45 سال زندگی در روستایی خالی از سکنه
خبرگزاری میزان - مارتین و سینفوروسا کولومر 45 سال است که تنها ساکنین روستای دورافتاده لا اِسترلای اسپانیا هستند.
به گزارش به نقل از پژواک، مارتین و سینفوروسا کولومر 45 سال است که تنها ساکنین روستای دورافتاده لا
اِسترلای اسپانیا هستند. تنها موجودات همنشینشان 3 سگ، 4 مرغ، یک خروس،
حدود 25 گربه و چند کندوی زنبور است. نزدیکترین شهر 25 کیلومتر از منطقه
محل سکونت این زوج سالخورده فاصله دارد.
تنها زندگی کردن روش غریبی برای زندگی کردن است، انگار که آنها تنها انسانهای روی کره زمیناند؛ اما این روستا همیشه اینقدر خلوت نبوده است. زمانی در اینجا زندگی وجود داشت، صدها انسان، یک کلیسا، دو مدرسه و رستوران. درواقع لا اِسترلا گذشته جالبی دارد و طبق افسانهها این روستا اختصاصاً بهعنوان محل زندگی معشوقههای افراد ثروتمند بناشده بود.
طبق گزارش منابع متعدد، طوفان سهمگین سال 1883 تقریباً نیمی از ساکنین را کشت و 17 خانه را کاملاً نابود کرد. تنها میدان شهر، دادگاه محلی، محل اقامت کدخدا و کلیسا آسیبی ندیدند و نجات یافتگان بنای یادبودی برای جان باختگان ساختند. پسازاین حادثه روستا جذابیت خود را از دست داد و بهتدریج سکنه آنجا را ترک کردند.
مارتین میگوید: ظرف مدت دو سال 150،200 نفر از ساکنین در جستوجوی کار برای همیشه آنجا را ترک کردند. همسرم متولد اینجاست و تمایلی نداشت که اینجا را رها کند ولی اگر تصمیمگیری فقط بر عهده من گذاشته میشد مطمئناً همان اوایل مهاجرت میکردیم.
متأسفانه تنها فرزند این زوج در سن 12 سالگی به دلیل انسداد رگهای خونی مغز از دنیا رفت و پزشکان نتوانستند کاری برای او انجام دهند. اگر او زنده مانده بود اکنون 48 سال داشت و در کنار پدر 79 و مادر 82 سالهاش زندگی میکرد.
ناگفته نماند که این روستا از نعمت تلفن، تلویزیون، برق یا آب بیبهره است و آنها تنها در موارد ضروری با ماشین قدیمیشان به نزدیکترین شهر میروند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
تنها زندگی کردن روش غریبی برای زندگی کردن است، انگار که آنها تنها انسانهای روی کره زمیناند؛ اما این روستا همیشه اینقدر خلوت نبوده است. زمانی در اینجا زندگی وجود داشت، صدها انسان، یک کلیسا، دو مدرسه و رستوران. درواقع لا اِسترلا گذشته جالبی دارد و طبق افسانهها این روستا اختصاصاً بهعنوان محل زندگی معشوقههای افراد ثروتمند بناشده بود.
طبق گزارش منابع متعدد، طوفان سهمگین سال 1883 تقریباً نیمی از ساکنین را کشت و 17 خانه را کاملاً نابود کرد. تنها میدان شهر، دادگاه محلی، محل اقامت کدخدا و کلیسا آسیبی ندیدند و نجات یافتگان بنای یادبودی برای جان باختگان ساختند. پسازاین حادثه روستا جذابیت خود را از دست داد و بهتدریج سکنه آنجا را ترک کردند.
مارتین میگوید: ظرف مدت دو سال 150،200 نفر از ساکنین در جستوجوی کار برای همیشه آنجا را ترک کردند. همسرم متولد اینجاست و تمایلی نداشت که اینجا را رها کند ولی اگر تصمیمگیری فقط بر عهده من گذاشته میشد مطمئناً همان اوایل مهاجرت میکردیم.
متأسفانه تنها فرزند این زوج در سن 12 سالگی به دلیل انسداد رگهای خونی مغز از دنیا رفت و پزشکان نتوانستند کاری برای او انجام دهند. اگر او زنده مانده بود اکنون 48 سال داشت و در کنار پدر 79 و مادر 82 سالهاش زندگی میکرد.
ناگفته نماند که این روستا از نعمت تلفن، تلویزیون، برق یا آب بیبهره است و آنها تنها در موارد ضروری با ماشین قدیمیشان به نزدیکترین شهر میروند.
/انتهای پیام/
: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانههای داخلی و خارجی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای منتشر میشود.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *