کمک هوایی به ساکنان غزه؛ ژست بشردوستانه حامیان غربی رژیم صهیونیستی

خبرگزاری میزان – به موازات دشوار شدن ارسال زمینی کمک‌های بشردوستانه به‌ویژه مواد غذایی و دارو به غزه در پی حملات بی‌وقفه و مانع‌تراشی‌های رژیم صهیونیستی طی بیش از پنج ماه گذشته، گزینه ارسال هوایی کمک‌ها به غزه تحت محاصره، جدی‌تر شده است.

قتل‌عام پنجشنبه، ۱۰ اسفند رژیم صهیونیستی در خیابان الرشید غزه که با نام کشتار آرد (به دلیل قتل‌عام فلسطینی‌های ایستاده در صف دریافت آرد و موادغذایی) شناخته می‌شود، گزینه توزیع هوایی مواد غذایی برای ساکنان غزه را بیش از هر زمان دیگری از آغاز جنگ و تایید استفاده رژیم صهیونیستی از گرسنگی به‌عنوان سلاحی علیه مردم غزه، در دستور کار قرار داده است.

توزیع هوایی مواد غذایی برای ساکنان غزه همچنین واقعیت دیگری را تایید کرد؛ این منطقه بزرگ‌ترین زندان روباز جهان است.

اقدام اردن برای ارسال کمک‌های هوایی به غزه

اردن و غزه تقریبا تعداد یکسانی از فلسطینی‌ها را در خود جای داده‌اند؛ بیشتر آوارگان فلسطینی که در سازمان ملل ثبت نام کرده‌اند، دارای گذرنامه اردنی هستند و برای اردنی‌ها موضوع فلسطین یک موضوع بسیار حساس و پیچیده است.

از این رو، اردن از نخستین روز‌های اعمال محاصره کامل بر غزه، ارسال هوایی کمک‌های خود به‌ویژه کمک‌های دارویی به جنوب غزه را در دستور کار قرار داد و از این طریق، موانع رژیم صهیونیستی در مسیر کمک‌رسانی را دور زد.

اکنون با گذشت پنج ماه از زمان آغاز جنگ و مسدود شدن عملی مسیرهای کمک‌رسانی به غزه، اردن شاهد اعلام آمادگی کشور‌های مختلف برای ارسال هوایی مواد غذایی به غزه است.

همدستان عامل ایجاد قحطی در غزه، مدعیان ارسال کمک‌های هوایی

حامیان رژیم صهیونیستی و در راس آن‌ها آمریکا، طی پنج ماه گذشته با حمایت نظامی، سیاسی و مالی خود از این رژیم به‌صورت مستقیم در رقم خوردن جنایت‌های مختلف در غزه نقش داشتند.

آمریکا طی ماه‌های گذشته بار‌ها از غیرقانونی‌ترین حق جهان، یعنی حق وتو برای جلوگیری از تصویب قطعنامه‌های آتش‌بس در شورای امنیت استفاده کرد؛ از این رو، این کشور همدست رژیم صهیونیستی در رقم زدن جنایت‌ها در غزه محسوب می‌شود.

در عین حال، آمریکا در کنار دیگر حامیان رژیم صهیونیستی مانند کانادا و انگلیس با استناد به ادعا‌های ثابت نشده رژیم صهیونیستی علیه آنروا (آژانس کاریابی و امدادرسانی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی) اقدام به تعلیق بودجه این آژانس به‌عنوان تنها تامین‌کننده کمک‌های بشردوستانه مورد نیاز در غزه کردند.

همدستان جنایت‌های رژیم صهیونیستی در غزه، اکنون مدعی تلاش برای ارسال هوایی کمک به غزه هستند.

یک مقام آمریکایی مدعی شد که دولت جو بایدن در پی دشوار شدن تحویل زمینی کمک‌های بشردوستانه و مواد غذایی، در حال بررسی کمک‌های هوایی از هواپیما‌های نظامی آمریکا به نوار غزه است؛ یکی از وزیران کابینه جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا نیز ادعا کرد که اتاوا ارسال هوایی کمک‌های بشردوستانه را در سریع‌ترین زمان کمک به غزه بررسی می‌کند.

کشور‌های غربی حامی رژیم صهیونیستی در حالی از بررسی گزینه ارسال کمک‌های هوایی به غزه سخن می‌گویند که اردن از مدت‌ها پیش با همکاری دیگر کشور‌های منطقه به‌ویژه کمک‌های دارویی را این‌گونه به غزه ارسال می‌کرد.

به نظر می‌رسد که اقدام کشورهای حامی رژیم صهیونیستی برای ارسال هوایی کمک‌ها و مواد غذایی با در نظر داشتن موثر نبودن آن از جهت حجم اندک کمک‌های هوایی در مقابل حجم گسترده نیاز‌ها و دشواری‌های لجستکی و اطلاع‌رسانی، به نوعی استفاده از این فرصت برای سرپوش نهادن بر واقعیت همدستی خود در جنایت‌های رژیم صهیونیستی در غزه هستند.

