آزمایش‌های شیمیایی و بیولوژیک آمریکا/از رهاسازی عامل اعصاب تا اجرای عملیات حفره شیطان
یک گزارش نشان می دهد دولت وقت آمریکا به طور مخفیانه سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی را در دهه ۱۹۶۰ در خاک این کشور آزمایش کرده است.
- گزارش‌های پنتاگون نشان می‌دهد که دولت آمریکا به طور مخفیانه سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی را در دهه ۱۹۶۰ در خاک خود آزمایش کرده است.
به گزارش «سی بی اس نیوز»، بر اساس اسناد به دست آمده، این آزمایش‌ها شامل رهاسازی عوامل اعصاب مرگبار در آلاسکا و اسپری باکتری بر روی هاوایی بود.
آمریکا همچنین عوامل اعصاب را در کانادا و انگلیس در ارتباط با این دو کشور و سلاح‌های بیولوژیکی و شیمیایی را در حداقل دو ایالت دیگر، یعنی ایالت‌های مریلند و فلوریدا آزمایش کرد.
گزارش‌ها نشان می‌دهند که آزمایش‌های بیولوژیکی و شیمیایی توسط آمریکا بسیار گسترده‌تر از آنچه ارتش این کشور اذعان کرده، بوده است.
پنتاگون در اوایل سال جاری میلادی سوابقی را منتشر کرد که نشان می‌داد عوامل شیمیایی و بیولوژیکی روی کشتی‌ها در دریا پاشیده شده است.
پس از تلف شدن حدود ۶ هزار و ۴۰۰ گوسفند بر اثر دور شدن گاز اعصاب از محدوده آزمایش، ارتش آمریکا موافقت کرد تا آزمایش‌های عامل اعصاب در هوای آزاد را در مرکز اصلی سلاح‌های شیمیایی خود در صحرای یوتا متوقف کند.
اما پنتاگون قبلا هرگز جزئیات آزمایش‌های آلاسکا، هاوایی، کانادا و انگلیس را ارائه نکرده است.
وزارت دفاع آمریکا قصد داشت خلاصه‌ای از ۲۸ آزمایش تسلیحات بیولوژیکی و شیمیایی را در جلسه استماع کمیته فرعی امور کهنه سربازان مجلس نمایندگان منتشر کند.
در این اسناد گفته نشده است که آیا غیرنظامیان در معرض این سموم قرار گرفته اند یا خیر.
پنتاگون می‌گوید، پرسنل نظامی که در معرض عوامل تسلیحاتی قرار می‌گرفتند، از تجهیزات محافظی استفاده می‌کردند، اگرچه ماسک‌ها و لباس‌های ضدگاز که در آن زمان استفاده می‌شد، بسیار ساده‌تر از ماسک‌های امروزی بودند.
رئیس کمیته امور کهنه سربازان مجلس نمایدگان خواستار بررسی بیشتر این آزمایش ها شد.
این آزمایش‌ها بخشی از پروژه ۱۱۲ بود؛ یک برنامه نظامی در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ برای آزمایش سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی و دفاع در برابر آنها.
بخش‌هایی از برنامه آزمایشی که روی کشتی‌های نیروی دریایی آمریکا انجام می‌شد، پروژه SHAD یا خطر و دفاع کشتی‌ها نام داشت.
آمریکا برنامه تسلیحات بیولوژیکی خود را در اواخر دهه ۱۹۶۰ کنار گذاشت و طی معاهده‌ای در سال ۱۹۹۷ موافقت کرد که تمام سلاح‌های شیمیایی خود را نابود کند.
برخی از افرادی که در این آزمایش شرکت داشتند می‌گویند اکنون از مشکلات سلامتی مرتبط با قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و میکروب‌های خطرناک رنج می‌برند.
اخیرا وزارت دفاع آمریکا برای نخستین بار اذعان کرد که برخی از آزمایش‌های دهه ۱۹۶۰ از سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی واقعی استفاده می‌کردند، نه فقط از نمونه‌های خوش خیم و کم خطر.
آزمایش هایی که در آخرین اسناد پنتاگون شرح داده شده است عبارتند از:
حفره شیطان (۱)؛ طراحی شده برای آزمایش چگونگی پراکندگی گاز سارین پس از انتشار در گلوله‌های توپخانه و موشک در جنگل‌های صنوبر.
این آزمایش‌ها در تابستان ۱۹۶۵ در محل آزمایش رودخانه «گرستل» در نزدیکی منطقه «فورت گریلی» در آلاسکا انجام شد.
سارین یک گاز عصبی قوی است که باعث خفگی و مرگ کوبنده می‌شود.
دولت بوش ادعا می‌کرد که این گاز بخشی از مواد استفاده شده در زرادخانه شیمیایی عراق بوده است.
حفره شیطان (۲)؛ که نحوه رفتار عامل اعصاب VX را هنگام پراکنده شدن با گلوله‌های توپ مورد آزمایش قرار داد.
آزمایش در سایت رودخانه «گرستل» در آلاسکا همچنین شامل مانکن‌هایی با لباس نظامی و کامیون‌های نظامی بود VX یکی از کشنده‌ترین عوامل اعصاب شناخته شده است و در محیط ماندگار است، زیرا مایع چسبنده‌ای است که به آرامی تبخیر می‌شود.
بیگ تام؛ آزمایشی در سال ۱۹۶۵ که شامل اسپری باکتری بر روی جزیره «اوآهو» در هاوایی برای شبیه سازی یک حمله بیولوژیکی به یک ترکیب جزیره و توسعه تاکتیک‌هایی برای چنین حمله‌ای بود.
در این آزمایش از باکتری Bacillus globigii استفاده شد که در آن زمان تصور می‌شد بی ضرر است.
محققان بعداً کشف کردند که این باکتری، یکی از خویشاوندان عامل سیاه‌زخم، می‌تواند باعث ایجاد عفونت در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف شود.
رپید تان (۱)، (۲) و (۳)؛ مجموعه‌ای از آزمایش‌ها در سال‌های ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸ در انگلیس و کانادا.
در این آزمایش ها از سارین و VX و همچنین عوامل اعصاب «تابون» و «سومان» در تأسیسات تسلیحات شیمیایی انگلیس در منطقه «پورتون داون» استفاده شد.
سوابق نشان می‌دهد که آزمایش ها در موسسه تحقیقات دفاع «سافیلد» در منطقه «رالستون» کانادا شامل عوامل تابون و سومان بود.
تابون و سومان از نظر شیمیایی با سارین مرتبط هستند و اثرات مشابهی دارند.
ارسال دیدگاه
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *