دروغ سازی و دروغ پراکنی علیه ایران؛ ماموریت رسانه جریان اصلی غرب
خبرگزاری میزان - «Mainstream media» یا رسانه جریان اصلی اصطلاحی است که هنگام اشاره به مجموعهای از رسانههای گروهی بزرگ که میتوانند شمار زیادی از مردم را تحت تاثیر قرار دهند، جریانهای فکری مورد نظر خود را شکل داده و بازتاب دهند، مورد استفاده قرار میگیرد.
رسانه جریان اصلی در واقع به شرکتهای بزرگ خبری از جمله روزنامهها و بنگاههای سخن پراکنی اشاره دارد که اخیرا بازوهای مهمی را در رسانهها و شبکههای اجتماعی نیز به کار میگیرند تا بتوانند جریانهای فکری مورد نظر خود را به شکل گستردهای بر افکار عمومی تحمیل کنند.
با در نظر داشتن نیاز چنین جریانی به فناوری و منابع مالی قابل توجه، دور از انتظار نیست که این جریان در بستر سیاست و اقتصاد غرب زیست کرده و در نتیجه سیاستهای کشورهای غربی را منعکس کند.
ایران و موضوعات پیرامون آن همواره یکی از موضوعات مورد توجه و تاکید رسانه جریان اصلی بودهاند و کشورهای غربی در راس آنها آمریکا، انگلیس و فرانسه از این جریان برای تحقق بخشیدن به برنامههای ضد ایرانی خود بهره برده اند.
اگر بخواهیم به طور خلاصه رسانه جریان اصلی غرب با ماموریت اقدامات ضد ایرانی را معرفی میکنیم، باید به صورت ویژه به رسانههای آمریکایی و انگلیسی مانند «نیویورک تایمز»، «گاردین»، «سی ان ان»، «پولیتیکو»، «نیوزویک»، «واشنگتن پست» و... اشاره کنیم.
بررسی خبرهای دروغین منتشر شده توسط این رسانهها علیه ایران در سالهای اخیر حتی به خوبی میتواند تقسیم وظایف برای دروغ سازی و دروغ پراکنی را در میان آنها آشکار کند؛ به این معنا که برخی از اینها وظیفه ساخت، پرداخت و انتشار دروغها از جمله دروغهای حقوق بشری، هسته ای، برخی و ... برعهده دارند.
البته رسانههایی آلمانی و فرانسوی نیز تلاش کرده اند در موارد متعددی با خبرسازی یا بازنشر خبرسازی رسانههای پیش گفته از موج سواری بر این سونامی دروغ محروم نشوند؛ کشورهای غربی از این ابزار با چاشنی حقوق بشری در موارد مختلفی علیه ایران سوءاستفاده کرده اند؛ اما اوج این سوءاستفاده را در ماههای اخیر و در پی بروز اغتشاشات در ایران شاهد بودهایم.
سابقه دروغ سازی و دروغ پراکنی رسانههای غربی درباره ایران
انتشار اخبار دروغ براساس منابع مجعول و غیرواقعی و در مواردی خبرسازیهای دروغ علیه ایران در موضوعات مختلف در رسانههای عضو رسانه جریان اصلی غرب دارای مصادیق و نمونههای متعددی است.
اهداف متعددی در پشت اقدامات مذکور وجود داشته است که با توجه به موضوع خبر قابل بررسی است؛ از ایجاد آشوب و اغتشاش گرفته تا پرونده سازی علیه ایران برای استفاده در سازمانهای بین المللی، از ایجاد حس ناامنی و بی ثباتی در جامعه ایران گرفته تا مقدمه چینی برای اعمال سیاستهای تحریمی، از سیاه نمایی گرفته تا فراهم کردن بستر اتهام زنی به ایران در موضوعات مختلف.
چنین روندی محدود به سالها یا یکی دو دهه اخیر نیست و رسانههای غربی از زمان پیروزی انقلاب اسلامی در چارچوب رویکرد ایران ستیزانه خود و برای دست یافتن به اهداف سیاسی شان تلاش کردند از ابزار رسانه برای تیز کردن تیغ خصومت و دشمنی با ایران استفاده کنند.
نگاهی به سابقه دروغ سازی و دروغ پراکنی رسانه جریان اصلی غرب علیه ایران، به خوبی نشان میدهد که این رسانهها بی توجه به واقعیتهایی مانند دسترسی مردم به انواع رسانهها و ارتقا سواد رسانهای آنها، همچنان از شیوههای منسوخ سانسور، دروغ و برخوردهای دوجانبه برای القای اهداف خود استفاده میکنند.
بی تردید میتوان گفت که تداوم رویکرد مغرضانه و دروغ پراکن رسانههای غربی و استفاده تام و تمام آنها از تاکتیکهای مختلف بیشتر از سر ناکامی اربابانشان و نیز استیصال خودشان در انجام وظیفه تامین نظر آنهاست.
تحولات داخلی ایران و اوج گرفتن دروغ پراکنی رسانههای غربی
اغتشاشات اخیر در ایران، خوراک مناسبی برای سوءاستفاده رسانههای غربی برای دروغ سازی، آمارسازی، کشته سازی و دروغ پراکنی علیه ایران فراهم کرد تا بتوانند در قالب اجرای پروژههای مذکور برای دستیابی به اهداف عمدتا سیاسی خود تلاش کنند.
همانطور که پیشتر گفته شد رسانه جریان اصلی غرب در خبرسازی و خبرپراکنی علیه ایران از نوعی تقسیم وظیفه تبعیت میکند؛ این جریان در ماههای اخیر دو دسته خبرسازی و دروغ پراکنی را در دستور کار خود قرار داده و براساس آن رسانههای عضو را مامور به انجام وظایف کرد:
نخست: دروغ سازیهای حقوق بشری براساس پروژههای کشته سازی، داستان سرایی درباره اعتصاب سراسری، پروژه ساختن قربانی یا قربانیان تجاوز، پروژه اعدام گسترده، ...؛ این ماموریت را عمدتا رسانههایی مانند «سی ان ان» و «نیوزویک» انجام دادند و بازنشر آن به «گاردین» «اکسپرس»، «لوموند»، ... واگذار شد.
دوم: دروغ سازی نظامی با تاکید بر موضوع استفاده از پهپادهای ایرانی در جنگ اوکراین؛ این ماموریت «واشنگتن پست» بود که براساس منابع آگاهی که هرگز هویتشان مشخص نشد و نیز اسنادی که فقط به رویت آژانسهای اطلاعاتی آمریکا رسیده بودند، دروغهایش را منتشر کند.
برای توضیح بیشتر چند نمونه از خبرسازیها و دروغ پراکنیهای رسانههای غربی مورد بررسی قرار میگیرد.
دروغ پراکنی نیوزویک
خبر «نیوزویک» در روزهای پایانی آبان ماه مبنی بر «اعدام قریب الوقوع ۱۵ هزار نفر در ایران» براساس شواهدی که هرگز ارائه نشد، خبری نبود که به اصطلاح مدعیان حقوق بشر بتوانند از آن برای دستیابی به اهداف ایران ستیزانه خود چشمپوشی کنند؛ از جمله افرادی که در دام این خبرسازی دروغین افتاد، «جاستین ترودو»، نخست وزیر کانادا بود.
وی در پی انتشار خبر مذکور، با انتشار توییتی مدعی شد «کانادا تصمیم ایران برای اعمال مجازات مرگ برای نزدیک به ۱۵ هزار معترض را محکوم میکند.»
دروغ اعدام ۱۵ هزار نفر در ایران به حدی بزرگ و غیرقابل باور بود که نخست وزیر کانادا را ساعاتی پس از انتشار توییت مذکور ناچار به حذف آن کرد.
آش این دروغ به حدی شور شد که «بی بی سی» ناچار شد مطلبی با عنوان ادعای حقیقت سنجی «۱۵ هزار حکم اعدام در ایران» منتشر کند.
فهرست دروغهای رسانههای غربی در ایام اغتشاشات در ایران بسیار بلندبالاست که موضوعهایی مختلفی را دربر میگیرد؛ همه این دروغها نیز با استناد به شاهدان و منابعی که به بهانه امنیت امکان افشای هویتشان وجود ندارد و با قیودی مانند «ظاهرا» و «احتمالا» منتشر شدند!
اما مهمتر از هر چیز، واکنش فوری و موضع گیری بدون فوت وقت مقامهای غربی در پی انتشار چنین اخباری است که به خوبی نشان دهنده هدفمند بودن انتشار چنین اخباری است.
استانداردهای دوگانه رسانههای غربی
نکته مهم در عملکرد رسانه جریان اصلی در غرب علیه ایران گذشته از بی توجهی به واقعیتهایی مانند آگاهی مردم ایران، استانداردهای دوگانه آنان است.
در عین حال، این رسانهها به کرات نشان داده اند که اولویت آنها در موضوع اطلاع رسانی براساس معیارهایی مانند رنگ پوست، منطقه جغرافیایی کشور، میزان ثروت شخصیتها و در مجموع منافع حامیان مالیشان تعیین میشود؛ به همین دلیل است که مرگ «الیزابت دوم»، جریان پناهجویی از اوکراین، فستیوال گاوبازی در اسپانیا و امثالهم برای آنها، ارزش خبری بیشتری نسبت به جنایت جنگی آمریکا در افغانستان، آپارتاید رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان، ... دارد.
«نشنال اینترست» در یادداشتی میگوید: انتشار اخبار غلط درباره ایران، به یک امر عادی تبدیل شده است و براساس بررسی سال ۲۰۱۳ میزان انتشار اخبار درباره ایران در رسانههای جهان بسیار زیاد است.
براساس یادداشت مذکور، رسانههای غربی، هنگام انتشار اخبار درباره ایران تلاشهای عامدانهای برای انتشار اطلاعات نادرست انجام میدهند تا نگرش افکار عمومی جهانی را نسبت به ایران تغییر داده و جامعه بینالمللی را به درک و واکنش نادرست نسبت به ایران فریب میدهند.
انتهای پیام/