نماز و زیارت مخصوص شب عید سعید غدیرخم
خبرگزاری میزان - در کتابهای «مفاتیح الجنان» و «اقبال الاعمال» اعمال مخصوصی برای شب هفدهم ذی الحجه که مصادف با عید سعید غدیر خم است، ذکر شده که خواندن زیارت امام علی(ع)، دعا و نماز دوازده رکعتی از جمله آنند.
زیارت مختصه دوم امام علی (ع) در روز غدیر
زيارت
حضرت امير المؤمنين عليه السّلام در اين روز فضيلت بسيار دارد و از نزديك و
دور موافق روايت صفوانى و غير آن اگر از دور زيارت كنند دو ركعت نماز
زيارت به جا آورند، در ركعت اوّل سوره انا انزلناه و در ركعت دويّم قل هو
اللّه احد بخوانند پس اين دعا را بخوانند:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى وَلِيِّكَ وَ أَخِي نَبِيِّكَ وَ وَزِيرِهِ وَ حَبِيبِهِ وَ خَلِيلِهِ وَ مَوْضِعِ سِرِّهِ
خدايا! درود فرست بر ولى خود و برادر پيغمبر و وزير او و حبيب او و دوست خالص او و محل سر او
وَ خِيَرَتِهِ مِنْ أُسْرَتِهِ وَ وَصِيِّهِ وَ صَفْوَتِهِ وَ خَالِصَتِهِ وَ أَمِينِهِ وَ وَلِيِّهِ
و منتخب او از خاصانش و وصى او و برگزيده و دوست خاص و خالص و امين و ياور و ناصر او
وَ أَشْرَفِ عِتْرَتِهِ الَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَ أَبِي ذُرِّيَّتِهِ وَ بَابِ حِكْمَتِهِ وَ النَّاطِقِ بِحُجَّتِهِ
و اشرف افراد عترتش كه به او ايمان آوردند و پدر ذريۀ او و باب علم و حكمت او و ناطق به حجت
وَ الدَّاعِي إِلَى شَرِيعَتِهِ وَ الْمَاضِي عَلَى سُنَّتِهِ وَ خَلِيفَتِهِ عَلَى أُمَّتِهِ
و برهان او و دعوتكنندۀ خلق به شريعت مقدسه و باقى بر طريقت و سنت او و جانشين او بر امت او
سَيِّدِ الْمُسْلِمِينَ وَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ قَائِدِ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ
آنكه بزرگ اوصياء و امير مؤمنين و پيشواى آبرومندان و روسفيدان عالم است
أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ وَ أَوْصِيَاءِ أَنْبِيَائِكَ.
برترين تحيت و رحمتى كه بر يكى از مخلوقات و خاصان درگاهت و اوصياى پيغمبرانت فرستادى.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَشْهَدُ أَنَّهُ قَدْ بَلَّغَ عَنْ نَبِيِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ و آلِهِ مَا حُمِّلَ
پروردگارا! من گواهى مىدهم كه محققا آن حضرت آنچه را بايد از طرف پيغمبرت به امت تبليغ كند كاملا تبليغ كرد
وَ رَعَى مَا اسْتُحْفِظَ وَ حَفِظَ مَا اسْتُودِعَ وَ حَلَّلَ حَلَالَكَ وَ حَرَّمَ حَرَامَكَ
و آنچه بايد محفوظ دارد رعايت نمود و آنچه بدو به وديعه سپرده شد نگهبانى كرد و حلال تو را حلال و حرامت را حرام دانست
وَ أَقَامَ أَحْكَامَكَ وَ دَعَا إِلَى سَبِيلِكَ وَ وَالَى أَوْلِيَاءَكَ وَ عَادَى أَعْدَاءَكَ
و احكام تو را به پاداشت و خلق را به راه تو دعوت كرد و با دوستان تو دوستى و با دشمنانت دشمنى كرد
وَ جَاهَدَ النَّاكِثِينَ عَنْ سَبِيلِكَ وَ الْقَاسِطِينَ وَ الْمَارِقِينَ عَنْ أَمْرِكَ
و با عهدشكنان دين تو و عدولكنندگان و سركشان از فرمان تو جهاد كرد
صَابِراً مُحْتَسِباً مُقْبِلًا غَيْرَ مُدْبِرٍ لَا تَأْخُذُهُ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِمٍ
و با كمال صبر و تحمل هميشه روبه سوى تو داشت و هرگز از خدا رو نگردانيد و در راه خدا ملامت بدگويان او را از فرمانت باز نداشت
حَتَّى بَلَغَ فِي ذَلِكَ الرِّضَا وَ سَلَّمَ إِلَيْكَ الْقَضَاءَ
تا آنكه در كار فرمان قضاى تو به مقام رضا و خشنودىات نايل شد
وَ عَبَدَكَ مُخْلِصاً وَ نَصَحَ لَكَ مُجْتَهِداً حَتَّى أَتَاهُ الْيَقِينُ
و با اخلاص كامل تو را پرستش كرد و در نصيحت و دلالت خلق به راه حق براى رضاى تو هنگام رحلت كوشش كرد،
فَقَبَضْتَهُ إِلَيْكَ شَهِيداً سَعِيداً وَلِيّاً تَقِيّاً رَضِيّاً زَكِيّاً هَادِياً مَهْدِيّاً
پس آنگاه كه با مقام شهادت و ولايت و تقواى كامل و مقام رضا و تزكيۀ نفس و هادى و مهدى امت او را قبض روح كردى.
اللَّهُمَّ
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَيْهِ أَفْضَلَ مَا
صَلَّيْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَنْبِيَائِكَ وَ أَصْفِيَائِكَ يَا رَبَّ
الْعَالَمِينَ.[1]
خدايا درود و رحمت فرست بر محمد و بر او نيكوتر رحمتى كه بر يكى از پيمبرانت و خاصان درگاهت فرستادى، اى پروردگار عالم هستى!
[1] ) مصباح كفعمى ص 685؛ مفاتيح الجنان، ج 1 ، ص 374.
دعای شب عید غدیر
در
كتاب «ابو الحسين [الحسن]زيد بن جعفر محمدى» در «كوفه» ديدم كه «شيخ ابو
عبد اللّه حسين بن عبيد اللّه غضائرى» نسخهاى قديمى به خط «شيخ ابو غالب
احمد بن محمد زرارى» را به من نشان داد كه دعاهايى بدون ذكر سند در آن آمده
بود. يكى از آن دعاها، دعاى شب غدير بود، به اين صورت:
اللَّهُمَّ
إِنَّكَ دَعَوْتَنَا إِلَى سَبِيلِ طَاعَتِكَ وَ طَاعَةِ نَبِيِّكَ وَ
وَصِيِّهِ وَ عِتْرَتِهِ دُعَاءً لَهُ نُورٌ وَ ضِيَاءٌ وَ بَهْجَةٌ وَ
اسْتِنَارٌ فَدَعَانَا نَبِيُّكَ لِوَصِيِّهِ يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ
فَوَفَّقْتَنَا لِلْإِصَابَةِ وَ سَدَّدْتَنَا لِلْإِجَابَةِ لِدُعَائِهِ
فَأَنَبْنَا[1]إِلَيْكَ بِالْإِنَابَةِ وَ أَسْلَمْنَا لِنَبِيِّكَ
قُلُوبَنَا وَ لِوَصِيِّهِ نُفُوسَنَا وَ لِمَا دَعَوْتَنَا إِلَيْهِ
عُقُولَنَا فَتَمَّ لَنَا نُورُكَ يَا هَادِيَ الْمُضِلِّينَ أَخْرِجِ
الْبُغْضَ وَ الْمُنْكَرَ وَ الْغُلُوَّ لِأَمِينِكَ أَمِيرِ
الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ مِنْ قُلُوبِنَا وَ
نُفُوسِنَا وَ أَلْسِنَتِنَا وَ هُمُومِنَا وَ زِدْنَا مِنْ مُوَالاتِهِ وَ
مَحَبَّتِهِ وَ مَوَدَّتِهِ لَهُ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ
زِيَادَاتٍ لَا انْقِطَاعَ لَهَا وَ مُدَّةً لَا تَنَاهِيَ لَهَا وَ
اجْعَلْنَا نُعَادِي لِوَلِيِّكَ مَنْ نَاصَبَهُ وَ نُوَالِي مَنْ
أَحَبَّهُ وَ نَأْمُلُ بِذَلِكَ طَاعَتَكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
اللَّهُمَّ اجْعَلْ عَذَابَكَ وَ سَخَطَكَ عَلَى مَنْ نَاصَبَ وَلِيَّكَ وَ
جَاحَدَ [وَ جَحَدَ] إِمَامَتَهُ وَ أَنْكَرَ وَلَايَتَهُ وَ قَدَّمْتَهُ
أَيَّامَ فِتْنَتِكَ فِي كُلِّ عَصْرٍ وَ زَمَانٍ وَ أَوَانٍ إِنَّكَ
عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ[2] اللَّهُمَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ رَسُولِكَ وَ
عَلِيٍّ وَلِيِّكَ وَ الْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ حُجَجِكَ فَأَثْبِتْ
قَلْبِي عَلَى دِينِكَ وَ مُوَالاةِ أَوْلِيَائِكَ وَ مُعَادَاةِ
أَعْدَائِكَ مَعَ خَيْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ تَجْمَعُهُمَا لِي وَ
لِأَهْلِي وَ وُلْدِي وَ إِخْوَانِيَ الْمُؤْمِنِينَ إِنَّكَ عَلى كُلِّ
شَيْءٍ قَدِيرٌ[3]يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِين
خداوندا،
تو ما را به راه اطاعت از خود و اطاعت از پيامبرت و جانشين و خاندان او
فراخواندى، فراخوانى كه از روشنايى، پرتو، برافروختگى و روشنگرى برخوردار
است، سپس در روز غدير خم، پيامبرت ما را به سوى جانشينش فرا خوانده و تو ما
را به انتخاب راه درست موفق گردانيده و در پاسخ مثبت به دعوت او يارى
بخشيدى و بدينسان ما با تمام وجود به سوى تو بازگشتيم و دلهاى خود را به
پيامبرت و جانهايمان را به جانشين او و عقلهاى خود را به آنچه ما را بدان
فراخواندى، سپرديم و بدين ترتيب، نورت براى ما كامل گرديد، اى
هدايتكنندهى گمراهان، بغض، ناخوشايندى و غلوّ نسبت به امانتدارت امير
مؤمنان و امامانى را كه از فرزندان او هستند، از دل، جان، زبان و انديشهى
ما بيرون كن و سرسپردگى، محبت و دوستى ما نسبت به او و امامان بعد از او را
چنان افزون كن كه هيچ گسست و پايانى براى آن نباشد و چنان مستدام بدار كه
هيچ انتهايى براى آن نباشد و ما را چنان بگردان كه به واسطهى ولىات، با
دشمنان او دشمن و با دوستان او دوست باشيم و مقصود ما از اين، اطاعت از تو
باشد، اى مهربانترين مهربانان. خداوندا، عذاب و خشم خود را بركسانى قرار
ده كه با ولىّ تو دشمنى ورزيده و امامت و ولايت او را انكار نمودند، هم او
كه در روزگار گرفتارى و آزمايش در هر عصر و زمان و لحظه مقدم داشتهاى، به
راستى كه تو بر هر چيز توانايى. خدايا، به حق فرستادهات حضرت محمد و
ولىات على و امامان بعد از او كه حجتهاى تواند، دلهاى ما را بر دينت و
دوستى دوستان و دشمنى دشمنانت استوار بدار و خير دنيا و آخرت را براى من،
خانواده، فرزندان و برادران مؤمنم فراهم كن، به راستى كه تو بر هر چيز
توانايى.
[1] ) در برخى از نسخهها به جاى اين لفظ، واژهى «فأنلنا» آمده است كه چندان مناسب به نظر نمىرسد.
[2] ) سوره آل عمران، آیه 26.
[3] ) سوره آل عمران، آیه 26.
نماز مخصوص شب عید غدیر
در
برخى كتابهاى دعا نمازى براى خصوص شب عيد غدير ذكر شده است و روشن است كه
براساس حديث، نماز بهترين عملى است كه تشريع شده و از ناحيهى شرع به ما
رسيده است و اين سخن دربارهى همهى نمازها جارى است. نحوهى انجام اين
نماز كه ١٢ ركعت است و فقط در پايان ركعت دوازدهم سلام گفته شده و بعد از
هر ٢ ركعت به يك نشستن اكتفا مىشود، به اين صورت كه در هر ركعت، سورهى
«حمد» را ١ بار و سورهى «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» را ١٠ بار و
«آية الكرسى» را ١ بار بخوان و در ركعت دوازدهم، سورهى «حمد» را ٧ بار
و «قُلْ هُوَ اَللّٰهُ أَحَدٌ» را ٧ بار بخوان، آنگاه قنوت بگير و در حال
قنوت اين دعا را بخوان:
لا
إِلهَ إِلَّا اللَّهُ[1]وحده لا شَرِيكَ لَهُ[2] لَهُ الْمُلْكُ وَ
لَهُ الْحَمْدُ[3] يُحْيِي وَ يُمِيتُ[4] و يميت و يحيي و هو حي لا يموت
عشر مرات بيده الخير وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ[5]
معبودى
به جز خدا نيست كه يگانه است و شريكى براى او نيست و فرمانروايى و ستايش
از آن او است، زنده مىكند و مىميراند و مىميراند و زنده مىكند و او خود
زندهاى است كه هرگز نمىميرد و خير و خوبى به دست او است و بر هر چيز
توانا است.
سپس ركوع و سجده بهجا آور و در حال سجده، ١٠ بار بگو:
سبحان
من أحصى كل شيء علمه سبحان من لا ينبغي التسبيح إلا له سبحان ذي المن و
النعم سبحان ذي الفضل و الطول سبحان ذي العزة و الكرم أسألك بمعاقد العز من
عرشك و منتهى الرحمة من كتابك و بالاسم الأعظم و كلماته [كلماتك] التامة
أن تصلي على محمد رسولك و أهل بيته الطيبين الطاهرين و أن تفعل بي كذا و
كذا إنك سميع مجيب
پاكا خدايى كه دانش او
هر چيز را به شماره درآورده است، پاكا خدايى كه تسبيح جز بر او شايسته
نيست، پاكا داراى بخشش و نعمتها، پاكا خداى تفضلكننده و بخشنده، پاكا
خداى سرفراز و گرامى، به گرهگاههاى سربلندى از عرشت و منتهاى رحمت از
كتابت و به بزرگترين نام و سخنان كاملت از تو خواهانم كه بر فرستادهات
حضرت محمد و خاندان پاك و پاكيزهى او درود فرستى و خواستهى مرا دربارهى.
. . برآورده سازى، به راستى كه تو شنوا و اجابتكنندهاى.
[1] ) سوره محمد، آیه 19.
[2] ) سوره انعام، آیه 163
[3] ) سوره التغابن، آیه ١
[4] ) سوره آل عمران، آیه156
[5] ) سوره التغابن، آیه ١
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *