واقعیت زندگی در غزه؛ جست‌وجوی آب و نان زیر بمباران

خبرگزاری میزان – نوار غزه، بزرگ‌ترین زندان روباز جهان تا پیش از آغاز دور جدید حملات رژیم صهیونیستی در ۷ اکتبر (۱۵ مهر) ۱۷ سال را تحت محاصره گذرانده بود؛ این منطقه که یکی از پر تراکم‌ترین مناطق جهان محسوب می‌شود از ۹ اکتبر (۱۷ مهر) تحت محاصره کامل قرار گرفته است.

محاصره کامل در حالی به نوار غزه تحمیل شد که این منطقه با جمعیت ۲.۴ میلیون نفری خود طی یک ماه گذشته زیر آتش سنگین رژیم صهیونیستی قرار داشته است.

تحمیل محاصره کامل و به دنبال آن بمباران نانوایی‌ها، سوپرمارکت‌ها و مخازن آب، مردم را مجبور به اتخاذ تدابیر شدید برای یافتن هر گونه غذا یا آب کرده است.

در حال حاضر تنها یک چیز در غزه در ذهن همه مردم وجود دارد: چگونگی دسترسی ایمن به غذا و آب.

حتی بمباران بی‌پایان غزه برای ساکنان این منطقه به واقعیت تبدیل شده است و مردم غزه پذیرفته‌اند که هیچ راهی برای تعیین محل حمله هوایی بعدی رژیم صهیونیستی وجود ندارد.

با گذشت یک ماه از بمباران بی‌امان غزه از سوی رژیم صهیونیستی، منابع مردم غزه تمام شده است؛ خاموش شدن ژنراتور‌ها به دلیل اتمام سوخت به از بین رفتن محدود مواد غذایی باقی‌مانده منجر شده است.

ترس از مرگ بر اثر حملات هوایی به ضرورت اجتناب‌ناپذیر غذا خوردن تبدیل شده است.

اکثر مردم غزه تحت تاثیر کمبود مواد غذایی هستند؛ چالشی که به‌ویژه بر افراد مسن، بیمار و کودکان خردسال تاثیر گذاشته است.

سوپرمارکت‌ها از تمام محصولات خالی شده‌اند؛ فروشگاه‌ها و نانوایی‌ها از زمان شروع جنگ بار‌ها بمباران شده‌اند؛ حتی مساجدی که آب داشتند، نیز بمباران شده‌اند.

وضعیت در شمال غزه، بدتر و فاجعه‌بار‌تر است؛ جایی که بیش از یک میلیون نفر از ساکنانش آواره و بیش از نیمی از ساختمان‌هایش تخریب شده‌اند.

یکی از شهروندان اردوگاه آوارگان «جبالیا» می‌گوید: اگر هدف بمب‌ها قرار نگیریم، از گرسنگی می‌میریم؛ این خیلی ترسناک است و نیازی به توضیح ندارد؛ در مواقع بحرانی ما مجبوریم هر آبی که پیدا می‌کنیم بنوشیم، حتی اگر تمیز نباشد.

به گفته دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل (اوچا) همه نانوایی‌ها در شمال غزه بسته شده‌اند.

«فیلیپ لازارینی»، کمیسر کل آنروا، آژانس کاریابی و خدمات‌رسانی به آوارگان فلسطینی سازمان ملل، گفت: گرسنگی و ناامیدی در حال تبدیل شدن به خشم هستند، زیرا مردم از کمبود غذا و زندگی در شرایط غیربهداشتی ناامید می‌شوند.

جنگ گرسنگی

به گفته گروه حقوق بشریورو مد مانیتور، رژیم صهیونیستی در حال انجام یک جنگ گسترده گرسنگی علیه جمعیت غیرنظامی غزه است.

در بیانیه این گروه آمده است: اسرائیل عمدا حملات خود را بر هدف قرار دادن ژنراتور‌های برق و واحد‌های انرژی خورشیدی متمرکز کرده است؛ حملات اسرائیل مناطق کشاورزی شرق غزه، انبار‌های آرد و قایق‌های ماهیگیران را نیز هدف قرار داده است و هیچ منبع غذایی باقی نمانده است.

یک خبرنگار در غزه می‌گوید: کمبود مواد غذایی یک واقعیت اجتناب‌ناپذیر است؛ پنج روز از آخرین باری که نان پیدا کردیم و خوردیم می‌گذرد؛ پیدا کردن غذا در بازار‌ها سخت‌تر می‌شود.

وی تاکید کرد: یک فاجعه گرسنگی واقعی در غزه آغاز شده است.

فلسطینی‌های غزه گزارش داده‌اند که به دلیل کم‌آبی شدید، درد کلیه را احساس می‌کنند؛ برخی دیگر گفته‌اند که آب شور را با چیز‌های دیگر برای نوشیدن مخلوط می‌کنند.

یکی از ساکنان غزه گفت: خیابان‌ها پر از زباله، حشرات، مگس و پشه است، هوا آلوده است؛ بیماری‌های همه‌گیر شیوع گسترده پیدا کرده‌اند؛ این غم‌انگیز و فاجعه‌بار است.

بسیاری از مردم برای رفع نیاز فوری خود به غذا به التماس از دیگرانی که غذا دارند، متوسل شده‌اند.

دوش گرفتن نیز به یک امر لوکس تبدیل شده است و خانواده‌ها برای حمام کردن و شستن لباس‌های خود به دریا می‌روند؛ اقدامی که می‌تواند مشکلات بهداشتی را در پی داشته باشد.

در مدارس، که هزاران نفر از آغاز جنگ در آن پناه گرفته‌اند، بیماری‌ها و مشکلات پوستی به دلیل نبود آب سالم و ازدحام بیش از حد مردم شایع است.

به گفته آنروا، در یکی از این مدارس حدود ۶۰۰ نفر از یک توالت استفاده می‌کنند.
قبل از جنگ، ۷۰ درصد از کودکان نوار غزه از مسائل بهداشتی مختلف، از جمله سوءتغذیه، کم‌خونی و ضعف ایمنی رنج می‌بردند؛ این رقم اکنون به بیش از ۹۰ درصد افزایش یافته است.

ارائه کمک‌ها به غزه نیز کُند بوده و به اکثریت جمعیت غزه نرسیده است؛ کمک‌های ماه گذشته به غزه معادل کمک‌هایی است که در یک روز قبل از جنگ وارد این منطقه محاصره شده، می‌شد.

انتهای پیام/