آزادی «تته» به روایت فرمانده احمد
حماسه‌ی رزمندگان غرب
بخشی از سخنان حاج احمد در سمینار سراسری فرماندهان سپاه در بیان گوشه‌ای از مصائب و ناگواری‌هایی که بر رزمندگان جبهه‌های غرب وارد می‌شود: تمام صحبت‌های من، نتیجه دو سال و سه ماه حضور در مناطق غرب کشور، از فردای شروع ماجرا‌های کردستان است... به خدا سوگند ما در غرب خودمان را به آب و آتش زدیم تا بتوانیم به مرز برسیم...
درباره‌ی حماسه‌ی مقاومت مظلومانه رزمندگان در غرب، خوب است همین جا به عنوان نمونه عرض کنم، در جریان تصرف قله مرتفع «تته» در شب چهارم عید سال ۱۳۶۰، درست در زمانی که دشمن فکرش را هم نمی‌کرد در منطقه‌ای کوهستانی و سردسیر که قُطر برف روی زمین گاه تا ۱۱ متر هم می‌رسید، نیرویی بتواند ارتفاعات را بگیرد و در آن قله یخ‌زده دوام بیاورد، ما وارد عمل شدیم و با توکل به خدا حمله کرده و قله تته را آزاد کردیم.
با توجه به اینکه هوای منطقه مه‌آلود بود و هلی‌کوپتر قادر نبود به بالای قله برود، برادران ما روی قله فاقد کمترین امکانات بودند. آن‌ها نه چادر داشتند و نه کیسه خواب. حتی غذایی هم به آن‌ها نمی‌رسید، با این وجود به یُمن مقاومت مظلومانه‌شان، قله تثبیت شد.
در این حمله ما پانزده شهید دادیم و جالب اینکه فقط چهار نفر از این پانزده نفر، بر اثر اصابت گلوله دشمن به شهادت رسیدند. یازده نفر دیگر به دلیل شدت سرما و لغزندگی سطح یخ‌زده قله تته، سقوط کردند و پیکر‌های پاکشان بر اثر اصابت به صخره‌های انتهای دره‌ها، پاره پاره شد. مقاومت برادران ما در غرب تا به امروزاز این قرار بوده است.