گرسنگی مرگ‌بار در غزه

غزه در حال تحمل رنج گرسنگی است و کاروان کشتار جمعی ناشی از گرسنگی در غزه به آهستگی در خیابان‌های غزه حرکت می‌کند و قربانی می‌گیرد.

رژیم صهیونیستی از زمان آغاز جنگ اکتبر ۲۰۲۳ (مهر سال جاری) تاکنون ورود آب، غذا و مواد دارویی را به غزه به‌صورت کامل ممنوع کرده است؛ محاصره کامل غزه در حالی اعمال شد که این منطقه در ۱۶ سال گذشته نیز تحت محاصره قرار داشت.

کمک‌های واردشده به غزه در این مدت عمدتا به‌صورت قطره‌چکانی از گذرگاه رفح وارد جنوب غزه شد؛ جنوبی‌ترین نقطه غزه که اکنون به محل اسکان بیش از یک میلیون آواره فلسطینی تبدیل شده و در معرض تهدید حمله زمینی رژیم صهیونیستی قرار دارد.

غزه در هفته‌های اخیر تبدیل به محل سکونت قحطی‌زده‌ترین افراد جهان شده است؛ وضعیت گرسنگی و قحطی در شمال غزه فاجعه‌بارتر است و نخستین محموله مواد غذایی برای اولین بار در ماه گذشته هفته پیش وارد شمال غزه شد؛ برنامه جهانی غذا و دیگر گروه‌های امدادی در هفته‌های اخیر کمک‌رسانی خود را به این منطقه به حالت تعلیق درآورده و اعلام کردند که نرخ بالای مخاطرات کمک‌رسانی سبب ایجاد این تعلیق شده است.

کمک‌های بشردوستانه وارد شده به غزه در پی آغاز جنگ کاهش یافته است؛ این در حالی است که چالش‌های توزیع کمک‌ها مانند خرابی جاده‌ها و مسیر‌های ارتباطی و بمباران مداوم افزایش یافته است.

با وجود درخواست‌های بین‌المللی و دستور دیوان بین‌المللی دادگستری برای تسهیل روند ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه، رژیم صهیونیستی در این امر مانع‌تراشی می‌کند؛ سازمان ملل می‌گوید که شرایط امن برای ورود کامیون‌های حامل کمک‌ها به غزه و توزیع آن‌ها وجود ندارد و رژیم صهیونیستی از همکاری در این زمینه خودداری کرده و جان کارکنان سازمان‌های بشردوستانه را به خطر می‌اندازد.

دشواری‌های ارسال هوایی کمک‌ها برای غزه

ارسال هوایی کمک‌ها به غزه هرچند می‌تواند قطره‌ای از اقیانوس رنج مردم غزه را کاهش دهد، اما نهایتا یک ژست حقوق بشری ناکارآمد است که غربی‌ها قصد سوءاستفاده از آن را دارند.

براساس اعلام برنامه جهانی غذای سازمان ملل، هزینه ارسال کمک‌های هوایی برای غزه هفت برابر بیشتر از هزینه ارسال زمینی است؛ ضمن اینکه ارسال‌های هوایی کمک‌ها در قیاس با دیگر روش‌های ارائه کمک‌های بشردوستانه خطرناک‌تر و ناکارآمدتر هستند.

در عین حال، چالش‌های لجستیکی این نوع ارسال کمک زیاد هستند و توزیع کمک‌ها و از بین رفتن‌ها به دلیل ضربه خوردن نیز موضوع‌های مهم دیگری در زمینه ناکارآمدی ارسال کمک‌های هوایی به غزه هستند.

چالش‌های آب‌وهوایی نیز مخاطرات جدی را در کمک‌رسانی‌ها ایجاد می‌کند؛ گاهی وزش شدید باد سبب می‌شود تا بسته‌های کمکی به‌عنوان مثال برای غزه به دریا افتاده و عملا بی‌استفاده شوند.

از این رو، ارسال هوایی کمک به منطقه‌های درگیری همواره از سوی سازمان‌های امدادی مانند صلیب سرخ آخرین راه‌حل هستند و زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند که همه گزینه‌های دیگر شکست خورده باشند.

مدیر گروه بین‌المللی بحران سازمان ملل، می‌گوید: کارکنان بشردوستانه همواره از این موضوع شکایت دارند که ارسال هوایی کمک‌ها فرصت‌های خوبی برای عکاسی هستند، اما راهی بد برای رساندن کمک‌ها محسوب می‌شوند؛ تنها راه ارسال کمک‌های کافی، کاروان‌های کمک‌رسانی زمینی پس از اعلام آتش‌بس هستند.

انتهای پیام/