رویداد فرهنگی و هنری ایران باستان؛ تلاشی برای ترکیب زیبایی‌های سنتی با عناصر معاصر

طبق اعلام دبیرخانه رویداد فرهنگی و هنری ایران باستان، سیما اهوز، مدیر و کارگردان هنری رویداد فرهنگی و هنری ایران باستان در اختتامیه این رویداد که با نام «حس پرشیا» به مدت ۳ روز در محل کاخ سعدآباد برگزار شد، اظهار داشت: هنر و فرهنگ ایرانی از زمان سیلک کاشان، که یکی از قدیمی‌ترین مراکز تمدن در ایران به شمار می‌آید، تا پایان دوره صفویه، همواره در حال تحول و شکوفایی بوده است، در برگزاری رویداد ایران باستان تلاش شده تا میراث غنی این سرزمین با نگاهی نوین و مدرن بازآفرینی و معرفی شود و به نسل‌های آینده منتقل شود.

وی با اشاره به این نکته که موضوع طراحی پرفورمنس، کروگرافی و داستان حس پرشیا، داستانی جذاب و اسطوره‌ای است، گفت: در اصل، این رویداد فرهنگی تلاشی است برای ترکیب زیبایی‌های سنتی با عناصر معاصر، به گونه‌ای که نه تنها به تاریخ و ریشه‌های فرهنگی‌مان احترام بگذاریم، بلکه آن را به دنیای امروز نیز مرتبط کنیم، زیبایی و غنای هنر‌های باستانی را به شکلی نوین به نمایش بگذاریم و به مخاطب نشان دهیم که این میراث فرهنگی چقدر می‌تواند الهام‌بخش و جذاب باشد.

این مدیر هنری، افزود: تحلیل هنر و فرهنگ ایران از زبان ادبیات شعر و هنر‌های تجسمی، به ویژه در زمینه مدرن کردن هنر‌ها و موتیف‌های باستانی، موضوعی جذاب و عمیق است. از زمان سیلک، که یکی از قدیمی‌ترین مراکز تمدنی ایران به شمار می‌رود، تا پایان دوره ساسانیان، هنر و فرهنگ ایرانی همواره تحت تأثیر تحولات اجتماعی، سیاسی و مذهبی قرار داشته است، بر اساس همین دوره تاریخی و در این رویداد شعر و موسیقی، توسط علیرضا احمدی نیا  نوشته و اجراء شد که بر اساس پیدایش هنر توسط درک و مفهوم عشق بود.

اهوز ادامه داد: در این دوران، موتیف‌های باستانی به‌عنوان نماد‌هایی از هویت ملی و فرهنگی ایرانیان، در آثار هنری و ادبیات تجلی یافته‌اند. شعر فارسی، با غنای زبانی و مفهومی خود، به‌ویژه در دوره‌های مختلف، توانسته است این موتیف‌ها را به‌خوبی بازتاب دهد. شاعران بزرگ ایرانی، مانند فردوسی و حافظ، با استفاده از عناصر فرهنگی و تاریخی، به خلق آثار ماندگاری پرداخته‌اند که نه‌تن‌ها زیبایی‌شناسی خاصی دارند، بلکه به انتقال مفاهیم عمیق فرهنگی نیز کمک کرده‌اند.

این ایده پرداز بیان داشت: هنر‌های تجسمی نیز در این دوران، با استفاده از نماد‌ها و موتیف‌های باستانی، به‌ویژه در معماری و نقاشی، به مدرنیته نزدیک شده‌اند. این روند، نشان‌دهنده تلاش هنرمندان برای حفظ هویت فرهنگی در عین نوآوری و خلاقیت است. به‌طور کلی، تحلیل این دوره از هنر و فرهنگ ایران، می‌تواند به درک عمیق‌تری از پیوند‌های تاریخی و فرهنگی ما کمک کند و نشان دهد که چگونه هنر می‌تواند به‌عنوان ابزاری برای بیان هویت و تاریخ یک ملت عمل کند.

اهوز همچنین گفت: امید است که این تلاش‌ها بتواند به حفظ و ترویج فرهنگ غنی ایران کمک کند و نسل‌های آینده را به شناخت و احترام به این هنر‌ها ترغیب نماید.

انتهای پیام/