ابعاد قدرت منطقهای ایران
خبرگزاری میزان - کشور یا کشورهای قدرتمند در سطح منطقه باید از مولفه‌ها و ویژگی‌هایی منحصر به فردی برخوردار باشند.
خبرگزاری میزان - 
به گزارش به نقل از روزنامه حمایت، «قدرت منطقهای» دارای تعاریف گوناگونی است و برای شناخت مولفه‌های آن،
ابتدا ضروری است روند تاثیرگذاری دولت‌های واجد چنین مولفه‌هایی بر معادلات
منطقهای ارزیابی و شناخته شود.
اهمیت این موضوع از آن جهت است که قدرت منطقهای علاوه بر تاثیرگذاری بر مسائل منطقه، حائز تاثیرات جهانی و بین‌المللی نیز می‌باشد.
از این رو، کشور یا کشورهای قدرتمند در سطح منطقه باید از مولفه‌ها و ویژگی‌هایی منحصر به فردی برخوردار باشند که به شرح زیر است:
1- برخورداری از منابع قدرت: منابع قدرت را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود: قدرت مادی و قدرت معنوی. قدرت مادی عبارت است از توان اقتصادی، نظامی، علمی، جمعیتی و... که هر کشور بر اساس توانایی خود در این حوزه‌ها دسته‌بندی می‌شود.
منظور از «قدرت معنوی» یا قدرت نرم، مجموعه هنجار‌ها و ارزش‌های حاکم بر کشور است که به تعبیر دیگر ایدئولوژی نام دارد.
ممکن است این ارزش‌ها با ارزش‌های پذیرفته شده در سطح بین الملل متفاوت باشد اما به لحاظ نفوذ آنها در سایر دولت‌ها و ملت‌ها از اهمیت برخوردار است.
هر دو منبع قدرت با شرایط جمهوری اسلامی در منطقه غرب آسیا منطبق است.
ایران از لحاظ قدرت مادی و معنوی دارای شرایطی است که از سایر کشورها منطقه متمایز می‌باشد.
مهمترین مولفه‌های قدرت مادی، «توان بالقوه اقتصادی، توان نظامی و توان علمی» است که در هر سه مورد، جمهوری اسلامی دارای توانمندی‌ها و قابلیت‌های چشمگیری است.
همچنین به لحاظ قدرت معنوی، اسلام سیاسی انقلاب اسلامی ایران، مبانی جدید و نوظهوری در ادبیات سیاسی بین‌الملل پدید آورده است.
2- الهام‌بخشی در منطقه: الهام‌بخشی یکی دیگر از مولفه‌های اثرگذاری کشورها قلمداد می‌شود.
از این منظر، قدرت‌های منطقهای می‌کوشند سایر دولت‌ها را به ادامه عمل یا سیاستی وادار نمایند که در راستای منافع اوست.
الهام‌بخشی جمهوری اسلامی در منطقه بر اساس جوهره گفتمان و گفتگو است و نه اعمال زور و تحمیل سیاست‌ها.
نکته اینجاست که به دلیل ساختار ضدسطله و ضدصهیونیستی، انقلاب اسلامی جذابیت فراوانی برای توده‌های مردم منطقه دارد و در عمل با الهام‌بخشی غرب در منطقه متفاوت است.
به عبارت گویاتر، غرب به واسطه حضور نظامی در منطقه دارای نفوذ است در حالی که آموزه‌های انقلاب اسلامی، الهام بخش گروه‌های مقاومت و جریان بیداری اسلامی می‌باشد.
3- تاثیرگذاری منطقهای: قدرت‌های منطقهای همواره بر جریان تحولات اثر گذاشته و دارای جهت‌دهی قابل توجهی در جریان امور هستند.
تغییر 180 درجه‌ای تحولات عراق و سوریه، تنها یک نمونه از میزان قدرت تاثیرگذاری منطقهای ایران است.
اذعان مقامات ارشد آمریکا به این امر خواندنی است.
هنری کسینجر استراتژیست ارشد سیاست خارجی ایالات متحده در اظهارات اخیر خود تصریح می‌کند که واشنگتن باید به تعامل با ایران بپردازد و آن را قوی‌ترین ظرفیت اقتصادی و نظامی در غرب آسیا می‌داند.
زبیگنیو برژینسکی دیگر استراتژیست خبره سیاست خارجی ایالات متحده که اتفاقاً ماجرای حمله به طبس نیز در دوران حضور او در سمت مشاور امنیت ملی کارتر به وقوع پیوست، به دولت جرج بوش و نومحافظه کاران هشدار داد که تنها راه پیش روی ایالات متحده تعامل با جمهوری اسلامی ایران و یادگیری قواعد زندگی در کنار تهران است.
هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه سابق آمریکا نیز در توصیه خود به دولتمردان کاخ سفید به آنان توصیه می‌کند واشنگتن باید در نهایت به این مسئله اذعان کند که ایران یک قدرت منطقهای است.
البته به این معنا نیست که دشمن در اهدافش و خصومتش با ایران تغییر جهت داده است.
4- مقبولیت و پذیرش از سوی کشورها: پذیرش بدین معناست که قدرت‌های منطقهای، از سوی کشورهای مختلف در سطح منطقه و بین‌الملل، به رسمیت شناخته شود.
یکی از نشانه‌های پذیرش، دعوت از قدرت‌های منطقهای برای مشارکت در حل و فصل اختلافات و بحران‌های منطقهای است و مشخصه چنین کشورهایی مشارکت و نقش‌آفرینی جدی در مدیریت منطقهای است.
سرگئی لاوروف، وزیر امورخارجه در این‌باره می‌گوید: «ایران بخشی از منطقه و یکی از مهمترین کشورهای منطقه است.
نمی توان امیدوار به حل مسائل موجود در منطقه بدون ایران بود.» درخواست کشورهای منطقه و جهان برای حضور در اجلاس سوریه و دیگر مناقشات منطقهای نشان‌دهنده مقبولیت و پذیرش نظامی اسلامی از سوی کشورهاست.
این مقبولیت در حصار کشورهای منطقه باقی نمانده و تصویب «قانون مقابله با ایران در نیم‌کره غربی» توسط کنگره آمریکا در سال 91 در واقع، اذعانی تلخ به قدرت بین‌المللی ایران است.
مولفه‌های فوق، ایران را بدون شک در رده یکی از قدرت‌های برتر منطقهای قرار داده است و با تکیه بر چنین جایگاهی است که تهدیدات گروه‌های تروریستی و تکفیری با قدرت و نظارت مثال‌‌زدنی تحت کنترل و مراقبت قرار دارد.
نمونه اخیر آن، اظهارات روز گذشته فرمانده سپاه پاسداران درباره اشراف بر تهدیدات و تحرکات تروریستی داعش است.
واقعیت آن است که گروه‌های تروریستی از جمله داعش حقیرتر و کوچک‌تر از آنند که بتوانند لطمه‌ای به اقتدار و امنیت ایران وارد آورند.
ایران کشوری قدرتمند در چهار شاخصه ذکر شده است که در مقابله با تهدیدات منطقهای اخیر، حتی از بخش کوچکی از توانایی‌های خود استفاده نکرده است.
قدرت نظامی و اقتدار اطلاعاتی ایران، از جمله سرنگون کردن و فرود آوردن پهپادهای دشمن، توان خیره‌کننده موشکی، ویژگی منحصر به فرد در جنگ الکترونیک و جنگ‌های چریکی و بسیاری دیگر از زوایای ناشناخته ماشین جنگی انقلاب اسلامی، در آزادسازی شهرهای بزرگ عراق و سوریه دخیل نبوده‌اند بلکه آنچه که ایران را پیروز جنگ‌های نیابتی منطقهای کرده است، فقط و فقط بخش کوچکی از نیروی عظیم راهبردی و نظامی ایران در قالب ماموریت‌های مستشاری است.
حضور ده‌ها کشور در ائتلاف به اصطلاح ضدداعش با استفاده از جنگنده‌های پیشرفته از یک سو و افتضاح حملات اخیر پاریس از سوی دیگر نشان می‌دهد قدرت واقعی را نباید تنها در سخت‌افزار نظامی تعریف نمود، بلکه قدرت عبارت است از ترکیب ایمان و معنویت که در سربازان این آب و خاک موج می‌زند.
هشدار رهبر انقلاب به کشورهای منطقهای حامی تروریست و فریب‌خوردگان تکفیری حرف اول و آخر نظام اسلامی در برخورد قاطع و بلادرنگ به تهدیدات امنیتی است، آنجا که فرمودند: «بنده خبرهایی دارم از اینکه دشمنان ما با همراهی برخی از مسئولان سفیه منطقه خلیج‌فارس - نه همه‌شان، بعضی - درصدد هستند که جنگ‌های نیابتی را به مرزهای ایران بکشانند.
پاسداران انقلاب اسلامی و همه پاسداران حریم امنیّت ملّی در سازمان‌های مختلف بیدارند، هوشیارند. این را بدانند که اگر شیطنتی صورت بگیرد، واکنش جمهوری اسلامی بسیار سخت خواهد بود.»
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
اهمیت این موضوع از آن جهت است که قدرت منطقهای علاوه بر تاثیرگذاری بر مسائل منطقه، حائز تاثیرات جهانی و بین‌المللی نیز می‌باشد.
از این رو، کشور یا کشورهای قدرتمند در سطح منطقه باید از مولفه‌ها و ویژگی‌هایی منحصر به فردی برخوردار باشند که به شرح زیر است:
1- برخورداری از منابع قدرت: منابع قدرت را می‌توان به دو دسته تقسیم نمود: قدرت مادی و قدرت معنوی. قدرت مادی عبارت است از توان اقتصادی، نظامی، علمی، جمعیتی و... که هر کشور بر اساس توانایی خود در این حوزه‌ها دسته‌بندی می‌شود.
منظور از «قدرت معنوی» یا قدرت نرم، مجموعه هنجار‌ها و ارزش‌های حاکم بر کشور است که به تعبیر دیگر ایدئولوژی نام دارد.
ممکن است این ارزش‌ها با ارزش‌های پذیرفته شده در سطح بین الملل متفاوت باشد اما به لحاظ نفوذ آنها در سایر دولت‌ها و ملت‌ها از اهمیت برخوردار است.
هر دو منبع قدرت با شرایط جمهوری اسلامی در منطقه غرب آسیا منطبق است.
ایران از لحاظ قدرت مادی و معنوی دارای شرایطی است که از سایر کشورها منطقه متمایز می‌باشد.
مهمترین مولفه‌های قدرت مادی، «توان بالقوه اقتصادی، توان نظامی و توان علمی» است که در هر سه مورد، جمهوری اسلامی دارای توانمندی‌ها و قابلیت‌های چشمگیری است.
همچنین به لحاظ قدرت معنوی، اسلام سیاسی انقلاب اسلامی ایران، مبانی جدید و نوظهوری در ادبیات سیاسی بین‌الملل پدید آورده است.
2- الهام‌بخشی در منطقه: الهام‌بخشی یکی دیگر از مولفه‌های اثرگذاری کشورها قلمداد می‌شود.
از این منظر، قدرت‌های منطقهای می‌کوشند سایر دولت‌ها را به ادامه عمل یا سیاستی وادار نمایند که در راستای منافع اوست.
الهام‌بخشی جمهوری اسلامی در منطقه بر اساس جوهره گفتمان و گفتگو است و نه اعمال زور و تحمیل سیاست‌ها.
نکته اینجاست که به دلیل ساختار ضدسطله و ضدصهیونیستی، انقلاب اسلامی جذابیت فراوانی برای توده‌های مردم منطقه دارد و در عمل با الهام‌بخشی غرب در منطقه متفاوت است.
به عبارت گویاتر، غرب به واسطه حضور نظامی در منطقه دارای نفوذ است در حالی که آموزه‌های انقلاب اسلامی، الهام بخش گروه‌های مقاومت و جریان بیداری اسلامی می‌باشد.
3- تاثیرگذاری منطقهای: قدرت‌های منطقهای همواره بر جریان تحولات اثر گذاشته و دارای جهت‌دهی قابل توجهی در جریان امور هستند.
تغییر 180 درجه‌ای تحولات عراق و سوریه، تنها یک نمونه از میزان قدرت تاثیرگذاری منطقهای ایران است.
اذعان مقامات ارشد آمریکا به این امر خواندنی است.
هنری کسینجر استراتژیست ارشد سیاست خارجی ایالات متحده در اظهارات اخیر خود تصریح می‌کند که واشنگتن باید به تعامل با ایران بپردازد و آن را قوی‌ترین ظرفیت اقتصادی و نظامی در غرب آسیا می‌داند.
زبیگنیو برژینسکی دیگر استراتژیست خبره سیاست خارجی ایالات متحده که اتفاقاً ماجرای حمله به طبس نیز در دوران حضور او در سمت مشاور امنیت ملی کارتر به وقوع پیوست، به دولت جرج بوش و نومحافظه کاران هشدار داد که تنها راه پیش روی ایالات متحده تعامل با جمهوری اسلامی ایران و یادگیری قواعد زندگی در کنار تهران است.
هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه سابق آمریکا نیز در توصیه خود به دولتمردان کاخ سفید به آنان توصیه می‌کند واشنگتن باید در نهایت به این مسئله اذعان کند که ایران یک قدرت منطقهای است.
البته به این معنا نیست که دشمن در اهدافش و خصومتش با ایران تغییر جهت داده است.
4- مقبولیت و پذیرش از سوی کشورها: پذیرش بدین معناست که قدرت‌های منطقهای، از سوی کشورهای مختلف در سطح منطقه و بین‌الملل، به رسمیت شناخته شود.
یکی از نشانه‌های پذیرش، دعوت از قدرت‌های منطقهای برای مشارکت در حل و فصل اختلافات و بحران‌های منطقهای است و مشخصه چنین کشورهایی مشارکت و نقش‌آفرینی جدی در مدیریت منطقهای است.
سرگئی لاوروف، وزیر امورخارجه در این‌باره می‌گوید: «ایران بخشی از منطقه و یکی از مهمترین کشورهای منطقه است.
نمی توان امیدوار به حل مسائل موجود در منطقه بدون ایران بود.» درخواست کشورهای منطقه و جهان برای حضور در اجلاس سوریه و دیگر مناقشات منطقهای نشان‌دهنده مقبولیت و پذیرش نظامی اسلامی از سوی کشورهاست.
این مقبولیت در حصار کشورهای منطقه باقی نمانده و تصویب «قانون مقابله با ایران در نیم‌کره غربی» توسط کنگره آمریکا در سال 91 در واقع، اذعانی تلخ به قدرت بین‌المللی ایران است.
مولفه‌های فوق، ایران را بدون شک در رده یکی از قدرت‌های برتر منطقهای قرار داده است و با تکیه بر چنین جایگاهی است که تهدیدات گروه‌های تروریستی و تکفیری با قدرت و نظارت مثال‌‌زدنی تحت کنترل و مراقبت قرار دارد.
نمونه اخیر آن، اظهارات روز گذشته فرمانده سپاه پاسداران درباره اشراف بر تهدیدات و تحرکات تروریستی داعش است.
واقعیت آن است که گروه‌های تروریستی از جمله داعش حقیرتر و کوچک‌تر از آنند که بتوانند لطمه‌ای به اقتدار و امنیت ایران وارد آورند.
ایران کشوری قدرتمند در چهار شاخصه ذکر شده است که در مقابله با تهدیدات منطقهای اخیر، حتی از بخش کوچکی از توانایی‌های خود استفاده نکرده است.
قدرت نظامی و اقتدار اطلاعاتی ایران، از جمله سرنگون کردن و فرود آوردن پهپادهای دشمن، توان خیره‌کننده موشکی، ویژگی منحصر به فرد در جنگ الکترونیک و جنگ‌های چریکی و بسیاری دیگر از زوایای ناشناخته ماشین جنگی انقلاب اسلامی، در آزادسازی شهرهای بزرگ عراق و سوریه دخیل نبوده‌اند بلکه آنچه که ایران را پیروز جنگ‌های نیابتی منطقهای کرده است، فقط و فقط بخش کوچکی از نیروی عظیم راهبردی و نظامی ایران در قالب ماموریت‌های مستشاری است.
حضور ده‌ها کشور در ائتلاف به اصطلاح ضدداعش با استفاده از جنگنده‌های پیشرفته از یک سو و افتضاح حملات اخیر پاریس از سوی دیگر نشان می‌دهد قدرت واقعی را نباید تنها در سخت‌افزار نظامی تعریف نمود، بلکه قدرت عبارت است از ترکیب ایمان و معنویت که در سربازان این آب و خاک موج می‌زند.
هشدار رهبر انقلاب به کشورهای منطقهای حامی تروریست و فریب‌خوردگان تکفیری حرف اول و آخر نظام اسلامی در برخورد قاطع و بلادرنگ به تهدیدات امنیتی است، آنجا که فرمودند: «بنده خبرهایی دارم از اینکه دشمنان ما با همراهی برخی از مسئولان سفیه منطقه خلیج‌فارس - نه همه‌شان، بعضی - درصدد هستند که جنگ‌های نیابتی را به مرزهای ایران بکشانند.
پاسداران انقلاب اسلامی و همه پاسداران حریم امنیّت ملّی در سازمان‌های مختلف بیدارند، هوشیارند. این را بدانند که اگر شیطنتی صورت بگیرد، واکنش جمهوری اسلامی بسیار سخت خواهد بود.»
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *