خودداری آمریکا از ارائه مراقبت‌های پزشکی به قربانیان شکنجه در سایت‌های سیا

خبرگزاری میزان – رئیس جمهور آمریکا اخیرا و به مناسبت روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه، بیانیه‌ای صادر کرد که در آن بر تعهد کاخ سفید به «حذف شکنجه» و «حمایت از قربانیان آن» تاکید کرد.

در حالی که «بایدن» از کشور‌ها و نهاد‌های مختلفی که درگیر شکنجه بوده‎اند نام برد، اما نامی از کشور خود نبرد. 

رئیس جمهور آمریکا اما به استفاده از شکنجه علیه صد‌ها نفری که نیرو‌های آمریکایی به سایت‌های مخفی سیا در سرتاسر جهان برده بودند و همچنین ده‌ها نفر از آن‌ها که در زندان گوانتانامو زندانی هستند، اشاره نکرد.

بیانیه گزارشگر ویژه سازمان ملل

در همان روزی که «جو بایدن» بیانیه خود را منتشر کرد، «فیونوالا نی آئولین»، گزارشگر ویژه سازمان ملل، گزارشی جدید درباره زندانیان گوانتانامو منتشر کرد؛ این سند از دولت آمریکا می‌خواهد که نه تنها به دلیل استفاده از شکنجه عذرخواهی کند و برای قربانیان جبران خسارت کند، بلکه اطمینان حاصل کند که آن‌ها به مراقبت‌های بهداشتی و توانبخشی لازم دسترسی دارند، که در حال حاضر اینگونه نیست.

روایتی از شکنجه زندانیان از سوی آمریکا

این افراد، مانند «عمار البلوچی»، همچنان از مشکلات جسمی و روحی جدی در نتیجه شکنجه رنج می‌برند.

در مورد بی‌رحمی تکنیک‌های شکنجه آمریکا و صدمات شدیدی که آن‌ها ایجاد می‌کنند، نمی‌توان تردید کرد.

«البلوچی» در یک اعلامیه طبقه‌بندی نشده، یک حادثه را توضیح داد؛ «من فقط به سقف معلق نبودم، بلکه برهنه، گرسنه، بدون آب، در سرما، سرپوشیده، تهدید شفاهی، درد ناشی از ضرب و شتم و غرق مصنوعی در آب بودم و ده‌ها بار سرم به دیوار کوبیده شد.

این تکنیک «والینگ» نامیده می‌شود و بار‌ها بر روی او استفاده شده است؛ در واقع، یکی از معماران برنامه شکنجه اعتراف کرده است که از البلوچی به عنوان وسیله‌ای زنده برای آموزش شکنجه‌گران جدید استفاده کرده است.

«البلوچی» بر اثر این شکنجه (والینگ) دچار آسیب مغزی شد که باعث سردرد، سرگیجه، حساسیت شدید به نور و صدا شده و توانایی او در تفکر و انجام کار‌های روزمره را مختل کرده است؛ پزشکان می‌گویند این علائم در طول زمان بدتر می‌شود و نیاز به درمان طولانی مدت و فشرده دارد.

کم‌خوابی که او در معرض آن قرار گرفته بود باعث اختلال خواب جدی شده است و مانع از آن می‌شود که «البلوچی» بیش از یک یا دو ساعت خواب مداوم داشته باشد. 

او کابوس‌های دلخراش و یادآوری‌هایی دارد که می‌تواند با کوچکترین یادآوری شکنجه ایجاد شود و کار با وکلایش را برایش دشوار می‌کند، ماهیچه‌ها و مفاصل او هنوز از رنج قرار گرفتن در وضعیت غیرطبیعی دچار آسیب هستند.

همچنین اخیرا تشخیص داده شد که وی به تومور در ستون فقرات خود مبتلا شده است که می‌تواند بر سیستم عصبی و عملکرد حرکتی وی تأثیر بگذارد و نیاز به جراحی داشته باشد.

ادعا‌های دولت آمریکا و نبود تجهیزات پزشکی در گوانتانامو

به گزارش الجزیره، دولت آمریکا ادعا می‌کند که به زندانیان همان سطح مراقبتی را ارائه می‌کند که به اعضای ارتش ارائه می‌کند، اما از تشکیل هیئتی از کارشناسان برای ارزیابی سلامت «البلوچی» و توصیه یک طرح درمانی مانند هر یک از نیرو‌های تحت مراقبت خودداری می‌کند. حتی یک دستگاه پزشکی با کارکرد مداوم در پایگاه نظامی گوانتانامو برای نظارت بر تومور ندارد.

در حال حاضر نمی‌توان به این مسائل جدی پزشکی در گوانتانامو رسیدگی کرد، جایی که - همانطور که سازمان ملل و کمیته بین‌المللی صلیب سرخ اخیرا مستند کرده‌اند - نه بیمارستان مناسب و نه کادر پزشکی اختصاصی و مستقل وجود دارد. مدارک پزشکی زندانیان حتی شکنجه آن‌ها را تایید نمی‌کند.

این در حالی است که دولت آمریکا شکنجه آن‌ها را انکار نمی‌کند؛ در سال ۲۰۱۴، کمیته اطلاعات سنا دریافت که دولت آمریکا مرتکب تخلفات وحشتناکی علیه «البلوچی» و سایر زندانیان شده است. 

سیا حتی اطلاعاتی در مورد آن‌ها به تهیه کنندگان هالیوود داد که شکنجه «البلوچی« را در فیلم «صفر تاریکی» به تصویر کشیدند.

در سال ۲۰۲۱، هیئت منصفه نظامی که درباره سرنوشت «مجید خان»، یکی دیگر از بازماندگان شکنجه، تصمیم می‌گیرند، برنامه شکنجه را «توهین به مفهوم عدالت» و «لکه‌ای بر تار و پود اخلاقی آمریکا» نامیدند. اما دادگاه‌ها هیچ راه حلی ارائه نکرده‌اند.

از سال ۲۰۰۸، وکلا در دادگاه فدرال در دادرسی تلاش کرده‌اند تا از حمایت‌های قانون اساسی - از جمله شرایط ایمن و سالم حبس - برای «البلوچی» استفاده کنند، اما پیروز نشده‌اند.

مطالبات وکلا برای عدالت در حالی که دادگاه‌های کمیسیون‌های نظامی در دهه دوم دعوای پیش از محاکمه بدون پایان روشنی به سر می‌برند، به حالت تعلیق درآمده است؛ در همین حال، وضعیت سلامتی البلوچی و سایرین همچنان رو به وخامت است.

طی سال گذشته، تیم‌های دفاعی «البلوچی» و چهار متهم در پرونده ۱۱ سپتامبر، شکنجه را با دولت آمریکا به‌عنوان بخشی از مذاکرات دادخواهی مطرح کردند. 

اما این مذاکرات اکنون با گزارش‌هایی مبنی بر اینکه قاضی قصد دارد جلسات دادرسی را در پاییز از سر بگیرد متوقف شده است؛ با طولانی شدن کمیسیون‌های نظامی، دولت آمریکا نباید منتظر رسیدگی به اثرات شکنجه بر سلامت باشد.

بهبود مراقبت‌های پزشکی در گوانتانامو نیازی به مداخله دادگاه ندارد؛ دولت آمریکا می‌تواند منابع لازم را، احتمالا با کسری از هزینه دادخواهی گسترده (و گران قیمت) متعهد کند.

انتهای پیام/