رویترز: بیکاری و فرار مغزها معضل این روزهای "افغانستان"
خبرگزاری رویترز نوشت: اوضاع نابهسامان اقتصادی در افغانستان منجر به این شده که تعداد زیادی از مردم به خصوص جوانان این کشور به امید دست یافتن به یک زندگی بهتر رای کشورهای اروپایی شوند.
خبرگزاری میزان -
به گزارش سرویس بین الملل "فرشید غیاثی" رییس اجرایی شرکت "نت- لینکس" به دلیل اینکه تعدادی از کارمندانش تصمیم دارند کشورشان را ترک کنند، تلاش میکند کارمندان شاغل در شرکت خود را حفظ کند.
رویترز نوشت: مهاجرت از کشور به معنی پذیرفتن خطر به دلیل شرایط نامناسب اقتصادی در کشور میباشد. نداشتن کار و شغلهای کم درآمد، وخیمتر شدن وضعیت امنیتی و معضل طالبان از چالشهای اساسی و از دلایل مهاجرت شهروندان است.
بنابر این گزارش، بیشترین کسانی که کشور را ترک میکنند، ساکنان شهرها هستند. آنهایی که کشور را ترک میکنند باید جلوشان گرفته میشد و انرژی آنها برای ساختن کشور صرف میشد.
در حالیکه افغانستان همواره تلاش کرده از جنگ خلاصی یابد. 15 سال حمایت جامعه جهانی همه برای بهبود وضعیت و ساختن افغانستان صورت گرفته است.
خسارتهای جبرانناپذیر مهاجرت جوانان
"سیراحمد قریشی" کارشناس مسایل اقتصادی و رییس اجرایی «غضنفر بانک» میگوید رفتن جوانان از افغانستان خسارتهای جبرانناپذیری را به کشور ما وارد میکند.
بهگفته وی تعداد زیاد کسانی که کشور را ترک میکنند، کمتر از 30 سال سن دارند و این واقعاً وحشتناک است. ما در افغانستان انسانهای تحصیلکرده و متخصص خیلی کم داریم.
مهاجرت 160 هزار نفر طی سال جاری
این گزارش میافزاید: براساس اطلاعات سازمان مهاجرت ملل متحد، در سال جاری بیش از 160 هزار نفر کشور را ترک کرده و به اروپا رفتهاند و اکثریت آنها در همین ماههای اخیر از کشور خارج شدند.
"ریچارد دانزیگر" از کارمندان سازمان بینالمللی مهاجرت میگوید: ممکن است کسانی که افغانستان را ترک کردهاند همه لیسانس نداشته باشند، اما در میان این مهاجران شمار بزرگ جوانانی وجود دارد که بخش فعال، طبقه موثر جامعه هستند که بهگونه سیل آسایی کشور را ترک میکنند».
خروج افغانستانیها روی گردش پول افغانی نیز تاثیر گذاشته است، اما قریشی میگوید که این مهم نیست، بهگفته وی مهمترین موضوع از دست رفتن نیروی کار و فرار مغزها از کشور است.
میخواهم زندگیم را نجات دهم
شخص دیگر که کتو شلوار به تن دارد و نمیخواهد نامی از وی برده شود میگوید: میدانم که رفتنم از کشور برای وطن خوب نیست، اما میخواهم با اینکار زندگی شخصیام را نجات دهم.
ظاهراً وی شغلی خوبی هم در یک مرکز قانونی دارد، اما در گذشته با ناتو کار کرده و از این بابت هراس دارد. وی آرزو دارد که از طریق خشکی ظرف چند روز به اروپا برود.
این شهروند افغانستانی میگوید: من مشکلات را درک میکنم، اما این تصمیم آخر من است. دولت افغانستان جوانان را تشویق میکند تا در کشور باقی بمانند، اما این پیام برای بسیاری از افغانها بیمفهوم است، زیرا پسران اکثر مقامهای دولتی افغانستان و افراد سرمایهدار در بیرون از کشور زندگی میکنند.
رییسجمهور غنی هفته گذشته گفت: فرزندان پولداری که در خارج تحصیل میکنند نباید خانه خود را فراموش کنند.
وی در گفتگو با صدای آلمان گفت: در صورتیکه افغانها در بیرون زندگی کنند ظرف شوی خواهند شد و حتی نمیتوانند بهعنوان طبقه متوسط شناخته شوند.
رویترز نوشت: در حالیکه تعدادی از افغانها راه قاچاق به سوی اروپا را در پیش گرفتهاند، تعداد دیگری از آنها که در کنفرانسها و یا سفرهای دولتی به بیرون از کشور میروند، دوباره به کشور باز نمیگردند.
"عصمت گلستانی" که رییس شرکت سنگ مرمر است میگوید شرکتش بهدلیل نبود افراد متخصص، خسارت زیادی دیده است.
وی میگوید: کارمندان متخصص که در نظام جدید در کشور بودند، امید آینده محسوب میشدند. این افراد نه تنها برای شرکتها بل برای کشور سرمایه بودند. آنها کامپیوتر، زبان و سیستم میدانستند و روش تجارت را بلد بودند.
وی ادامه میدهد: متاسفانه همه آنها کشور را ترک کرده و یا در حال ترک کردن هستند و این واقعا وحشتناک است. پیدا کردن جایگزین برای این افراد ناممکن و یک پروسه زمانبر است.
غیاثی مسوول شرکت نیت- لینکس میگوید، 4 کارمندش از کشور رفتهاند. همچنین 20 تن از 160 کارمند دیگرش که همه متخصص و فنی هستند، تصمیم دارند از کشور خارج شوند.
وی میگوید من تنها کاری که میتوانم برایشان انجام دهم، آرزوی موفقیت است. به گفته غیاثی، فرصتهای شغلی روز به روز محدود میشود، پروژهها ختم شدهاند و وی نگران است که چگونه گزینههای جایگزین برای کار را پیدا کند.
افزایش 40 درصدی میزان بیکاری
در ادامه این گزارش آمده است: دولت افغانستان بهعنوان نهاد مسوول هیچگونه آمار رسمی از شمار بیکاران ندارد. اما کارشناسان اقتصادی تخمین میزنند، میزان بیکاری به 40 درصد افزایش پیدا کرده است.
از طرف دیگر، کارشناسان مسایل اقتصادی برعکس بر این باورند که مهاجر شدن افغانها جنبههای مثبت نیز دارد. کسانی که به کشورهای خارج رفتهاند مطمئناً در آینده برای خانوادههای خود پول میفرستند و این به ثبات اقتصادی کشور کمک خواهد کرد.
مردم باید به دوست اعتماد کنند
"احمدشاه صالحی" معاون وزارت کار و امور اجتماعی میگوید، دولت تلاش کرده تا برنامههای معلوماتی و بعضی برنامههای کاری دیگر را راهاندازی کند. وی میگوید که مردم باید به دولت اعتماد کنند و صبر داشته باشند.
هشت صبح نوشت: "نصار احمد" دانشجوی دانشگاه کابل، به وعدههای دولت اعتماد ندارد. وی در یک فروشگاه مواد غذایی کار میکند و ماهانه 170 دلار درآمد دارد.
وی میگوید همین موضوع باعث شده که فعلاً از رفتن به خارج از کشور صرف نظر کند.
احمد افزود: به آینده اطمینان ندارد. هیچکس نمیداند که فردا چه اتفاقی روی خواهد داد، اما وی میگوید اگر من نتوانم کار بهتری پیدا کنم آنگاه ممکن است در تصمیم خود تجدید نظر کنم.
/
رویترز نوشت: مهاجرت از کشور به معنی پذیرفتن خطر به دلیل شرایط نامناسب اقتصادی در کشور میباشد. نداشتن کار و شغلهای کم درآمد، وخیمتر شدن وضعیت امنیتی و معضل طالبان از چالشهای اساسی و از دلایل مهاجرت شهروندان است.
بنابر این گزارش، بیشترین کسانی که کشور را ترک میکنند، ساکنان شهرها هستند. آنهایی که کشور را ترک میکنند باید جلوشان گرفته میشد و انرژی آنها برای ساختن کشور صرف میشد.
در حالیکه افغانستان همواره تلاش کرده از جنگ خلاصی یابد. 15 سال حمایت جامعه جهانی همه برای بهبود وضعیت و ساختن افغانستان صورت گرفته است.
خسارتهای جبرانناپذیر مهاجرت جوانان
"سیراحمد قریشی" کارشناس مسایل اقتصادی و رییس اجرایی «غضنفر بانک» میگوید رفتن جوانان از افغانستان خسارتهای جبرانناپذیری را به کشور ما وارد میکند.
بهگفته وی تعداد زیاد کسانی که کشور را ترک میکنند، کمتر از 30 سال سن دارند و این واقعاً وحشتناک است. ما در افغانستان انسانهای تحصیلکرده و متخصص خیلی کم داریم.
مهاجرت 160 هزار نفر طی سال جاری
این گزارش میافزاید: براساس اطلاعات سازمان مهاجرت ملل متحد، در سال جاری بیش از 160 هزار نفر کشور را ترک کرده و به اروپا رفتهاند و اکثریت آنها در همین ماههای اخیر از کشور خارج شدند.
"ریچارد دانزیگر" از کارمندان سازمان بینالمللی مهاجرت میگوید: ممکن است کسانی که افغانستان را ترک کردهاند همه لیسانس نداشته باشند، اما در میان این مهاجران شمار بزرگ جوانانی وجود دارد که بخش فعال، طبقه موثر جامعه هستند که بهگونه سیل آسایی کشور را ترک میکنند».
خروج افغانستانیها روی گردش پول افغانی نیز تاثیر گذاشته است، اما قریشی میگوید که این مهم نیست، بهگفته وی مهمترین موضوع از دست رفتن نیروی کار و فرار مغزها از کشور است.
میخواهم زندگیم را نجات دهم
شخص دیگر که کتو شلوار به تن دارد و نمیخواهد نامی از وی برده شود میگوید: میدانم که رفتنم از کشور برای وطن خوب نیست، اما میخواهم با اینکار زندگی شخصیام را نجات دهم.
ظاهراً وی شغلی خوبی هم در یک مرکز قانونی دارد، اما در گذشته با ناتو کار کرده و از این بابت هراس دارد. وی آرزو دارد که از طریق خشکی ظرف چند روز به اروپا برود.
این شهروند افغانستانی میگوید: من مشکلات را درک میکنم، اما این تصمیم آخر من است. دولت افغانستان جوانان را تشویق میکند تا در کشور باقی بمانند، اما این پیام برای بسیاری از افغانها بیمفهوم است، زیرا پسران اکثر مقامهای دولتی افغانستان و افراد سرمایهدار در بیرون از کشور زندگی میکنند.
رییسجمهور غنی هفته گذشته گفت: فرزندان پولداری که در خارج تحصیل میکنند نباید خانه خود را فراموش کنند.
وی در گفتگو با صدای آلمان گفت: در صورتیکه افغانها در بیرون زندگی کنند ظرف شوی خواهند شد و حتی نمیتوانند بهعنوان طبقه متوسط شناخته شوند.
رویترز نوشت: در حالیکه تعدادی از افغانها راه قاچاق به سوی اروپا را در پیش گرفتهاند، تعداد دیگری از آنها که در کنفرانسها و یا سفرهای دولتی به بیرون از کشور میروند، دوباره به کشور باز نمیگردند.
"عصمت گلستانی" که رییس شرکت سنگ مرمر است میگوید شرکتش بهدلیل نبود افراد متخصص، خسارت زیادی دیده است.
وی میگوید: کارمندان متخصص که در نظام جدید در کشور بودند، امید آینده محسوب میشدند. این افراد نه تنها برای شرکتها بل برای کشور سرمایه بودند. آنها کامپیوتر، زبان و سیستم میدانستند و روش تجارت را بلد بودند.
وی ادامه میدهد: متاسفانه همه آنها کشور را ترک کرده و یا در حال ترک کردن هستند و این واقعا وحشتناک است. پیدا کردن جایگزین برای این افراد ناممکن و یک پروسه زمانبر است.
غیاثی مسوول شرکت نیت- لینکس میگوید، 4 کارمندش از کشور رفتهاند. همچنین 20 تن از 160 کارمند دیگرش که همه متخصص و فنی هستند، تصمیم دارند از کشور خارج شوند.
وی میگوید من تنها کاری که میتوانم برایشان انجام دهم، آرزوی موفقیت است. به گفته غیاثی، فرصتهای شغلی روز به روز محدود میشود، پروژهها ختم شدهاند و وی نگران است که چگونه گزینههای جایگزین برای کار را پیدا کند.
افزایش 40 درصدی میزان بیکاری
در ادامه این گزارش آمده است: دولت افغانستان بهعنوان نهاد مسوول هیچگونه آمار رسمی از شمار بیکاران ندارد. اما کارشناسان اقتصادی تخمین میزنند، میزان بیکاری به 40 درصد افزایش پیدا کرده است.
از طرف دیگر، کارشناسان مسایل اقتصادی برعکس بر این باورند که مهاجر شدن افغانها جنبههای مثبت نیز دارد. کسانی که به کشورهای خارج رفتهاند مطمئناً در آینده برای خانوادههای خود پول میفرستند و این به ثبات اقتصادی کشور کمک خواهد کرد.
مردم باید به دوست اعتماد کنند
"احمدشاه صالحی" معاون وزارت کار و امور اجتماعی میگوید، دولت تلاش کرده تا برنامههای معلوماتی و بعضی برنامههای کاری دیگر را راهاندازی کند. وی میگوید که مردم باید به دولت اعتماد کنند و صبر داشته باشند.
هشت صبح نوشت: "نصار احمد" دانشجوی دانشگاه کابل، به وعدههای دولت اعتماد ندارد. وی در یک فروشگاه مواد غذایی کار میکند و ماهانه 170 دلار درآمد دارد.
وی میگوید همین موضوع باعث شده که فعلاً از رفتن به خارج از کشور صرف نظر کند.
احمد افزود: به آینده اطمینان ندارد. هیچکس نمیداند که فردا چه اتفاقی روی خواهد داد، اما وی میگوید اگر من نتوانم کار بهتری پیدا کنم آنگاه ممکن است در تصمیم خود تجدید نظر کنم.
/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *