همیشه همه چیز تحت کنترل نیست/ «آن سوی ابرها» خطرپذیری برای تجربه کردن واقعی زندگی است

مهدی برق‌زدگان تهیه‌کننده و کارگردان انیمیشن «آن سوی ابرها» در گفت‌وگو با میزان درباره شکل‌گیری ایده این انیمیشن گفت: ایده این اثر و فیلمنامه آن در سال نود و پنج شکل گرفت. در ابتدا ما هدفی برای ساخت داستان نداشتیم و کار را با طراحی یک جهان فانتزی شروع کردیم. آسمانی پر از بادبادک‌ها که هر کدام از آن‌ها شکل یک حیوان است. سایه این بادبادک‌ها روی ابرها همان حیواناتی است که بادبادک‌ها شبیه‌شان هستند. چون در فرآیند بادبادک بازی آن شخصی که بادبادکش بالاتر از بقیه می‌رود، موفق‌تر است، پس بادبادک‌ها تمایل دارند بالاتر پرواز کنند و از این دست مسائل. بعد با همین قوانین شروع به شخصیت‌پردازی کردیم و فیزیک و فانتزی را گسترش دادیم. مثلا چه می‌شود اگر بادبادکی دوست نداشته باشد بالا برود؟ چرا نباید بالا برود؟ بالا بودن چه فوایدی برای بادبادک‌ها دارد؟ در نهایت به درامی قابل قبول رسیدیم و از آن نتیجه نهایی را گرفتیم و نگارش فیلمنامه آغاز شد. 

وی درباره پروسه تولید انیمیشن «آن سوی ابرها» توضیح داد: کار فیلمنامه به همراه کانسپت ها، شخصیت پردازی، استوری بورد و انیماتیک در همان سال‌ها انجام شد. ولی متاسفانه شرایط تولید آن مهیا نشد. در سال گذشته با توصیه یکی از دوستان مدارک این انیمیشن را برای مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی فرستادم. پروژه به لحاظ فنی کار بزرگی برای بنده نداشت و فرآیند تولید را مثل آثار قبلی یکنفره انجام دادم. از چالش‌های این پروژه شخصیت‌های متعدد و متنوع این اثر است. همچنین فقدان عناصر بصری منحصر به فرد در تصاویر زمینه، طراحی میزانسن را بسیار دشوار می‌کرد. وزش باد دائمی و تاثیر آن بر شخصیت‌ها از چالش‌های پویانمایی و متحرک‌سازی این اثر بود. در این انیمیشن با توجه به تکنیک نقاشی گونه آن فرصت بیشتری برای پرداختن به نور و داستان گویی به وسیله نور پیدا کردم که تجارب جدیدی برای من به حساب می‌آید. 

کارگردان «آن سوی ابرها» درباره موضوع انیمیشن خود مطرح کرد: فکر می‌کنم تولید این انیمیشن حدود دو و نیم ماه طول کشید و اواسط کار به مدت دو ماه روی پروژه دیگری کار کردم که کار این انیمیشن را متوقف کردم. موضوع انیمیشن هم در مورد خطرپذیری برای تجربه کردن واقعی زندگی است. همیشه همه چیز تحت کنترل نیست ولی در بحران‌ها و شرایط سخت هم همچنان می‌توان از زندگی لذت برد و اینکه آسیب‌ها و خسارت‌ها، اجتناب ناپذیر و جزیی از فرآیند تجربه زیستی است. 

برق زدگان در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره همکاری با مرکز گسترش توضیح داد: اگر چه این اولین پروژه‌ای است که بصورت تهیه کننده با این سازمان همکاری می‌کنم اما پیشتر هم با این سازمان همکاری داشتم. در کل از اینکه با این نهاد همکاری می‌کنم خوشحال هستم. 

وی افزود: نکته‌ای که لازم است اینجا ذکر کنم این است که با بودجه‌هایی که برای تولید آثار هنری در این نهاد و نهادهای شبیه آن در نظر گرفته می‌شود، عملا امکان تولید آثار هنری و انعکاس اوج توانایی هنرمندان در آن‌ها سلب می‌شود. بیشتر فیلم‌های فاخر با حجمی نجومی از کار و پرداخت انجام می‌شوند و بی‌تعارف عرصه چنین فیلم‌هایی در سینمای انیمیشن ما به شدت خالیست. گاهی آرزو می‌کنم که‌ای کاش شرایطی می‌داشتم که می‌توانستم یک سال پیاپی بر روی یک پروژه کوتاه کار کنم تا تمام توانایی‌هایم را در قالب یک اثر فاخر به نمایش گذاشته و سینمای کشورمان را در این مسیر ارتقا دهم. مگر چقدر بودجه برای ایجاد چنین جریاناتی لازم است؟ 

این تهیه‌کننده و کارگردان درباره برنامه خود برای پخش و نمایش این انیمیشن بیان کرد: پخش انیمیشن‌های قبلی را خودم برعهده داشتم. پیگیری زیادی در این زمینه لازم است و گاهی حجم زیادی از نامه‌نگاری صورت می‌گرفت. البته این انیمیشن‌ها مستقل بودند و همه امتیازات آن‌ها متعلق به خودم و دوستانم بود. حالا به دلیل موفقیت‌های آن‌ها به جشنواره‌های زیادی دعوت می‌شوم، از هزینه ثبت نام معاف می‌شوم یا تخفیف می‌گیرم. با این وجود دوست دارم با پخش کننده‌های خارجی و داخلی کار کنم و کار با آن‌ها را هم تجربه کنم. واقعیت این است که خیلی برای شرکت در جشنواره‌ها ذوق ندارم و بیشتر دوست دارم انرژی و زمانم را صرف ساختن فیلم بعدی خود کنم.  

برق‌زدگان در پایان درباره برنامه‌های آینده خود گفت: من ایده‌های زیادی دارم که مثل همین پروژه پیش تولید آن‌ها را آماده کرده‌ام و گاهی حتی آن‌ها را بروز می‌کنم. ایده‌های زیادی هم به ذهنم می‌رسد که در زمان‌های بیکاری روی آن‌ها کار می‌کنم. از هر چیز جدیدی که می‌آموزم به شدت هیجانزده می‌شوم که آن را جایی استفاده کنم یا برایش فیلمی بسازم.

انتهای پیام/