بازیگران فیلم «محمد رسول الله(ص)» درباره ویژگی‌های کار با «مجید مجیدی» چه می گویند؟

 علیرضا شجاع نوری بازیگر نقش (عبدالمطلب) در باره کار با مجید مجیدی می گوید: مجید مجیدی نوعی نبوغ فکری دارد که به صورت غریزی تصاویر را میبیند و این تصاویر دارای چنان انرژی ای هستند که زیاد در حوزه کلام نمیگنجند. افزون بر این، در حوزه کارگردانی بسیار خوب و مسلط عمل میکند، به گونه ای که تجربه بسیار شیرین و دلنشینی از همکاری با او به خاطرم مانده و بیراه نیست اگر بگویم یکی از افسردگی هایم، زمانی بود که فیلمبرداری محمد(ص) به پایان رسید.

 محمد عسگری بازیگر نقش (ابولهب) در باره کار با مجید مجیدی می گوید: اصولا مجید مجیدی کارگردانی است که نوع هدایت بازیگرانش متفاوت است و روندی که معمولا دیگر کارگردان ها در پیش میگیرند را ندارد. مجیدی این اجازه را به بازیگرانش میدهد تا نقش را تحلیل کنند و نکته هایی را از نقش در بیاورند و او در این مسیر، چیزهایی که مثبت است را میگیرد و چیزهایی به آن اضافه میکند. خیلی از کارگردان ها، باورهایی از نقشهای فیلمنامه دارند و میخواهند لزوما همان باورها را در ظرف بازیگر بریزند تا بازیگر، آنها را اجرا کند. بنابراین میبینیم که درست است که همه نقشها یکدست هستند، اما در عین حال بسیار تکبُعدی اند، چون زاییده ذهن یک نفرند و هیچ افت و خیزی در آنها وجود ندارد. اما خوشبختانه در این فیلم به این شکل نبود. مجیدی میخواست بازیگران چیزهایی را خلق کنند و بعد با گفتگویی که شکل میداد و میزانسنی که برای آن نوع بازی، طراحی میکرد، به یکباره میدیدیم که یک اتفاق به ظاهر ساده و کوچک را تبدیل میکرد به شگفتی. برای مثال در فیلمنامه آمده بود که ابولَهَب در حمام خانه در حال استحمام است که عبدالمطلب وارد میشود و خطاب به او می گوید: چرا نمیگذاری کنیزت به محمد شیر بدهد؟ سکانسی ساده که با طراحی فضا و فکر مجیدی و استورارو، میزانسنی را شکل میدهد که در آن، احساس و زیبایی حرف اول را می زند. البته در غالب کارهای مجیدی، این را میبینیم که احساس و زیبایی در فیلم هایش موج میزند و هنگامی که این دو عنصر را در کنار هم میگذارد، صحنه هایی شگفت آور خلق میکند.

 داریوش فرهنگ بازیگر نقش  (ابوسفیان) در باره کار با مجید مجیدی می گوید: مجیدی با دقت و وسواس از تصاویر حرف می‌زد و از هیچ‌چیز نمی‌گذشت. چنان ایمان و باوری داشت که همه را در باورش سهیم می‌کرد. به او گفتم: «تصور تو از آن دوره، شخصی است یا از روی منابع و تحقیقات؟» گفت: «بعد از پژوهش‌ها به احساس و دلم رجوع می‌کنم و تکیه‌گاهم، دستی است که پنهان و آشکار، پشت این فیلم است.» مجیدی با همه فیلم‌هایش نشان داده که بسیار احساسی، واقعی و حساس است.

 پانته آ مهدی نیا بازیگر نقش (فاطمه بنت اسد) در باره کار با مجید مجیدی می گوید: آقای مجیدی با این که مشغله فراوانی داشتند، اما مسئولیت هدایت و راهنمایی بازیگران اصلی بر عهده خودشان بود و به نظر من هیچ کس جز ایشان نیز نمیتوانست از پس چنین پروژه دشواری بربیاید. خوشبختانه در طول فیلمبرداری، آقای مجیدی به من نگفتند که مسیر را اشتباه میروم و هنگامی که میدیدم برای برخی از بازیگران، سختگیری بیشتری انجام میدهند، دلم قرص میشد که کارم را درست انجام میدهم. چیزی که در مورد آقای مجیدی برای من عجیب بود، این بود که به رغم گرفتاریهای فراوان، روی تک تک مسائل تسلط داشتند و میخواستند هر پلان را به بهترین شکل ممکن به تصویر بکشند. دقت و تمرکز آقای مجیدی فقط شامل مسائل فنی و حوزه کارگردانی نبود. خیلی از عوامل فیلم اگر حتی مشکل شخصی داشتند، ایشان پا در میانی میکردند تا شرایط بهتری برای او رقم بخورد.

 مینا ساداتی بازیگر نقش (آمنه) در باره کار با مجید مجیدی می گوید: کارگردانی که شاهد تلاش جانکاهش بودم برای عبور از این مأموریت بزرگ؛ مجید مجیدی.

 محسن تنابنده بازیگر نقش (ساموئل) در باره کار با مجید مجیدی می گوید: به نظرم کارگردانی قبل از هر ویژگی فنی، متاثر از تدبیر است و آقای مجیدی جز کارگردانان مدبری هستند که من با آنها کار کردهام. ایشان گام اول را که انتخاب بازیگران است، معمولا خیلی خوب و به درستی انجام میدهد و در واقع تلاش میکند با انتخابهای درست، سر صحنه خیلی عذاب نکشد! ضمن آن که اینگونه نیست که بازیگری را به صرف داشتن گیشه انتخاب کند، معمولا انتخابهای ایشان با توجه به فضای قصه و نوع کار است و به خاطر همین است که به عنوان بیننده همیشه در آثار ایشان، وحدت و انسجام خوبی میبینید. آقای مجیدی اولین کارگردان سینمای ایران است که فیلمش به رقابتهای اسکار پا نهاده و عموم فیلم هایش پخش جهانی وسیعی داشته و به همه اینها باید جنس سینمای او را اضافه کنم که من این نوع سینما را بسیار دوست دارم. ایشان سکانس های حسی و عاطفی را به عمیق ترین شکل ممکن درک میکند و به تصویر می کشد و میتوانم بگویم زبان سینما را به شکل تصویری تری نسبت به بسیاری که من با آنها کار کرده ام، میشناسد و بار مفاهیم فیلم هایش عمدتا روی تصاویر است و بنابراین، فیلمهایی واقعا دیدنی می سازد، آن هم در سینمایی که عمدتا فیلمها شنیدنی هستند تا دیدنی!

رعنا آزادی ور بازیگر نقش (ام جمیل) در باره کار با مجید مجیدی می گوید: خداوند را شاکرم که در کارنامه ام با کارگردان هایی همکاری کردهام که همگی از بهترین های سینمای ایران هستند. اما چیزی که در مورد آقای مجیدی برایم جذاب بود، این بود که ایشان به خوبی می دانستند قرار است هر پلان را چگونه اجرا کنند و در هدایت بازیگران و نحوه دکوپاژ کاملا با آگاهی سر صحنه حاضر می شدند. شیوه هدایت ایشان خیلی شیوه مستقیم و بی دردسری بود، با اینکه در برخی موارد زحمت بسیاری می کشید تا چیزی که مد نظر دارد، به خوبی اجرا شود. تک تک پلان ها با تایید ایشان و حساسیت بسیار فیلمبرداری شد و من به عنوان بازیگر احساس می کردم مدام زیر ذره بین آقای مجیدی قرار دارم و حتی یک حرکت انگشت بی جهت نمیتوانم داشته باشم و این بسیار به من احساس امنیت می داد.

هدایت و راهنمایی بازیگران اصلی به طور مستقیم توسط خود آقای مجیدی صورت گرفت. ما قبل از شروع فیلمبرداری، چندین ماه این شخصیت ها را در حضور ایشان تمرین کردیم و ایشان حتی در مراحل آخر تمرین با دوربین نیز حضور داشت.