جنگ غزه؛ یادآوری روابط پیچیده تسلیحاتی آمریکا و رژیم صهیونیستی
خبرگزاری میزان - ۳ مقام آمریکایی و صهیونیست گزارش دادند که دولت بایدن به رژیم صهیونیستی تا اواسط ماه مارس (اسفند ماه) مهلت داد تا نامهای را امضا کند که از سوی واشنگتن ارائه شده ارائه شده است.
این نامه تضمین میدهد که رژیم صهیونیستی هنگام استفاده از تسلیحات آمریکایی از قوانین بینالمللی تبعیت میکند و اجازه میدهد کمکهای بشردوستانه وارد غزه شود.
تضمینها اکنون یک الزام در یادداشتی است که در اوایل ماه جاری میلادی از سوی بایدن صادر شد، در حالی که رژیم صهیونیستی را متمایز نمیکند؛ سیاست جدید پس از ابراز نگرانی برخی از سناتورهای دموکرات در مورد عملیات نظامی رژیم صهیونیستی در غزه صورت گرفت.
بر اساس گزارش این منابع آگاه، اگر تضمینها در موعد مقرر ارائه نشود، انتقال تسلیحات آمریکا به اراضی اشغالی متوقف خواهد شد.
نگاهی به تاریخچه ارسال سلاح آمریکا به رژیم صهیونیستی
رژیم صهیونیستی بهعنوان یکی از نزدیکترین متحدان آمریکا، از زمان تأسیس آن در سال ۱۹۴۸، به شدت به آمریکا -از نظر سیاسی، اقتصادی و نظامی- وابسته باقی مانده است.
تدارکات تسلیحاتی آمریکا، که عمدتا به صورت رایگان ارائه میشود، از طریق تأمین مالی نظامی خارجی آمریکا (FMF)، برنامه کمک نظامی (MAP) و مقالات دفاعی اضافی (EDA) ارسال میشود.
براساس گزارش سرویس تحقیقات کنگره (CRS)، آمریکا از زمان جنگ جهانی دوم بیش از هر کشور دیگری به رژیم صهیونیستی کمکهای خارجی کرده است.
موسسه تحقیقات صلح بینالمللی استکهلم (SIPRI) مستند کرده که آمریکا ۷۹ درصد از کل تسلیحات انتقال یافته به رژیم صهیونیستی را از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ را تامین کرده است.
هیچ کشور دیگری حتی نزدیک این رقم نیز نبوده است؛ نزدیکترین تامینکنندگان سلاح رژیم صهیونیستی به آمریکا شامل آلمان با ۲۰ درصد و ایتالیا با تنها ۰.۲ درصد بودند.
اطلاعاتی که در اکتبر ۲۰۲۳ (مهر ماه) از سوی دفتر امور سیاسی-نظامی وزارت خارجه آمریکا منتشر شد، گزارش رسمی دقیقی در مورد کمکهای امنیتی بیقید و شرط آمریکا به رژیم صهیونیستی ارائه میدهد.
از زمان ریاست جمهوری هری ترومن، حمایت مستمر از امنیت رژیم صهیونیستی سنگ بنای سیاست خارجی هر دولت آمریکا بوده است.
به گفته وزارت خارجه آمریکا، از زمان تأسیس رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸، آمریکا بیش از ۱۳۰ میلیارد دلار کمک دوجانبه به این رژیم ارائه کرده که بر روی مقابله با تهدیدات امنیتی جدید و پیچیده، پر کردن شکافهای توانایی از طریق کمکها و همکاریهای امنیتی، افزایش قابلیت همکاری از طریق رزمایشهای مشترک متمرکز شده است.
جنگ غزه و تسلیحات آمریکا
در جنگ کنونی، قدرت آتش رژیم صهیونیستی منجر به شهادت و مجروح شدن بیش از ۱۰۰ هزار غیرنظامی فلسطینی در غزه و تخریب کل شهرها -عمدتا با سلاحهای آمریکایی- شده است.
ناتالی جی. گلدرینگ، استاد مدعو در دانشکده سیاست عمومی سنفورد در دانشگاه دوک میگوید: حملات اسرائیل در غزه بدون تفکیک بوده و عمدا اینگونه است.
دولت آمریکا مسئولیت ویژهای را در قبال تداوم حملات رژیم صهیونیستی دارد؛ این کشور مقادیر عظیمی از کمکهای نظامی و تسلیحاتی را به رژیم صهیونیستی ارائه کرده و این رژیم حتی محدودیتهای ادعایی آمریکا را در استفاده از این سلاحها نادیده گرفته است.
گلدرینگ میگوید: این تامین تسلیحات و مهمات به ارتش اسرائیل اجازه میدهد تا به حملات بیرویه خود در غزه ادامه دهد.
از سال ۱۹۸۳، آمریکا و رژیم صهیونیستی بهطور منظم از طریق گروه نظامی-سیاسی مشترک (JPMG) برای ترویج سیاستهای مشترک، رسیدگی به تهدیدات و نگرانیهای مشترک و شناسایی زمینههای جدید برای همکاری امنیتی ملاقات کردهاند.
رژیم صهیونیستی بزرگترین دریافت کننده جهانی عنوان ۲۲ کمک امنیتی آمریکا تحت برنامه تامین مالی نظامی خارجی (FMF) است؛ این امر با یک یادداشت تفاهم ۱۰ ساله (۲۰۱۹-۲۰۲۸) رسمیت یافته است.
مطابق با این تفاهمنامه، آمریکا سالانه ۳.۳ میلیارد دلار و همچنین ۵۰۰ میلیون دلار بیشتر برای برنامههای همکاری دفاع موشکی ارائه میدهد: از سال مالی ۲۰۰۹، آمریکا ۳.۴ میلیارد دلار بودجه برای دفاع موشکی، از جمله ۱.۳ میلیارد دلار برای حمایت از گنبد آهنین که از سال مالی ۲۰۱۱ شروع شد، به رژیم صهیونیستی اختصاص داده است.
رژیم صهیونیستی همچنین طبق قوانین آمریکا به عنوان متحد اصلی این کشور غیر از ناتو تعیین شده است؛ این وضعیت برای شرکای خارجی مزایای خاصی در زمینه تجارت نظامی و همکاریهای امنیتی فراهم میکند و نماد قدرتمندی از روابط نزدیک آنها با آمریکاست.
هشدار کارشناسان سازمان ملل درباره ارسال سلاح به رژیم صهیونیستی
کارشناسان سازمان ملل هشدار دادند که هرگونه انتقال سلاح یا مهمات به رژیم صهیونیستی که در غزه مورد استفاده قرار میگیرد، ناقض قوانین بشردوستانه بینالمللی است و باید فورا متوقف شود.
این کارشناسان گفتند: همه دولتها باید مطابق با کنوانسیونهای ژنو ۱۹۴۹ و حقوق بینالملل عرفی، احترام به قوانین بینالمللی بشردوستانه از سوی طرفهای درگیری مسلحانه را تضمین کنند؛ بر این اساس، دولتها باید از انتقال هر گونه سلاح یا مهمات -یا قطعاتی برای آنها- در صورتی که احتمال میرود با توجه به واقعیتها یا الگوهای رفتاری گذشته، از آنها برای نقض قوانین بینالمللی استفاده شود، خودداری کنند.
اینگونه نقل و انتقالات ممنوع است، حتی اگر دولت صادرکننده قصد نداشته باشد که از تسلیحات بر خلاف قانون استفاده شود یا با اطمینان ندانند که از آنها در چنین راهی استفاده خواهد شد تا زمانی که خطر آشکاری وجود داشته باشد.
انتهای پیام/