بحران مسکن و بی خانمانی بومیان در کانادا

دولت کانادا در بودجه سال ۲۰۲۲ خود متعهد به اختصاص ۴.۳ میلیارد دلار برای مسکن بومیان در این کشور در طول هفت سال شده است.

به گزارش «سی بی سی و فری پرس»، اما این تعهد بسیار کمتر از آن چیزی است که حامیان حقوق بومیان کانادا انتظار آن را دارند.

یک گروه بومی، ۴۴ میلیارد دلار را در طول ۱۰ سال برای رسیدگی به تراکم بیش از حد، با ۱۶ میلیارد دلار اضافی (سالانه) برای افزایش جمعیت بومیان درخواست کرده و این در حالی است که تعهد اخیر دولت کانادا تنها ۵۷۱ میلیون دلار به طور سالانه در طول هفت سال است.

در همین حال بومیان کانادا بیشتر از عموم جمعیت این کشور با خطر بی خانمانی مواجه هستند.

به طور مثال گروه‌های حقوق بشری می‌گویند که یک راه حل برای مشکل مسکن بومیان در شهر «سنت جونز» باید بسیار فراتر از موضوع سرپناه باشد.

در شهر «سنت جونز» کانادا، بومیان دو برابر بیشتر از دیگر گروه‌های جمعیتی با مشکل بی خانمانی مواجه هستند.

بر اساس برآورد‌های صورت گرفته از سوی یک نهاد غیردولتی فعال در زمینه تامین مسکن برای بومیان کانادا، ۱۲.۵ درصد از افراد بی خانمان در شهر «سنت جونز» بومیان هستند و این در حالی است که بر اساس سرشماری سال ۲۰۱۶، بومیان تنها شش درصد از جمعیت این شهر را تشکیل می‌دهند.

اما مشکل مسکن برای بومیان در کانادا تنها به سرپناه برنمی گردد؛ حتی اگر فضا وجود داشته باشد، بسیاری از افراد بومی بی خانمان به دلیل تجربیات گذشته در مؤسساتی مانند مدارس شبانه روزی سابق بومیان، حاضر نیستند وارد یک فضای نهادینه شده مانند یک پناهگاه شوند.

این امر برای آن‌ها آسیب زاست و آن‌ها در واقع در یک پناهگاه احساس راحتی یا امنیت نمی‌کنند.

«شان رینی»، مدیر یکی از نهاد‌های حقوق بشری، وضعیت مسکن در «سنت جونز» را «بی رحمانه» توصیف می‌کند.

«رینی»، گفت «هزینه مسکن به طرز مضحکی بالاست، و همچنین هزینه زندگی در بسیاری از مناطق مختلف؛ ما افراد زیادی داریم که مجبورند به خدمات سرپناه اعتماد کنند یا بی خانمان بمانند.»