چراغ سبز غرب به رژیم صهیونیستی برای یک نسل‌کشی

خبرگزاری میزان - انبوهی از تفسیر‌های احساسی درباره عملیات مقاومت فلسطین علیه رژیم صهیونیستینشان می‌دهد که سران رسانه‌ای و سیاسی غرب فراموش کرده‌اند که از منظر حقوق بین‌الملل، غزه همچنان یک سرزمین اشغالی است که تابع قانون چهارم کنوانسیون ژنو (ژنو ۴) است. 

اگرچه رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۰۵ به طور یکجانبه «جداسازی» خود از غزه را اعلام کرد - خروج نیروها، برچیدن ۲۱ شهرک و بیرون راندن ۸ هزار شهرک‌نشین- این قانون به تعهدات بین‌المللی رژیم صهیونیستی پایان نداد. 

شورای حقوق بشر سازمان ملل این نتیجه را بر این اساس گرفته که خلع سلاح رژیم صهیونیستی به واقعیت‌های وجودی اشغال نوار غزه از سوی رژیم صهیونیستی پایان نداده و همچنین به این سرزمین اجازه نداد از مزایای توسعه سیاسی خودمختار بهره‌مند شود.

در عوض، این روند مستلزم استقرار مجدد و سرزده نیرو‌های نظامی و پلیس اشغالگر صهیونیست در مرز‌های غزه، از جمله کنترل کامل بر ورود و خروج فلسطینی‌ها و کالا‌ها در گذرگاه‌های مرزی، و همچنین تداوم تسلط انحصاری بر حریم هوایی و دریایی غزه بود.

این ساختار اشغالی پس از سال ۲۰۰۵ با تهاجمات مکرر رژیم صهیونیستی، از جمله ترور‌های هدفمند مقامات سیاسی و نظامی، انفجار‌های صوتی ترسناک جنگنده‌های در حال پرواز و عملیات نظامی بزرگ در سال‌های ۲۰۰۸، ۲۰۰۹، ۲۰۱۲، ۲۰۱۴ و ۲۰۲۱ تقویت شد و رژیم صهیونیستی جنایت‌های جنگی زیادی مرتکب شد.

علاوه بر این، از سال ۲۰۰۷ یک محاصره سخت و تنبیهی، جمعیت فقیر غزه را با بالاترین نرخ بیکاری در جهان و تجربه جمعی از سقوط اقتصادی تهدید کننده زندگی مواجه کرده است.

سوابق جنایتکارانه رژیم صهیونیستی در قبال غزه به خصوص در گزارش سازمان ملل در سال ۲۰۰۹ ثبت شده که توصیه‌های سیاستی آن به دلیل فشار‌های سیاسی از طرف این رژیم اجرا نشد.

تجربه معمولی از محکوم کردن سیاست‌ها و اقدامات رژیم صهیونیستی، اما عدم اقدام پیشگیرانه یا تنبیهی در پاسخ به این جنایت‌ها، بار‌ها و بار‌ها تکرار شده که ناامیدی فلسطینیان از سازمان ملل و قوانین بین‌المللی را نشان می‌دهد.

مسئله وضعیت حقوقی غزه به شدت با انتقام‌جویی بی‌رویه و نامتناسب رژیم صهیونیستی مرتبط است که از سوی این رژیم و حامیانش به عنوان «انتقام‌جویانه» توجیه شده است.

چراغ سبز غرب به نسل‌کشی رژیم صهیونیستی

کشور‌های غربی با ناکامی در حمایت از آتش‌بس نوار غزه، به دستور کار نسل‌کشی و مجازات دسته‌جمعی رژیم صهیونیستی چراغ سبز نشان دادند.

رژیم صهیونیستی از تحریک آمیزترین زبان برای اثبات پاسخ‌های «تلافی جویانه» خود استفاده کرده است؛ این افراط‌گرایی غیرقانونی رژیم صهیونیستی از سوی دولت‌های غربی از جمله آمریکا، فرانسه، آلمان و انگلیس مورد تایید قرار گرفته است. 

چنین اظهاراتی از ذکر تعهد رژیم اشغالگر برای اداره سرزمین‌های تحت اشغال خود به گونه‌ای که به حفاظت و رفاه جمعیت غیرنظامی اشغال شده اولویت می‌دهد، غفلت می‌کند. 

از چنین منظری، از لحاظ مفهومی گمراه‌کننده و از نظر هنجاری غیرقابل قبول است که رژیم صهیونیستی علیه سرزمین‌های اشغالی اعلام جنگ کند، اما این دقیقا همان کاری است که رژیم صهیونیستی انجام داده است، از جمله ادعای بی‌اساس «دفاع از خود» که مناسب موقعیت اشغال جنگ‌طلبانه نیست.

محاصره غزه با هدف نسل‌کشی

رژیم صهیونیستی علیه غزه اعلام جنگ کامل کرده و یک محاصره با هدف نسل‌کشی را تحمیل کرده که باعث قطع عرضه مواد غذایی، برق و سوخت شده و هیچ‌گونه تمهیدی برای معافیت غیرنظامیان ارائه نکرده است.

ماده ۵۵ ژنو ۴ وظیفه رژیم صهیونیستی را به عنوان یک رژیم اشغالگر برای اطمینان از اینکه مردم ساکن در سرزمین اشغال شده خود از غذا، آب و داروی کافی برخوردار باشند، مشخص می‌کند. 

اما جنایت اخیر رژیم صهیونیستی شامل بمباران هوایی مکرر شبانه مناطق مسکونی، در کنار هدف‌گیری بیمارستان‌ها، مدارس و ساختمان‌های متعلق به سازمان ملل است، جایی که بسیاری از فلسطینی‌ها در این شرایط اضطراری در آن‌ها پناه گرفته‌اند و اهداف ممنوعه به شمار می‌روند.

«مایکل لینک»، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور فلسطین، گزارش مفصلی را در مورد اینکه چرا باید اشغالگری رژیم صهیونیستی به عنوان یک رژیم اشغالگر با توجه به عدم رعایت قوانین بین المللی حقوق بشری قابل اجرا، پایان یابد، ارائه کرده است.

این توصیه از سوی سازمان ملل نادیده گرفته شد، اما مجمع عمومی به اندازه کافی از الگوی رفتاری رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی مضطرب بود که از دیوان بین‌المللی دادگستری خواستار نظر مشورتی درباره قانونی بودن ادامه وضعیت رژیم صهیونیستی به عنوان یک رژیم اشغالگر در چارچوب قانون ژنو ۴ شد و این پرونده در حال حاضر در دادگاه در حال بررسی است.

اگر غرب به حمایت از استاندارد‌های دوگانه‌ای که در جریان فاجعه انسانی غزه به نمایش گذاشته شد، ادامه دهد، یادآوری خواهد کرد که جهان پسااستعماری در پرداختن به مسائل صلح و عدالت روحیه نژادپرستی را حفظ کرده است.

دولت‌های غربی با ناکامی در حمایت از آتش‌بس، به دستور کار مجازات‌های دسته‌جمعی رژیم صهیونیستی چراغ سبز نشان داده‌اند، که ممکن است خود پوششی ترسناک برای هدف نهایی این رژیم برای خلع سلاح گسترده و پاکسازی قومی مردم فلسطین باشد.

انتهای پیام/