سریال «طوبی»؛ مثلثی از عشق، تنفر و قدرت/ مخاطبان قصههای تلخ و با محوریت زن را دوست دارند
اعظم کبودیان بازیگر نقش مادر خانواده «هامون» در سریال «طوبی» در گفتوگو با میزان ضمن معرفی خود درباره نحوه حضورش در عرصه بازیگری اظهار داشت: متولد کرمانشاه هستم، در سال ۸۱ در آموزشگاه «کوشا فیلم» دورههای هنری و سینمایی را گذراندم و دو سال بعد وارد دانشگاه شده و در رشته کارگردانی به تحصیل پرداختم. در سال ۸۳ الی ۸۴ برای سریال «یوسف پیامبر» معرفی شدم. اولین کار تصویری من در سریال «یوسف پیامبر» و پس از آن فیلم «فراموشی» به کارگردانی مسعود مددی بود. سپس در فیلم «مرگ عوضی» به کارگردانی غلامرضا رمضانی به ایفای نقش پرداختم.
کبودیان ادامه داد: در سالهای بعد فعالیتم در عرصه بازیگری در سریالها و فیلمهای دیگری چون «قصههای خدا»، «شادروان»، «سوران» و «آتش در گلستان»، «سقوط» و «۸۷ متر» استاد کیانوش عیاری که متاسفانه تاکنون به پخش نرسیده کار بازیگری را ادامه دادم و در سال ۸۶ برنده جایزه نمایشنامه «بیوههای غریب» از جشنواره رضوی شدم و در تئاتر «آنتیگونه» هم روی صحنه رفتم.
بازیگر زن سریال پرمخاطب «طوبی» که این شبها از شبکه یک سیما روی آنتن رفته است، در پاسخ به این پرسش که چگونه به این پروژه و سریال معرفی شده است، اظهار کرد: ایفای نقش در سریال «طوبی» دومین همکاری من با سیدحامد حسینی تهیهکننده این سریال بود. اولین همکاری ما در سریال تلویزیونی «آتش در گلستان» بود که به زندگی خانم مرضیه دباغ میپرداخت و متاسفانه در شرایطی روی آنتن رفت که مخاطب نتوانست با این سریال به خوبی ارتباط برقرار کند.
بازیگر نقش اکرم در سریال «طوبی» درباره چالشهای این نقش تاکید کرد: ایفای نقش در کاراکتر اکرم چالشهایی بسیاری برای من داشت، اما اینکه میبینم مخاطبان تلویزیون و رسانه ملی، ارتباط خوبی با این نقش برقرار کردهاند باعث خوشحالی من است. در طول بازی در سریال «طوبی» تمام سعی خود را انجام دادم تا نقش اکرم به عنوان مادر خانواده برای مخاطب باورپذیر باشد.
وی به دوری ۸ساله خود از دنیای بازیگری اشاره کرد و گفت: در سال ۹۱ و هنگامی که پسرم به دنیا آمد، به مدت هشت سال حرفه بازیگری را کنار گذاشتم، زیرا اولویت را فرزندم میدانستم و بعد از آنکه پسرم تا حدی بزرگ شد و به مدرسه رفت کار بازیگری را با ایفای نقش در سریال «۸۷ متر» کیانوش عیاری از سر گرفتم.
کبودیان تصریح کرد: طی ۲۰ سال فعالیت هنری و سینمایی، مطالعات، آموختهها و تجربیاتی که از بزرگان این عرصه کسب کرده بودم، سبب شد به یک تعریف جامع و کوتاه مبنی بر اینکه بازیگری بخشی از تجربه زیستی است و بخش دیگر آن واکنش هوشمند به محرکهای خیالی است، رسیدم و نتیجه ۱۲ سال تجربه مادر بودن سبب شد تا بتوانم به حس و حال مادرانه اکرم در سریال «طوبی» برسم.
بازیگر سریال یوسف پیامبر افزود: ایفای نقش اکرم برایم اصلا کار راحتی نبود. متاسفانه خیلی دیر به گروه بازیگران سریال طوبی ملحق شدم و در زمان پیش تولید در کنار تیم بازیگران سریال» طوبی» حضور نداشتم و زمانی برای ایفای نقش به این مجموعه اضافه شدم که یک هفتهای بود فیلمبرداری این سریال آغاز شده بود.
وی افزود: یک روز پیش از اینکه جلوی دوربین بروم از من دعوت شد تا برای حضور در سریال «طوبی» با این پروژه همکاری کنم و به همین دلیل پیش زمینه قبلی در مورد فیلمنامه و نقش اکرم نداشتم. امیر جهانی نویسنده فیلمنامه سریال «طوبی» به صورت کلی قصه را برایم توضیح داد و به همین دلیل در روزهای آغازین فیلمبرداری کمی با چالش روبهرو بودم و در ادامه و به مرور با نقش اکرم ارتباط گرفتم.
چادرهایی که خاطرات دهه پنجاه را زنده کرد
کمبودیان ضمن اشاره به این موضوع که سن ازدواج در دورهای که قصه سریال «طوبی» راوی آن است، پایین بوده و بانوان در سنین نوجوانی مادر بودن را تجربه میکردند افزود: این سریال روایت کننده دهه ۵۰ در ایران است، سن ازدواجش دختران این دهه عموماً زیر ۱۵ سالگی بوده است و طبیعتاً دختری که زیر ۱۵ سالگی ازدواج میکند تا سن ۳۵ سالگی چند فرزند ۱۸ الی ۲۰ سال و گاهی بزرگتر هم میتواند داشته باشد. نکتهای که ما امروز به فراموشی سپردهایم این است که مادران دهه ۵۰ مادرانی بسیار جوان بودند، چون سن ازدواج در آن زمان بسیار پایین بوده و اگر این اتفاق در این سریال به این شکل دیده شده که مادر طوبی؛ مادری بسیار جوان است، کاملاً درست و منطقی و بر اساس روایت همان دهه پیش رفته است. به عنوان یک مثال عینی، اولین نوه مادر من در سن ۳۲ سالگی به دنیا آمد و این امر در زمان خود امری بسیار طبیعی بود.
کبودیان درباره پوشش و حجاب اکرم در سریال «طوبی» گفت: حجاب اکرم در این سریال بسیار متفاوتتر از بقیه بازیگران زن سریال بود؛ به خاطر میآورم که در روز اول مدل پوشیدن چادر را بلد نبودم، اما به مرور و با دیدن فیلمها و عکسهایی از دهه ۵۰ و نوع پوشش و سر کردن چادر بانوان در آن دوران، توانستم به پوشش چادر در دهه ۵۰ نزدیک شوم.
وی ادامه داد: شیوه پوشیدن چادر در دهه ۵۰ به شکلی بود که من از آن اطلاع چندانی نداشتم و به خوبی به خاطر میآورم که یک روز بعد از فیلمبرداری، حامد حسینی مرا صدا زد و گلهمند بود از اینکه چادرم را درست نپوشیدهام. بعد از این اتفاق بود که تحقیق کرده و از مادرم سوالاتی را درباره نحوه پوشیدن چادر و حجاب در دهه ۵۰ پرسیدم. حتی در گوگل سرچ کردم و کتابهایی را خوانده و عکسهایی را دیدم تا بتوانم دقیقاً مطابق همان زمان و به شکل دهه ۵۰ چادر به سر کنم. خوشبختانه در این مسئله موفق بودم و کامنتهای فراوانی در این باره دریافت کردم که همگی به این موضوع اشاره داشتند که من توانستهام مانند زنان دهه ۵۰ چادر بپوشم و مخاطب را به همان دوران بردهام.
مثلثی از عشق، تنفر و قدرت
وی در پاسخ با این پرسش که آیا قصه سریال «طوبی» از نظر شما به عنوان بازیگر، قصه تلخی بوده است و به چه دلیل با وجود این حجم از تلخ بودن مخاطب با آن ارتباط خوبی برقرار کرده است، گفت: سریال «طوبی» اقتباسی از کتاب «اربعین طوبی» است که در تیتراژ نیز به آن اشاره شده و با قلم سیدحسین امیرجهانی نگارش شده است. سریال «طوبی» ساختار بسیار درستی دارد و توانسته مثلثی از عشق، تنفر و قدرت را به زیبایی به تصویر بکشد.
این بازیگر ادامه داد: یکی از برترین تواناییهای این سریال، قلاباندازی و یا کنش در هر قسمت با طرح سوالات در ذهن مخاطب است. در ابتدای قصه مخاطب شاهد اتفاقات ناگواری در سریال است؛ پدر طوبی به شکل ناخواستهای درگیر اتفاقاتی شده و جان خود را از دست میدهد. فرار طوبی به عراق، آواره و دستگیر شدن مادر و خواهران این شخصیت و در ادامه داستانهایی که طوبی با آنها در عراق دست و پنجه نرم میکند، به بار درام این سریال کمک کرده تا بتواند با مخاطب ارتباط بهتری برقرار کرده و آنها را با خود همراه کند.
وی تصریح کرد: عمدتاً سریالهایی که قهرمانهای قصه زن بوده و روایت تلخی هم داشته باشند، مورد توجه و علاقه مخاطبان قرار میگیرد. مصداقی میتوان به سریال «پس از باران» کار سعید سلطانی که در زمان خود بسیار مورد توجه قرار گرفت و یا سریالهای «جیران» و «شهرزاد» و «خاتون» در شبکه نمایش خانگی و فیلم سینمایی «میم مثل مادر» اشاره کرد که به دلیل قهرمان زن داستان مورد علاقه مخاطبان بوده و هست.
کبودیان افزود: خوشحالم که سریال «طوبی» جزو یکی ار سریالهای پرمخاطب این روزهای تلویزیون محسوب میشود و در رده پربینندهترین سریالهای تلویزیونی قرار گرفته است.
قصههای خوب مخاطبان را به سمت تلویزیون میکشاند
بازیگر سریال «آتش در گلستان» درباره تلویزیون به عنوان پربینندهترین مدیوم اظهار کرد: تلویزیون در سالها و یا دهه اخیر از پرمخاطب بودن فاصله گرفته که این فاصله تلویزیون با مردم دلایل زیادی دارد که کارشناسان باید به این دلایل پرداخته و آن را بررسی کنند، اما به شخصه معتقدم که تلویزیون بیش از سینما و شبکه نمایش خانگی میتواند در دیده شدن بازیگر موثر باشد.
کبودیان ادامه داد: به عنوان بازیگر و کسی که دو دهه در عرصه هنر، سینما و تلویزیون فعالیت دارد میتوانم درباره این شکافی که بین مردم و تلویزیون ایجاد شده است، اظهار نظر کنم و بگویم که این شکاف و دوری مخاطبان از برنامهها و خصوصا سریالهای تلویزیونی دو دلیل دارد؛ مشکل اول در سریالهای سالهای اخیر فقر فیلمنامه وعدم کشش و جذابیت در متن آثار تلویزیونی است. فیلمنامهنویسان سراغ اتفاقات و چالشهایی میروند که برای عموم مردم ملموس نیست و با دغدغهها و علاقهمندیهای اغلب مخاطبان فاصله دارد و در عین حال آثار تلویزیونی از فقر تفکر و اندیشه رنج میبرد. دلیل بعدی هم میتوان به این مورد اشاره کرد که شبکه نمایش خانگی با دادن خدمات خوب به مخاطبان و دسترسی آسان به تمامی فیلمها و سریالها توانسته مخاطبان بسیاری را به سمت خود بکشاند و این دلایل از اصلیترین دلیلها برای کاهش مخاطبان آثار تلویزیونی هستند.
وی در پایان به استقبال خوب مخاطبان از سریال «طوبی» اشاره داشت و تصریح کرد: بازخوردهای قابل توجه مخاطبان از سریال «طوبی» سبب قوت گرفتن این نظر میشود که مخاطبان همچنان دوستداران تلویزیون هستند و میخواهند تلویزیون هم با سریالهای خوب مهمان خانههای آنها باشد. امیدوارم در آینده بیشتر به تلویزیون توجه شده و با فیلمنامههای قویتر و پروژههای بزرگتر، تلویزیون بار دیگر به دوران اوج خود بازگردد. رسانه ملی رسانه همه مردم ایران است و نباید با سختگیری نسبت به هنرمندان باعث افت کیفیت سریالها و مجموعههای تلویزیونی شد. خواسته قلبی همه ما این است که محتوایی در خور مردم این سرزمین تولید و ارائه کنیم و امیدوارم این روند صعودی در تلویزیون ادامه داشته باشد.
انتهای پیام/
مگه می خواهید مردم رو روانی کنید. اون موقعی که ستایش پخش می شد همه خدا خدا می کردند
زودتر تموم بشه ، که فصل دومش پخش شد ، خدا رحم کنه به مردم این فیلم قراره تا چند فصل با اعصاب و روان مردم بازی کنه . یه فیلم طنز تو همین ساعت بذارید شبکه دو تا مردم خودشون انتخاب کنند نه اینکه کل تلویزیون رو خالی کنید تا همه مجبور باشن بشینند پای این فیلم