ماجرای ابراهیم هادی و یک عدد «پیت‌حلبی»
پیت حلبی
شب جمعه و ساعت دو نیمه شب بود. جلوی مسجد محمدی (در اتوبان شهید محلاتی) مشغول ایست و بازرسی بودیم.
من و چند جوان دیگر، کنار ابراهیم هادی روی پله مسجد نشستیم و او برای ما صحبت می‌کرد. یکباره از جا پرید!
دوید و به سمت ابتدای خیابان مجاور که صد متر با ما فاصله داشت رفت! نشست و دستش را توی جوی آب کرد! بعد هم برگشت. با تعجب پرسیدم: آقا ابرام چی شد؟!
گفت: «هیچی، یک پیت حلبی توی جوی آب افتاده بود و همینطور که می‌رفت، سروصدا ایجاد می‌کرد. رفتم و از داخل جوی آب برداشتم تا صدایش مردمی که خواب هستند را اذیت نکند.» او با کار خودش، به ما که نوجوان بودیم، درست بسیجی بودن و چگونه زیستن می‌آموخت.