نسل‌کشی نوار غزه و ارتباط جدایی‌ناپذیر با ۷۵ سال اشغالگری

خبرگزاری میزان - دادستان دیوان کیفری بین‌المللی اواخر اکتبر به تهاجم گسترده رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها در پی عملیات طوفان الاقصی پرداخت.

«کریم خان»، دادستان دیوان کیفری بین‌المللی، گفت: از هفتم اکتبر، من واقعا تلاش‌های خود را برای ورود و دسترسی به مکان‌هایی که جنایت‌های اسرائیل رخ داده، تشدید کردم، تا با خانواده‌های کسانی که غمگین هستند، کسانی که با ترس زندگی می‌کنند ملاقات کنم؛ گویی زمان در لحظه‌ای به شدت دردناک ایستاده است، منتظر عزیزانشان هستند، نگران و برای بازگشت آن‌ها دعا می‌کنند.

وی اظهار کرد: تمام تلاش خود را برای ورود به غزه انجام داده، اما ممکن نبوده است.

پایه‌های نژادی و استعماری حقوق بین‌الملل

مهم نیست که دادستان دیوان کیفری بین‌المللی تا چه حد تلاش کرد، اما پایه‌های نژادی و استعماری حقوق بین‌الملل و نهاد‌ها بر تلاش‌های او سایه انداخته بود و رنج فلسطینی‌ها در بهترین حالت در درجه دوم اهمیت قرار می‌گرفت.

«کریم خان»، تاکید کرد که دفتر وی در حال تحقیقات با صلاحیت قضایی فلسطین است که به سال ۲۰۱۴ باز می‌گردد؛ وی می‎گوید که نمی‌توان پرسید چگونه دیوان بین‌المللی کیفری روسیه را به جنایت جنگی در اوکراین متهم و حکم بازداشتی برای رئیس‎جمهور این کشور تنها در طول کمتر از یک سال صادر کرد، اما پس از ۹ سال، به نظر می‌رسد هیچ فوریتی برای تکمیل تحقیقات در مورد تجاوز‌های مکرر رژیم صهیونیستی و محاکمه عاملان آن وجود ندارد.

سران رژیم صهیونیستی قصد خود را برای مجازات دسته‌جمعی و پاکسازی قومی فلسطینیان آشکارا اعلام کرده‌اند؛ «یوآو گالانت»، وزیر جنگ این رژیم، آن‌ها را «حیوان» خواند و متعهد شد که «همه چیز» را از بین ببرد.

تعریف نادرست غرب از «جنگ اسرائیل با حماس»

دادستان دیوان بین‌المللی کیفری در سخنرانی خود درباره «پرونده نسل‌کشی» که «کریگ مخیبر»، یکی از مقامات ارشد حقوق بشر سازمان ملل به آن اشاره کرده بود، صحبت نکرد؛ «مخیبر» در پی رد درخواست خود برای تحقیقات، از سمت خود استعفا کرد.

درعوض، «خان» بازتعریف نادرست غرب از «جنگ اسرائیل با حماس» که فلسطینی‌ها «هیچ بخشی از آن را نمی‌خواهند» تکرار کرد و نشان داد که هزاران قربانی فلسطینی «در خصومت‌ها گرفتار شده‌اند».

در واقع، رژیم صهیونیستی دهه‌هاست که با مردم فلسطین در یک کارزار مداوم برای آواره کردن آن‌ها از سرزمینشان جنگ می‌کند؛ با یا بدون حماس (یا فتح، جهاد اسلامی و سایر جنبش‌های مقاومت)، مردم فلسطین از اواخر قرن نوزدهم در برابر استعمار سرزمین خود از سوی شهرک‌نشینان اروپایی-صهیونیست مقاومت می‌کنند.

یکی از اولین نمونه‌های مستند مقاومت فلسطین در سال ۱۸۸۶ رخ داد، زمانی که کشاورزان فلسطینی در برابر تصرف زمین‌هایشان به وسیله شهرک‌نشینان صهیونیست ایستادند.

«یوسف الخالدی»، سیاستمدار برجسته فلسطینی و شهردار سابق قدس اشغالی، مبارزه قریب‌الوقوع ضد استعماری را کاملا پیش‌بینی کرده بود؛ در سال ۱۸۹۹، «الخالدی» هشداری تند به «تئودور هرتزل»، پدر سیاسی صهیونیسم، درباره اینکه مردم فلسطین هرگز در برابر آرزوی صهیونیست‌ها برای به دست گرفتن کنترل و «ارباب» شدن بر فلسطین، تسلیم نخواهند شد، بلکه سرسختانه مقاومت خواهند کرد.

تاریخ استعماری جهان

نه دادستان دیوان بین‌المللی کیفری و نه بیشتر دولت‌های غربی هیچ نگرانی نسبت به تاریخ استعماری که شرایط کنونی جهانی را شکل می‌دهد، نشان نداده‌اند. 

رژیم صهیونیستی و متحدانش تلاش‌های قابل توجهی برای خاموش کردن و سرکوب این تاریخ انجام داده‌اند، تا جایی که خواستار استعفای «آنتونیو گوترش»، دبیرکل سازمان ملل شدند، چراکه تاکید کرد که عملیات حماس «در خلاء اتفاق نیفتاده است».

عملیات طوفان الاقصی و وقایع ۷ اکتبر تنها بر ریشه‌های اساسی درگیری یعنی استعمار شهرک‌نشینان اروپایی-صهیونیستی، نژادپرستی و اقدامات برای از بین بردن مردم بومی فلسطین تأکید کرده است.

در سال ۱۸۹۵، «هرتزل»، گفت که شهرک‌نشینان صهیونیست باید فلسطینیان را در آن سوی مرز‌ها از بین ببرند و تاکید کرد که این پاکسازی قومی باید «با احتیاط» انجام شود.

امروز، رژیم صهیونیستی، آمریکا و سایر کشور‌های اروپایی صراحتا در مورد جابه‌جایی احتمالی فلسطینی‌های ساکن غزه به صحرای سینا در مصر بحث می‌کنند، در حالی که جوامع در کرانه باختری و قدس اشغالی چندین دهه است پاکسازی قومی مداوم را تحمل می‌کنند؛ موضوعی که شهرک نشینان صهیونیست به آن پرداخته‌اند.

بسترسازی برای پاکسازی قومی

پاکسازی قومی فلسطین از ساختار‌های نژادپرستانه صهیونیسم که از حمایت لجام گسیخته اروپا و آمریکا برخوردار است، جدایی‌ناپذیر است.

پاکسازی قومی و نسل‌کشی رویداد‌های خود به خودی نیستند و در کنار برنامه‌ریزی نظامی و نام‌گذاری عمدی نژادی پیش از آن‌ها انجام می‌شود.

نام تجاری نژادپرستانه‌ای که زمینه خلع ید فلسطینیان را در سال ۱۹۴۸ فراهم و صد‌ها هزار نفر را مجبور به تبعید و در عین حال شهر‌ها و روستاهایشان را ویران کرد، تا به امروز ادامه دارد و روایت صهیونیستی همه فلسطینی‌ها را تهدیدی جمعیتی برای رژیم صهیونیستی می‌داند.

اگرچه فلسطینی‌ها بیشتر جمعیت را از رود اردن تا دریای مدیترانه تشکیل می‌دهند، اما از حق اولیه خود برای تعیین سرنوشت محروم هستند و سرزمین‌ها تحت اشکال مختلف حاکمیت رژیم صهیونیستی، از اشغال نظامی در سرزمین‌های اشغالی کرانه باختری و غزه، محدود شده‌اند.

در حالی که درخواست‌ها برای تسریع در پاکسازی قومی از ۷ اکتبر بلندتر و آشکارتر شده است، این درخواست‌ها از قبل در داخل تشکیلات سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی با فراخوان‌هایی برای نکبت دوم و «محو کردن» روستا‌های فلسطینی پخش می‌شد.

هجوم کنونی علیه غزه بخشی از این «نسل‌کشی فزاینده» است؛ فاجعه‌ای مستمر که فلسطینیان در سراسر سرزمین با مقاومت و استواری قاطعانه به آن پاسخ داده‌اند.

انتهای پیام/