خدایا ما را یک لحظه به خودمان وامگذار
خدایا ما را یک لحظه به خودمان وامگذار
دوستی داشتیم به نام محمد ریش سفیدان. بچه با صفایی بود. نگاهش میکردی خندهات میگرفت. احتیاج نبود چیزی بگوید. یک بار در صف نماز جماعت ظهر، گویا حواسش نبوده و در رکعت دوم بی اختیار در سجده به جای ذکر عربی، به فارسی و بلند میگوید:«خدایا ما را یک لحظه به خودمان وامگذار!» که نماز خودش و اطرافیانش را خراب کرد. این عبارت بعد از آن ورد زبان بچهها شده بود. هر کجا و در هر کاری که غفلتی صورت میگرفت و ضرر آن بیشتر از منفعتش بود آن را به کار میبردند.
بیشتر بخوانید: