آیا اعتیاد به شیرینیجات منشا ژنتیکی دارد؟
محققان دریافتند که علت وابستگی اعتیادگونه به برخی مواد خوراکی از جمله شکلات، ریشه در ژن انسان دارد.
محققان این پژوهش امیدوارند که شناسایی این ژنها بتواند به ایجاد دستورالعملهایی برای رژیم غذایی و همچنین جلوگیری از چاقی و بروز بیماریهای مزمن کمک کند.
دستورالعملهایی که توسط پزشکان ارائه میشود اغلب شامل استفاده بیشتر از میوهها، سبزیجات، غلات سبوس دار و منع استفاده از قند، سدیم و چربیهای اشباع شده است.
با وجود تمامی این توصیهها باز هم افراد به این دستورالعملها پایبند نیستند.
یک پژوهش که سال گذشته توسط مراکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) انجام شده نشان میدهد که مصرف سدیم بیش از 90 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده بیشتر از حد توصیه شده است.
محققان در این پژوهش به بررسی علت این موضوع پرداختند که چرا عدهای از افراد راحتتر از بقیه میتوانند به رعایت برخی دستورالعملها و رژیمهای غذایی بپردازند.
افرادی هستند که با وجود آگاهی از مضرات برخی مواد غذایی باز هم تمایل به استفاده از آنها داشته و نمیتوانند این مواد غذایی را از برنامه غذایی خود حذف کنند.
آنها با انجام پژوهشی بر روی 818 نفر که 404 نفر آنها مرد و 414 نفر آنها زن بودند و تحلیل اطلاعات ژنتیکی و عادات غذایی آنها موفق به شناسایی ژنهای مرتبط با عادات غذایی اعتیاد گونه شدند.
آنها دریافتند که ژنهایی با نامهای CREB1 و GABRA2 مسئول وابستگی افراد به مصرف نمک و ژن SLC6A2 با مصرف مواد قندی و چرب در ارتباط است.
این تیم در ادامه به این مطلب اشاره کردند که ژنهای شناسایی شده، قبلا مسئول تعدادی از صفات رفتاری و روانی مانند استرس، اعتیاد، تکانشگری و افسردگی محسوب میشدند.
محققان امیدوارند که یافتههای آنها به ایجاد راه های موثر برای درمان بیماریهای مزمن کمک کند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *