت: وزیران ایران و افغانستان در جلسه مشترک بر این نکته تاکید داشتند که بافتهای تاریخی باارزش نباید رها شوند و مسئولان افغانستان خواستار بهرهگیری از تجربیات و راهکارهای ایران برای احیای این بناها بودند.
مظاهریان در پاسخ به این سوال که «ایران تا چه اندازه برای ساخت ساختمانهای سازگار با محیط زیست از تجربه کشورهای پیشرفته بهره گرفته است؟» گفت: ساختمانهای سازگار با محیط زیست به آن گروه از ساختمانهایی گفته میشود که مصرف انرژی در آنها کاهش پیدا میکند و مصالح ساختمانی آنها به راحتی به طبیعت برمیگردند و آسیب کمتری به طبیعت میرسانند.
وی با بیان اینکه در ایران کاملا به دانش فنی این ساختمانها مسلط هستیم افزود: با این وجود اگر کشوری درخواست ساخت چنین ساختمانهایی را در کشور بدهد از آن استقبال میکنیم و حتما نکاتی برای آموختن هست ولی اینگونه ساختوسازها مقولاتی نیستند که در ایران با آنها آشنا نباشیم. مشکل ما فرایندی است که بتوانیم این نوع ساختمانها را اقتصادی و همگانی کنیم و طراحی این فرایند باید در کشور هدف باشد.
مظاهریان ادامه داد: مواردی مانند پنلهای خورشیدی امروزه در کشور وجود دارد و اینها خواستههایی نیستند که نتوانیم به آنها دست یابیم ولی مسئله اساسی این است که در کشوری مانند آلمان یک شرکت در ساختمانی خاص سرمایهگذاری میکند تا بتواند مصرف انرژی آن را کاهش دهد. در این فرایند ممکن است پنجرهها دو جداره شود، سقف عایق شود و تغییری در موتورخانه به وجود بیاید و هزینه تمام این اقدامات توسط همان شرکت انجام میشود اما بعد از اعمال این تغییرات هر چقدر میزان قبض برق و گاز آن ساختمان کاهش یابد صرفهجویی انجام شده با درصدی بین آن شرکت و صاحبان ساختمان تقسیم میشود.
معاون وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه با چنین روشی، هیچ گروهی به ویژه مالک ساختمان ضرر نمیکند افزود: چنین راهکاری نیازمند این است که شرکت درخواستکننده این فعالیتی توان مالی مناسبی داشته باشد و بتواند تسهیلاتی دریافت کند که از عهده مخارج آن بربیاید اما شرایط در ایران به گونه دیگری است.
وی افزود: در ایران با نرخهای بهرهای که وجود دارد این فرایند اقتصادی نیست و اگر شرکتی بخواهد در کوتاه مدت از این کار نفع ببرد امکانپذیر نیست. بنابراین این مسائل را باید حل کنیم تا ارتباط ایدهها با بنگاههای مالی و قوانین تقویت شود.
معاون امور مسکن و ساختمان وزیر راه و شهرسازی افزود: قیمت مصالح ساختمانی در کشور با کشورهای دیگر قابل رقابت است و برای مثال در جلسهای که با وزیر افغانستان داشتیم تمایل زیادی به استفاده از برندهای ساختمانی ایران در این کشور وجود داشت. بنابراین اینکه برندهای ساختمانی خوبی در ایران داریم فرصت مناسبی برای همکاری با سایر کشورهاست.
وی به وجود شرکتهای مهندسی معتبری با تجربه ۴۰ ساله در ایران اشاره کرد و افزود: چنین شرکتهایی پروژههای ساختمانی بزرگ کشور را انجام دادهاند و میتوانند مسئول تهیه طرحها در کشورهای دیگر باشند. همه این موارد زمینههایی است که میتوانیم در آنها با کشورهای دیگر همکاری داشته باشیم.
مظاهریان درباره نتایج دیدار با مسئولان کشور افغانستان در ماه گذشته توضیح داد: کشور افغانستان خواستار همکاری در زمینه مسکن، طرحهای مرتبط با آن و نظام تامین مالی شد و قرار شد در قالب کارگاههای تخصصی و شرکت در سمینارهایی که در ایران برگزار میشود زمینه ایجاد این همکاریها فراهم شود.
معاون وزیر راه و شهرسازی با اشاره به مشکلات مشابه دو کشور ایران و افغانستان در ساماندهی بافتهای میانی شهرها گفت: وزیران ایران و افغانستان در جلسه مشترک بر این نکته تاکید داشتند که بافتهای تاریخی باارزش نباید رها شوند و مسئولان افغانستان خواستار بهرهگیری از تجربیات و راهکارهای ایران برای احیای این بناها بودند.
مظاهریان در پاسخ به این سوال که «ایران تا چه اندازه برای ساخت ساختمانهای سازگار با محیط زیست از تجربه کشورهای پیشرفته بهره گرفته است؟» گفت: ساختمانهای سازگار با محیط زیست به آن گروه از ساختمانهایی گفته میشود که مصرف انرژی در آنها کاهش پیدا میکند و مصالح ساختمانی آنها به راحتی به طبیعت برمیگردند و آسیب کمتری به طبیعت میرسانند.
وی با بیان اینکه در ایران کاملا به دانش فنی این ساختمانها مسلط هستیم افزود: با این وجود اگر کشوری درخواست ساخت چنین ساختمانهایی را در کشور بدهد از آن استقبال میکنیم و حتما نکاتی برای آموختن هست ولی اینگونه ساختوسازها مقولاتی نیستند که در ایران با آنها آشنا نباشیم. مشکل ما فرایندی است که بتوانیم این نوع ساختمانها را اقتصادی و همگانی کنیم و طراحی این فرایند باید در کشور هدف باشد.
مظاهریان ادامه داد: مواردی مانند پنلهای خورشیدی امروزه در کشور وجود دارد و اینها خواستههایی نیستند که نتوانیم به آنها دست یابیم ولی مسئله اساسی این است که در کشوری مانند آلمان یک شرکت در ساختمانی خاص سرمایهگذاری میکند تا بتواند مصرف انرژی آن را کاهش دهد. در این فرایند ممکن است پنجرهها دو جداره شود، سقف عایق شود و تغییری در موتورخانه به وجود بیاید و هزینه تمام این اقدامات توسط همان شرکت انجام میشود اما بعد از اعمال این تغییرات هر چقدر میزان قبض برق و گاز آن ساختمان کاهش یابد صرفهجویی انجام شده با درصدی بین آن شرکت و صاحبان ساختمان تقسیم میشود.
معاون وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه با چنین روشی، هیچ گروهی به ویژه مالک ساختمان ضرر نمیکند افزود: چنین راهکاری نیازمند این است که شرکت درخواستکننده این فعالیتی توان مالی مناسبی داشته باشد و بتواند تسهیلاتی دریافت کند که از عهده مخارج آن بربیاید اما شرایط در ایران به گونه دیگری است.
وی افزود: در ایران با نرخهای بهرهای که وجود دارد این فرایند اقتصادی نیست و اگر شرکتی بخواهد در کوتاه مدت از این کار نفع ببرد امکانپذیر نیست. بنابراین این مسائل را باید حل کنیم تا ارتباط ایدهها با بنگاههای مالی و قوانین تقویت شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *