صفحه نخست

رئیس قوه قضاییه

اخبار غلامحسین محسنی اژه‌ای

اخبار سید ابراهیم رئیسی

اخبار صادق آملی لاریجانی

قضایی

حقوق بشر

مجله حقوقی

سیاست

عکس

حوادث- انتظامی و آسیب‌های اجتماعی

جامعه

اقتصاد

فرهنگی

ورزشی

بین‌الملل- جهان

فضای مجازی

چندرسانه

اینفوگرافیک

حقوق و قضا

محاکمه منافقین

هفته قوه قضاییه

صفحات داخلی

گفت‌وگو با جوان‌ترین قاضی زن استان همدان؛ آرزویی که محقق شد

۰۸ مهر ۱۴۰۲ - ۱۱:۴۴:۵۸
کد خبر: ۴۷۳۵۸۹۴
دسته بندی‌: قضایی ، حقوقی
یک قاضی دادگستری گفت: قضات خدمتگزار مردم هستند و باید آراسته به شکیبایی و خوش‌رویی باشد.

خبرگزاری میزان- قاضی باشی و زن باشی و بشوی جوانترین بانوی قاضی استان و برای حمایت از اطفال و زنان پیش قدم شوی و سر از پا نشناسی، بی تردید تأمل برانگیز است و جالب.

 زهرا روشن نجفی جوان‌ترین قاضی زن استان همدان به عنوان دادیار تحقیق و قاضی دفتر حمایت از اطفال و زنان دادسرای کبودرآهنگ مشغول به فعالیت است.

به گفته این بانوی قاضی همسرش نیز به عنوان همکار، همیشه همراه، همیار، کمک کار و مشوقش بوده و سبب ساز دلگرمی این بانوی موفق در تمامی امور است.

این قاضی زن خدمت به مردم به ویژه کودکان و زنان را از اولویت‌های زندگی خود می‌داند.

دستگاه قضایی ملجا و پناه مردم مورد ظلم واقع شده است

زهرا روشن نجفی در رابطه با دلیل انتخاب شغل قضاوت گفت: آرزویم داشتن شغلی برای کمک رسانی به مردم بوده و هست و همیشه دوست داشتم از علمی که دارم در راستای خدمت به مردم و حل کردن مشکلاتشان استفاده کنم چرا که دستگاه قضایی ملجا و پناهی برای مردم مورد ظلم واقع شده است و قضات به عنوان خدمتگزار مردم، باید تمام تلاششان را در این راستا به کار گیرند.

روشن در پاسخ به این سؤال که برخورد مردم با یک بانوی قاضی چگونه است؟، گفت: این روز‌ها موضوع تا حدودی عادی شده، اما سال‌های ابتدایی کارم برخی تعجب می‌کردند و می‌گفتند مگر می‌شود یک خانم در منصب قضاوت قرار بگیرد؟، به همین دلیل در برخورد با من خوشحال می‌شوند و برای آن که با حوصله به حرف‌ها و درد و دل هایشان گوش می‌دهم، تشکر می‌کنند.

این قاضی زن ادامه می‌دهد: زمانی که ارباب رجوع‌ها در نهایت اضطرار مراجعه و ابراز می‌کنند که تمام امیدشان بعد از خدا به منِ قاضی است در این مواقع بیشتر تلاش می‌کنم تا حقی از کسی ضایع نشود و باز کردن گره از کار مراجعین و لبخند رضایت آن‌ها برایم بسیار لذت بخش است. گاهی استیصال متهمان و درخواست کمک کردن آن‌ها را مشاهده می‌کنم، اما طبق قانون چاره‌ای جز در نظر گرفتن قانون ندارم.

وی در ادامه گفت: البته منظورم مجرمین اتفاقی و کسانی است که فاقد سابقه کیفری هستند نه آن مجرمین حرفه‌ای و خطرناکی که برای مردم مزاحمت ایجاد می‌کنند و جان و مالشان را به خطر انداخته‌اند.

روشن با بیان خاطره‌ای از روزی می‌گوید که خانمی بابت ترک انفاق شکایت کرده بود، پس از صحبت با مرد، او خواستار بازگشت همسرش به زندگی و از  مشکل به وجود آمده بسیار ناراحت بود. مرد که فرزندانش را همراه آورده بود و هر دلتنگ مادرشان بودند و خانواده مادری اجازه ملاقات فرزندان با مادر را نمی‌دادند. تا اینکه نزدیک روز میلاد بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهرا (س) روز زن شد، بنا گذاشتم تا با مواجهه حضوری فرزندان مادر خود را ببینند و گل و هدیه‌ای به مادرشان تقدیم کنند.

روشن گفت: این خانواده حدود یک ساعت و ۳۰ دقیقه در شعبه حاضر شدند و بعد از ماه‌ها دوری با هم صحبت کردند. با این وجود خانم باز هم حاضر به بازگشت به زندگی مشترک نشد. اینجا بود که برای چندمین مرتبه به پدر خانواده گفتم شما دست از تلاش برای بازگرداندن همسرتان نکشید چرا که او هم تمایل به زندگی دارد. مدتی گذشت همان مرد به شعبه مراجعه کرد. زمانی که جویای احوال همسرش شدم، گفت: خدا را شکر، همسرم به خانه بازگشته و هیچ مشکلی نداریم.

این قاضی گفت: در دوران کارآموزی از محضر قضات باسواد و فاضلی بهره‌مند شدم که سعی می‌کردم در جنبه‌های گوناگون از نکات و روش و منش‌های مثبت هر یک الگو برداری کرده و در جریان امر قضاوت مورد استفاده قرار دهم. الگوی من طریق و روش عالمانه، مخلصانه و خداپسندانه در امر قضاوت است، هر شخصی ولو با سابقه کمتر خودم است.

قضات باید آراسته به شکیبایی و خوش‌رویی باشند

او معتقد است قاضی باید در کنار قاطعیت و منطقی بودن، انسانیت را هم در نظر داشته باشد همانطور که مولا علی (ع) در بیان ویژگی قضات می‌فرمایند" قاضی در وقت روشن شدن حکم از همه قاطع‌تر و در کشف امور از همه شکیباتر باشد و تأکید دارد آن ویژگی‌ای که در این روز‌ها نیازمند هستیم و باید قضات آراسته بدان باشند؛ شکیبایی و خوش رویی است.

روشن گفت: بسیار پیش‌‌آمده که ارباب رجوع‌ها خواستار حل مشکلاتشان هستند، اما قانون اجازه اعمال خواسته آن‌ها را نمی‌دهد. برخی از مردم هم عالم به جزئیات قوانین نیستند. در این مواقع بنده از ابتدا سعی‌ام بر این بوده است که با صبوری و خوشرویی با آن‌ها برخورد کنم و گوش شنوایی برای شنیدن آلام و درد دل‌های آنان باشم.


انتهای پیام/


ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *