گور‌های بی‌نشان پناهجویان آفریقایی در سواحل سنگال
گور‌های ساحلی در سنگال محل دفن پناهجویان بی‌نشانی هستند که در مسیر رسیدن به اروپا جان خود را از دست داده و هرگز شناسایی نمی‌شوند.
خبرگزاری میزان - تپه‌های کوچک شنی که در ساحل شمال سنگال پراکنده شده‌اند، با زمین ترکیب می‌شوند؛ تکه‌های کیسه‌های پلاستیکی سیاه رنگ در این نزدیکی پراکنده است و توری سبز روی آن پراکنده شده است.
این گونه است که ساکنان شهر کوچک ماهیگیری «سنت لوئیس»، می‌گویند که می‌دانند اجساد در کجا قرار دارند.
مقامهای سنگال، ساکنان ساحل و بازماندگان سفر‌های شکستخورده با قایق می‌گویند که این گور‌های ساحلی بی‌نشان تعداد بی‌شماری از مهاجران غرب آفریقا را در خود جای داده‌اند که به طور فزاینده‌ای در حال تلاش برای سفر از طریق بخش‌هایی از اقیانوس اطلس به سمت اروپا هستند.
به گفته وکلا و کارشناسان حقوق بشر، اجساد در ساحل می‌افتند یا به وسیله ماهیگیران در دریا پیدا می‌شوند، سپس از سوی مقامات دفن می‌شوند، بدون اینکه مشخص باشد آیا این مرگ‌ها مطابق با قوانین سنگال و بین‌المللی مورد بررسی قرار گرفته‌اند یا خیر.
بیشتر خانواده‌های کسانی که دفن شده‌اند هرگز نمی‌دانند چه بر سر عزیزانشان آمده است.
افزایش شمار اجساد کشف شده
مسیر از غرب آفریقا به اسپانیا یکی از خطرناک‌ترین مسیرهای مهاجرتی جهان است، با این حال تعداد مهاجرانی که از سنگال با قایق‌های چوبی فرسوده خارج می‌شوند در سال گذشته افزایش یافته است؛ این به معنای مفقودان و تلفات بیشتر است؛ بستگان، فعالان و مقامات در طول ماه گذشته کشف صد‌ها جسد را گزارش کرده‌اند، هرچند تأیید آمار دقیق دشوار است.
این افزایش در بحبوحه فشار اتحادیه اروپا به کشور‌های شمال و غرب آفریقا برای جلوگیری از عبور مهاجران صورت می‌گیرد؛ سنگال مانند بسیاری از کشور‌های منطقه، اطلاعات کمی درباره گذرگاه‌ها، مهاجرانی که قصد سفر دارند یا کسانی که در تلاش جان خود را از دست می‌دهند، منتشر می‌کند.
اما بر اساس گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت، حداقل ۲ هزار و ۳۰۰ مهاجر سنگال را در تلاش برای رسیدن به جزایر قناری اسپانیا در ۶ ماه نخست سال جاری میلادی ترک کردند که این رقم نسبت به مدت مشابه در سال ۲۰۲۲ دو برابر شده است.
مشخص نیست برای بیش از هزار نفری که به اسپانیا نرسیدند چه اتفاقی افتاد؛ آن‌ها ممکن است در دریا جان خود را از دست داده باشند، از قایق‌های واژگون شده نجات یافته باشند یا به وسیله مقامات نگهداری شوند.
«مهام کا»، سخنگوی وزارت کشور سنگال، میگوید که تا ماه ژوئن، سنگال ۷۲۵ مهاجر را بازداشت کرده است، اگرچه مقامات نمی‌گویند که آیا ۹ کشتی درگیر در این موضوع هنوز ساحل را ترک کرده‌اند یا خیر.
مقامات «سنت لوئیس» اذعان کردند که اجساد گاهی اوقات در ساحل دفن می‌شوند؛ آن‌ها می‌گویند که این تنها زمانی اتفاق می‌افتد که از سوی دادستان محلی تأیید شود - و معمولاً اجساد به شدت تجزیه می‌شوند.
«آمادو فال»، فرمانده آتش‌نشانی سنگال گفته است کسی نمی‌تواند اجساد را تشخیص دهد.
دادستان در «سنت لوئیس» به سؤالات مربوط به تأیید دفن پاسخ نمی‌دهد یا نمی‌گوید که آیا تحقیقات در مورد مرگ آغاز شده است یا خیر.
برای خانواده‌ها، سکوت می‌تواند عذاب آور باشد؛ پناهجویی که خویشاوندانش در سنگال ناپدید شده‌اند، میگوید که او گزارش‌های مربوط به افراد ناپدید شده را ارائه کرد، اما هیچ به‌روز رسانی از مقامات دریافت نکرد.
جزایر قناری به عنوان دروازه اصلی
در سال‌های اخیر، جزایر قناری دوباره تبدیل به دروازه اصلی برای کسانی شده که سعی در رسیدن به اروپا دارند؛ پیش از این، بیشتر قایق‌ها از مراکش، صحرای غربی و موریتانی و کمتر از سنگال سفر می‌کردند. امسال این موضوع تغییر کرد.
در سنگال تنش در حال افزایش است و دستکم ۲۳ نفر در ماه گذشته در جریان اعتراضات بین حامیان مخالفان و پلیس کشته شدند؛ برخی از منازعات سیاسی برای افزایش مهاجرت‌ها استناد می‌کنند، برخی دیگر می‌گویند که بیشتر کسانی که این کشور را ترک می‌کنند، مردان جوان سنگالی هستند.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *