روایت زندانیان در انگلیس از سلول‌های انفرادی/بیش از ۲۲ ساعت حبس روزانه در میانه شیوع کرونا
- سازمان دیده بان زندان‌های انگلیس نسبت به بهای بلندمدت محدود کردن زمان خروج زندانیان از سلول هایشان هشدار داده است.
گزارش‌ها نشان می‌دهند که بسیاری از آن‌ها در شرایطی برابر با سلول انفرادی زندگی می‌کنند.
تحلیل ایندیپندنت نشان می‌دهد که زندانیان بدون وظیفه محوله در ۷۲ درصد از زندان‌های انگلیس که از زمان لغو محدودیت‌های کووید، بازرسی شده‌اند، ۲۲ ساعت یا بیشتر در روز را در سلول خود می‌گذرانند.
چارلی تیلور، بازرس ارشد بازرسی زندان‌های انگلیس، می گوید که یافته‌ها به طور واقعی نگران کننده بوده است.
به گفته وی، «اگر این موضوع بهای بلندمدتی برای سلامت روان زندانیان نداشته باشد، واقعاً شگفت زده خواهم شد.»
در ۱۳ زندان از ۱۸ زندان مورد تجزیه و تحلیل، زندانیان بدون وظیفه محوله در زندان یا افرادی که دارای طرح تشویقی «پایه» بودند، نمی‌توانستند بیش از دو ساعت در روز سلول خود را ترک کنند؛ در چهار زندان، زندانیان بیش از یک ساعت اجازه خروج نداشتند.
در حالی که بسیاری از زندانیان در انگلیس در یک سلول مشترک به سر می‌برند، تعداد قابل توجهی کاملاً تنها و بدون تعامل انسانی معنی‌دار به حال خود رها شده اند.
«قوانین نلسون ماندلا» سازمان ملل، که حداقل استاندارد‌های رفتار با زندانیان را شرح می‌دهد، توصیه می‌کند که زندان‌ها هرگز از سلول انفرادی نامحدود و طولانی‌مدت استفاده نکنند که بیش از ۲۲ ساعت افراد را تنها در یک سلول قرار دهند.
زندان‌های انگلیس در طول همه‌گیری زمان خروج زندانیان از سلول‌ها را محدود می‌کردند؛ دلیل ادعایی این کار این بود که ویروس به سرعت بین زندانیان و کارکنان پخش می‌شد.
شارون شالو، پژوهشگر دانشگاه آکسفورد، می‌گوید «هر گونه عملی بدین صورت، چه مربوط به کووید باشد یا نباشد، سلول انفرادی است.»
وی می گوید «من در مورد سلامت روانی زندانیان پس از مدت طولانی مدت حضور در سلول انفرادی که در چند سال گذشته مجبور به تحمل آن بوده اند بسیار نگران هستم.»
در یکی از بدترین نمونه ها، در زندان چلمزفورد تقریباً نیمی از ۷۱۲ مردی که در آنجا نگهداری می‌شدند و بدون امور محوله بودند تقریباً ۲۳ ساعت در طول روز در ماه نوامبر در سلول‌های خود محبوس بودند.
یکی از زندانیان به بازرسان زندان، گفت «من زمانم را به این صورت سپری می‌کنم؛ روی تخت دراز می‌کشم، روی صندلی می‌نشینم، روی تخت دراز می‌کشم، روی صندلی می‌نشینم؛ من زمان را اینگونه می‌گذرانم.»
مطالعات نشان داده اند که سلول انفرادی در انگلیس به ویژه در درازمدت، تأثیر مخربی بر سلامت روان دارد که پیامد‌هایی از افزایش اضطراب تا خطر بالای خودآزاری و خودکشی را شامل می‌شود.
تأخیر در افزایش زمان برای آموزش و هواخوری برای زندانیان در انگلیس تا حدی به کمبود کارکنان، به دلیل همه گیری کرونا نسبت داده شده است.